Μήνυμα του Φρανσουά Ολάντ στο Σοσιαλιστικό Κόμμα και τη γαλλική Αριστερά ότι δεν πρόκειται να ανεχθεί αποκλίσεις από την πολιτική των μεταρρυθμίσεων χαρακτηρίζουν αναλυτές τον κυβερνητικό ανασχηματισμό στη Γαλλία.
Η παραίτηση της κυβέρνησης του Μανουέλ Βαλς στη Γαλλία είναι το αποτέλεσμα της διαμάχης στους κόλπους του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού Κόμματος για την ακολουθούμενη πολιτική της λιτότητας. Οι πρόσφατες δηλώσεις στην Le Monde του γάλλου υπουργού Οικονομίας Αρνό Μοντεμπούρ, που ανήκει στην αριστερή πτέρυγα του Σοσιαλιστικού Κόμματος, έκαναν το ποτήρι να ξεχειλίσει. Ο Μοντεμπούρ διαφώνησε ανοιχτά με την πολιτική των περικοπών και των μεταρρυθμίσεων, που ακολουθεί ο πρόεδρος Ολάντ, κατηγορώντας την καγκελάριο Μέρκελ ότι έχει επιβάλει στη Γαλλία και την Ευρώπη τον κορσέ της λιτότητας. «Ο τερματισμός της κρίσης και όχι η μείωση των ελλειμμάτων έχουν προτεραιότητα», έγραψε στη Le Monde ο Μοντεμπούρ, παραπέμποντας στην υψηλή ανεργία που μαστίζει τη χώρα του.
Είναι σαφές ότι οι Ολάντ και Βαλς θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν τον Μοντεμπούρ με κάποιον άλλο. Ωστόσο αυτό μάλλον δεν θα αρκούσε, γράφει η Deutsche Welle. Όπως υπογραμμίζει η Κλαιρ Ντεμεσμέ, ειδική σε θέματα Γαλλίας στη Γερμανική Εταιρεία για την Εξωτερική Πολιτική (DGAP): «Πρόκειται για ένα μήνυμα προς το Σοσιαλιστικό Κόμμα και όλο το φάσμα της Αριστεράς στη Γαλλία. Και όχι μόνο. Στόχος του ανασχηματισμού είναι να καταδείξει στους ευρωπαίους εταίρους ποιος κάνει κουμάντο στη γαλλική κυβέρνηση και ότι η Γαλλία θα πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη».
Μόλις την περασμένη εβδομάδα ο Φρανσουά Ολάντ επανέλαβε τους μεταρρυθμιστικούς στόχους της χώρας του, υπογραμμίζοντας ότι τα αρνητικά για τη γαλλική οικονομία αποτελέσματα του δευτέρου τριμήνου του 2014 δεν συνιστούν λόγο για να αναθεωρηθεί η πολιτική των μεταρρυθμίσεων. «Το αντίθετο, θα πρέπει να κινηθούμε ταχύτερα», είπε ο Ολάντ σε συνέντευξη του προς την Le Monde, προσθέτοντας ότι οι διαρκείς αλλαγές πορείας καθιστούν ακατανόητη την πολιτική της κυβέρνησης, χωρίς να φέρνουν κάποιο αποτέλεσμα.
Η πολιτική των συγκρατημένων μεταρρυθμίσεων που υιοθέτησε ο Ολάντ φέρει την ονομασία «Σύμφωνο Ευθύνης» και όπως επισημαίνει η Κλαιρ Ντεμεσμέ: «Το πακέτο των μεταρρυθμίσεων προβλέπει περικοπές στις κρατικές δαπάνες και φορολογικές ελαφρύνσεις για τις επιχειρήσεις. Πραγματικά επώδυνες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις δεν έχουν υλοποιηθεί μέχρι τώρα».
Όταν η Κλαιρ Ντεμεσμέ κάνει λόγο για επώδυνες μεταρρυθμίσεις εννοεί την αναμόρφωση της αγοράς εργασίας, την χαλάρωση της νομοθεσίας περί απολύσεων, τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών και του επιδόματος ανεργίας, καθώς και την αύξηση του αριθμού των ωρών εργασίας.
Πρόκειται για θέματα που συναντούν την αντίδραση της γαλλικής Αριστεράς και τα οποία είναι δύσκολο να «αγγίξει» χωρίς συγκρούσεις η γαλλική κυβέρνηση. Ο Φρανσουά Ολάντ, η δημοτικότητα του οποίου είναι στο ναδίρ, βρίσκεται αντιμέτωπος με μεγάλα διλήμματα. Από τη μία πλευρά, θέλει να ακολουθήσει μια πολιτική μεταρρυθμίσεων, ενώ από την άλλη φλερτάρει και με την ιδέα της αναθέρμανσης της οικονομίας με κρατικά επενδυτικά προγράμματα. «Από τη μία πλευρά θα πρέπει να δείξει ότι είναι κυρίαρχος του παιγνιδιού και να πράξει ανάλογα, ενώ από την άλλη θα πρέπει να τηρήσει τους κανόνες της ΕΕ, χωρίς να έχει την δυνατότητα επιλογής», καταλήγει η γερμανογαλλίδα πολιτική επιστήμων.