Στα 106 της χρόνια, η Eileen Kramer φαίνεται να είναι πιο παραγωγική από ποτέ. Γράφει μια ιστορία την ημέρα στο κέντρο φροντίδας ηλικιωμένων στο Σίδνεϊ όπου βρίσκεται, δημοσιεύει βιβλία και έχει δηλώσει συμμετοχή στον πιο διάσημο διαγωνισμό ζωγραφικής της Αυστραλίας.
Ύστερα από δεκαετίες στο εξωτερικό, η Kramer επέστρεψε στην πόλη της, το Σίδνεϊ, στην ηλικία των 99 ετών. Έκτοτε, έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες για τη δημιουργία αρκετών βίντεο με θέμα το βασικό της ταλέντο και πάθος της ζωής της: τον χορό.
Η 106χρονη χορεύει ακόμη, χρησιμοποιώντας το πάνω μέρος του σώματός της, σημειώνει το BBC σε δημοσίευμά του. Τα τελευταία χρόνια, έχει κάνει και χορογραφίες. «Από τότε που επέστρεψα στο Σίδνεϊ έχω υπάρξει τόσο απασχολημένη – έχω χορέψει τρία κομμάτια στο National Institute for Dramatic Art και σε ανεξάρτητα θέατρα.
Έχω συμμετάσχει σε δύο μεγάλα φεστιβάλ χορού, έχω συμμετάσχει σε μια ταινία, έχω κάνει πολλές μικρότερες παραστάσεις, έχω γράψει τρία βιβλία και σήμερα έχω μια ελεύθερη μέρα για να μιλήσω μαζί σου», λέει η ίδια.
Αυτό που τη ρωτούν συχνά είναι «από πού προέρχεται όλη αυτή η ενέργεια» και εάν υπάρχει κάποιο μυστικό που χορεύει σε τόσο μεγάλη ηλικία. Η απάντησή της είναι ότι καταργεί τις λέξεις «μεγάλη» και «ηλικία» από το λεξιλόγιό της. Μάλιστα, η ίδια προειδοποιεί τον δημοσιογράφο όταν τις χρησιμοποιεί στη συζήτηση.
«Λέω: Δεν είμαι μεγάλη, απλώς είμαι εδώ πολύ καιρό και έμαθα κάποια πράγματα στη διαδρομή. Δεν αισθάνομαι όπως λένε οι άνθρωποι ότι πρέπει να αισθάνεσαι όταν μεγαλώνεις. Η τάση μου να δημιουργώ πράγματα είναι ίδια με όταν ήμουν παιδί».
Η συναρπαστική ζωή της Eileen Kramer
Γεννήθηκε στο Σίδνεϊ και διδάχτηκε χορό, για να κάνει στη συνέχεια περιοδεία στην Αυστραλία με το Bodenwieser Ballet για μία δεκαετία. Ταξίδεψε στην Ινδία και αργότερα έμεινε στο Παρίσι και στη Νέα Υόρκη, όπου έζησε μέχρι που έγινε 99 ετών. Η καριέρα της στον χορό ξεδιπλώνεται σε τέσσερις ηπείρους και έναν αιώνα και ήταν πάντα ο πρώτος της έρωτας.
«Το να είμαι στην παρέα χορευτών το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου δεν ήταν μοναχικό. Σε αντίθεση με εμένα, κάποιοι παντρεύτηκαν, έκαναν παιδιά ή επέστρεψαν στην Ευρώπη. Άντεχα την έλλειψη των ανέσεων στη ζωή ενός χορευτή».
Ζώντας στο Παρίσι για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της, η Kramer λέει ότι ο μοναδικός τρόπος για να μπορέσει να πληρώσει το νοίκι ήταν να γίνει το μοντέλο ενός καλλιτέχνη. «Ήταν ελάχιστα επικίνδυνο να ποζάρεις, αλλά ήξερα τους πελάτες και τους τρόπους τους», λέει.
Το γυμνό «δεν ήταν μεγάλο θέμα» γιατί ήταν για την τέχνη. Συνεργάστηκε και έμαθε από διάσημους καλλιτέχνες στο Παρίσι. Επιστρέφοντας στην Αυστραλία, χάρηκε που κάποια πράγματα δεν είχαν αλλάξει και που άλλα είχαν αλλάξει.
