Η παραγωγή και η κατανάλωση ποτών είναι δραστηριότητες που συναντώνται από τις απαρχές των ανθρώπινων πολιτισμών.
Περίπου πριν από 10.000 χρόνια οι άνθρωποι άρχισαν να αφήνουν πίσω τους το νομαδικό τρόπο ζωής και να εγκαθίστανται σε ένα μέρος για να καλλιεργούν τη γη.
Το στάρι, ένα ζωτικής σημασίας συστατικό για την παρασκευή της μπύρας, καλλιεργήθηκε σε αυτές τις πρώτες αγροτικές κοινωνίες.
Κανείς δε γνωρίζει πώς ακριβώς ανακαλύφθηκε η διαδικασία παρασκευής μπύρας ή από ποιον, όμως πιστεύεται ότι είτε κάποιοι καρποί από σιτάρι, είτε λίγο ψωμί βράχηκε, με αποτέλεσμα να γίνει ζύμωση.
Αυτό που είναι γνωστό είναι ότι η παλαιότερη, έγγραφη καταγραφή γύρω από την παρασκευή μπύρας χρονολογείται περίπου 6 χιλιάδες χρόνια πριν, στον πολιτισμό των αρχαίων Σουμερίων.
Το ποτό που έφτιαχναν τότε έκανε τους αρχαίους Σουμέριους να νιώθουν «αναζωογονημένοι».
Δεν είναι να απορεί κανείς, που η μπύρα θεωρούνταν ένα «δώρο» από τους θεούς, γράφει η Kathy Padden για την ιστοσελίδα Today I Found Out.
Εκείνη την εποχή, βέβαια, η μπύρα δεν φιλτράρονταν καλά, με αποτέλεσμα να είναι θολή.
Αυτό όμως δεν επηρέασε καθόλου τη δημοτικότητά της.
Οι αρχαίοι Βαβυλώνιοι, οι απόγονοι των Σουμέριων, έφτιαχναν τουλάχιστον 20 διαφορετικές ποικιλίες από μπύρες το 2000 π.Χ.
Όλοι οι πολίτες είχαν δικαίωμα σε μια ημερήσια δόση μπύρας, ανάλογα με την κοινωνική τους θέση.
Η μπύρα κατείχε τόσο σημαντική θέση στις οικονομίες των αρχαίων αυτών κοινωνιών, που χρησιμοποιούνταν ακόμη και ως μέσο ανταλλαγής, ενώ ένα μέρος των μισθών των εργατών ήταν σε… μπύρα.
Την παράδοση της ζυθοποιίας συνέχισαν οι Αιγύπτιοι, αλλάζοντας τη γεύση του προϊόντος ανάλογα με το χρόνο που το άφηναν να ζυμωθεί.
Οι αρχαίοι Έλληνες και Ρωμαίοι έφτιαχναν επίσης μπύρα, όμως καθώς αύξανε η δημοτικότητα του κρασιού, οι Ρωμαίοι άρχισαν να θεωρούν τη μπύρα ως το ποτό των βαρβάρων.
Σύντομα η μπύρα υπήρχε μόνο στις περιοχές της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, όπου δε μπορούσε να εισαχθεί το κρασί, ή να καλλιεργηθούν αμπέλια για την παραγωγή του.
Είναι επίσης γνωστό, ότι ορισμένες γερμανικές φυλές έφτιαχναν μπύρα από το 800 π.Χ.
Πολύ αργότερα, η καθολική εκκλησία συμμετείχε επίσης στην παρασκευή μπύρας, με τα μοναστήρια να παίζουν καθοριστικό ρόλο στην τελειοποίηση των μεθόδων ζυθοποιίας που χρησιμοποιούνταν.
Με τον καιρό πολλές θρησκευτικές κοινότητες όφειλαν ακόμη και την ύπαρξή τους στην μπύρα, καθώς τα κέρδη από τις πωλήσεις συντηρούσαν τα μοναστήρια.
Ο ίδιος ο Καρλομάγνος θεωρείται ότι είχε εκπαιδεύσει μερικούς ανθρώπους στις τεχνικές ζυθοποιίας.
Οι χριστιανοί, όπως και οι πρόγονοί τους, πίστευαν ότι η μπύρα ήταν ένα δώρο από το Θεό, μια άποψη που άλλαξε σχετικά πρόσφατα… λόγω του ανεξέλεγκτου αλκοολισμού, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, προσθέτει η αρθρογράφος.
Η μπύρα εκτός του ότι βοηθούσε στο να… μεθά κανείς γρήγορα, ήταν μάλλον μια πιο ασφαλής επιλογή, συγκριτικά με το νερό την εποχή του Μεσαίωνα.
Το νερό εκείνη την εποχή ήταν μολυσμένο με βακτήρια, εξαιτίας των εξαιρετικά κακών συνθηκών υγιεινής.
Έτσι, η μπύρα καταναλωνόταν από όλους, ανεξαρτήτως ηλικίας, μαζί με ψωμί και αποτελούσε τη βάση της καθημερινής διατροφής των ανθρώπων για πολλούς αιώνες.
Στη Γερμανία των αρχών του 9ου αιώνα, οι ζυθοποιοί καθόρισαν συγκεκριμένους κανόνες για την παρασκευή της γερμανικής μπύρας, την οποία άρχισαν να παράγουν μαζικά και όχι στο σπίτι του ο καθένας, όπως συνηθιζόταν μέχρι τότε.
Οι μέθοδοι μαζικής παραγωγής και οι κατευθυντήριες αυτές γραμμές γρήγορα διαδόθηκαν σε όλη την Ευρώπη.
Το 1516 στη Γερμανία εισήχθη ο νόμος περί της καθαρότητας της μπύρας, με τον οποίο οι παραγωγοί εγγυούνταν ένα συγκεκριμένο επίπεδο ποιότητας προϊόντος.
Το 1800 σημειώθηκε σημαντική πρόοδος στην τέχνη της ζυθοποιίας, συμπεριλαμβανομένης της ανακάλυψης του Louis Pasteur γύρω από το ρόλο της μαγιάς στη διαδικασία της ζύμωσης και την εφεύρεση της διαδικασίας της παστερίωσης.
Η έλευση της αυτόματης εμφιάλωσης, της ψύξης για εμπορικούς σκοπούς και η άνοδος των σιδηροδρόμων έκανε δυνατή τη μαζική παραγωγή και διανομή σε τεράστιες, αραιοκατοικημένες περιοχές, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Μέχρι το 1880 εκτιμάται ότι υπήρχαν περίπου 3.200 ζυθοποιίες σε όλες τις ΗΠΑ.
Η δημοτικότητα της μπύρας σημείωσε αλματώδη άνοδο, με αποτέλεσμα να γίνεται κατάχρηση αλκοόλ.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η μπύρα να θεωρηθεί «υπαίτια» για πολλά από τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι ΗΠΑ εκείνη την εποχή και κάπως έτσι η Αμερική μπήκε στην εποχή της ποτοαπαγόρευσης.
Το 1935 υπήρχαν μόλις 160 ζυθοποιίες στις ΗΠΑ.
Στις μέρες μας μπορεί να απολαύσει κανείς πολλές ποικιλίες μπύρας: μαύρη, κόκκινη, ξανθιά, σε μπουκάλι ή από βαρέλι.
Όπως και να ’χει, η μπύρα παραμένει ένα από τα δημοφιλέστερα ποτά όλων των εποχών.
Στην υγειά σας!
