Είναι διάσημο για την παράδοση του το Αζόλα-Φατεχπούρ Μπέρι. Δεν αναφερόμαστε σε τοπικά προϊόντα, αν και πρόκειται για χωριό, αλλά για τους άνδρες γεμάτους μυς που έχουν γεννηθεί και μεγάλωσαν εκεί.

Το συγκεκριμένο χωριό στην Ινδία είναι ένα θερμοκήπιο… μπράβων, αλλά δεν είναι το μόνο. Τα αγόρια που μένουν εκεί από την παιδική τους κιόλας ηλικία μαθαίνουν σε έναν τρόπο ζωής που τους οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο να χτίσουν ένα σώμα γεμάτο μυς, κοινώς «τετράγωνο» με τεράστια μπράτσα. Η καριέρα τους ξεκινάει από τότε, διότι με αυτό τον τρόπο φτιάχνουν –πέρα από το κορμί- και το μέλλον τους.

Αναλαμβάνοντας δουλειές ως πορτιέρηδες ή άλλοι που γίνονται μπόντιγκαρντς-παλαιστές, κερδίζουν μισθό οκταπλάσιο με το μέσο εισόδημα της Ινδίας. Κοινώς; Ο μηνιαίος μισθός τους κυμαίνεται στα 614 ευρώ, την ώρα που ο μέσος μισθός στη χώρα είναι μόλις 73,5 ευρώ. Μάλιστα, πολλοί κάνουν πραγματικότητα το όνειρο τους, που ήταν να περάσουν μια ζωή… διασκέδασης σε ένα από τα διάσημα κλαμπ του Νέου Δελχί το «Prison» -το οποίο βρίσκεται σε ένα προάστιο γνωστό ως «Millenium City»- και προσφέρει φτηνά ποτά, διασκέδαση μέχρι πρωίας με δυνατή ποπ μουσική και φυσικά –για τους άνδρες- το θέαμα πολλών νέων γυναικών που συχνάζουν σε αυτό. έτσι, και εκείνοι γίνονται πορτιέρηδες.

Μερικά χιλιόμετρα δυτικά του Αζόλα-Φέτχπουρ Μπέρι είναι το… δίδυμο χωριό του, το Τσάταρπουρ. Και αυτό… παράγει μπράβους. «Σε αυτό το χωριό δεν υπάρχει ένα αγόρι που να μην ασκείται, πηγαίνοντας και στο γυμναστήριο. Όλα τα αγόρια προσέχουν πολύ τα σώματά τους. Κανένας τους δεν πίνει, κανένας τους δεν καπνίζει», λέει ο Βιγιάι Τάνγουαρ ο επικεφαλής εκπαιδευτής στη σχολή πάλης του χωριού. Η γυμναστική με αυτούς τους ρυθμούς είναι τρόπος ζωής για τους κατοίκους του χωριού εδώ και χρόνια –όπως εξηγεί- και η πάλη ήταν πάντα το πιο δημοφιλές άθλημα ανάμεσα στους νέους, αναφέρει η Daily Mail.

Οι περισσότεροι από αυτούς ήλπιζαν ότι οι δεξιότητες που αποκτούσαν και η δύναμή τους θα τους έστελναν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ή θα τους άνοιγαν τις πόρτες για μια καριέρα στο χώρο του αθλητισμού. Φυσικά, αυτό δεν γινόταν ποτέ και οι περισσότεροι κατέληγαν να γίνονται είτε αγρότες, είτε βοσκοί. Τώρα, όμως, για τους περισσότερους από αυτούς η μόνη επαγγελματική διέξοδος που έχουν είναι να γίνουν… μπράβοι.

Περισσότεροι από 200 άνδρες από τα χωριά αυτά δουλεύουν ως πορτιέρηδες σε παμπς, μπαρς και κλαμπ στο Νέο Δελχί, ή ως σωματοφύλακες τοπικών αξιωματούχων ή ως ασφάλεια σε ιδιωτικά σχολεία, νοσοκομεία και ξενοδοχεία. Για τους κατοίκους των χωριών, αυτών, λοιπόν τα κορμιά τους είναι αυτά που τους εξασφαλίζουν τα προς το ζην και για αυτό ξοδεύουν όλο τον ελεύθερο χρόνο τους στη συντήρηση της καλής φυσικής τους κατάστασης, πηγαίνοντας σε γυμναστήρια και μαθαίνοντας πως θα αποκτήσουν όγκος καταναλώνοντας συγκεκριμένες τροφές.

Βεβαία το να καταφέρει κανείς να γίνει μπράβος τελικά δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Η προπόνηση στο 3.000 τ.μ γυμναστήριο είναι σκληρή και εξαντλητική και διαρκεί δύο με τρεις ώρες την ημέρα. Εκτός από ασκήσεις με βάρη οι υποψήφιοι μπράβοι προπονούνται στην πάλη, αλλά και στη γιόγκα, ενώ θα πρέπει να ακολουθούν και ειδική διατροφή εμπλουτισμένη με πρωτεΐνες.

Έτσι, φτιάχνουν και… κοιλιακούς, το γνωστό «six pack» και υπάρχουν και κάποιοι που θέλουν να… ξεφύγουν από το στερεότυπο που προάγει το χωριό. Ένας από τους νεαρούς που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αζόλα-Φέτχπουρ Μπέρι λέει: «Θέλω να γίνω μοντέλο». ‘Ο,τι ονειρεύεται ο καθένας…