Οι εφημερίδες της δεκαετίας του ’60 την αποκαλούσαν την τυχερότερη γυναίκα του κόσμου και όχι άδικα, καθώς η Freda Kelly δούλεψε για περισσότερο από 10 χρόνια στο πλευρό των «Σκαθαριών» ως προσωπική γραμματέας αλλά και μάνατζερ του fan club της μεγαλύτερης μπάντας του πλανήτη.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή: ο εργοδότης της Freda ήταν ένας νεαρός άντρας με όνομα Brian Epstein(!), ο οποίος της ανέθεσε το βαρύ έργο να διαχειρίζεται το επίσημο Beatles Fan Club.
Κι αυτή ήταν πράγματι η καλύτερη δουλειά του κόσμου πίσω στη δεκαετία του ’60, καθώς τα μισά κορίτσια του δυτικού κόσμου ήταν αθεράπευτα ερωτευμένα με τη δαιμόνια τετράδα.
Λόγω της θέσης της λοιπόν η Freda ήξερε τα πάντα, κράτησε όμως το στόμα της περιέργως κλειστό για μισό αιώνα! Δεν μίλησε ποτέ για το διασημότερο συγκρότημα όλων των εποχών ούτε δημοσίως ούτε και στα παιδιά της ακόμα, ενώ αρνήθηκε αναρίθμητες προσφορές και «δωροδοκίες» για να συγγράψει τα απόκρυφα και τα άγνωστα των Beatles.
Έπρεπε να περάσουν φαίνεται τα χρόνια για να πάρει επιτέλους ο κόσμος μιλιά από την πιστή γραμματέα, η οποία άνοιξε το στόμα της πολύ πρόσφατα σε 90λεπτο ντοκιμαντέρ για την καριέρα της στους Beatles, το οποίο έκανε την πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λονδίνου. Ο τίτλος του; «Good Ol’ Freda», όπως την αποκαλούσαν τα θρυλικά «Σκαθάρια»!
Η Freda, που ζει ακόμα και εργάζεται ως γραμματέας στο Merseyside, δεν ήταν απλώς «στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή», όπως ισχυρίζεται. Από τις 291 αρχικές εμφανίσεις των Beatles στο Cavern Club του Λίβερπουλ, η ίδια παρακολούθησε τις 190! Πάντα στο ίδιο μέρος την ίδια ώρα, η κοπέλα έζησε από κοντά τις πρώτες στιγμές της μπάντας, καθώς το άστρο τους ανέτειλε από την τοπική σκοτεινιά.
Η 17χρονη Freda είχε μόλις πάρει το «χαρτί» στη στενογραφία και τη γραφομηχανή από το Liverpool College of Commerce και δαπανούσε όλο της το πενιχρό εισόδημα για να βλέπει την άγνωστη μπάντα στα πρώτα της βήματα: ήταν το 1961 όταν το τετραμελές συγκρότημα μοιράζονταν 5 λίρες αμοιβή για να παίζουν στο Cavern Club, με τον ιδιοκτήτη να τους προσλαμβάνει μόνο και μόνο επειδή θα μπορούσαν να τραβήξουν λίγο από το «κοινό των ’60s»! Ε, η Freda θα γινόταν η πιο θερμή οπαδός τους.
Κι έτσι, όταν ο νέος μάνατζερ του λατρεμένου της συγκροτήματος, Brian Epstein, της πρόσφερε δουλειά ως γραμματέας -αρχικά-, εκείνη δέχτηκε με κομμένη την ανάσα. Ήταν η εποχή που οι Beatles κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ, το «Love Me Do». «Δεν είχα πικάπ αλλά αγόρασα τον δίσκο ούτως ή άλλως. Θέλαμε απλά να εκτοξεύσουμε τους Beatles στα charts», εξομολογείται η Freda.
Και τα κατάφεραν! Ο δίσκος σκαρφάλωσε στο Νο 17 του top 20 των βρετανικών charts και παρέμεινε εκεί για μια ολόκληρη βδομάδα. Όσο για το αν είναι αλήθεια η φήμη ότι ο Brian Epstein αγόρασε εκατοντάδες αντίτυπα μόνος του, εκείνη σχολιάζει: «Δεν ξέρω», γελώντας πάντως με νόημα.
Όσο για τον πατέρα της νεαρής, δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένος με τον χώρο εργασίας της κόρης του. Είχε δει ένα βράδυ τον George Harrison να τη γυρνά σπίτι με το αμάξι του και δεν του άρεσε καθόλου. «Δεν έβλεπε μέλλον σε αυτό. Οι Beatles δεν είχαν δουλειά που φορούσες σακάκι και γραβάτα. Ήθελε για μένα να έχω κάτι που θα μου έδινε κάποτε σύνταξη», αναφέρει η έμπσιτη γραμματέας.
Η ίδια ωστόσο δεν υπάκουσε στις πατρικές προσταγές και πήγε για δουλειά στο μικρό γραφείο πάνω από το δισκάδικο του Epstein. «Ήταν η δουλειά των ονείρων μου, αλλά αρχικά δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί οι Beatles είχαν καν fan club. Για μένα ήταν απλά ένα μικρό συγκρότημα του Λίβερπουλ».
«Ήταν η εποχή που ο Little Richard εμφανιζόταν στο Liverpool Empire και κάποιος εγκατέλειψε το σχήμα, οπότε ο Brian, τον οποίο έπρεπε να αποκαλώ “κύριο Brian”, κατάφερε να χώσει τους Beatles ως αντικαταστάτες … και τότε οι Beatles βγήκαν στη σκηνή και ο Paul τραγούδησε το “A Taste of Honey”. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Οι Beatles στο Empire, το μεγαλύτερο κλαμπ του Λίβερπουλ!».
Φυσικά, ήταν 17 χρονών και αθεράπευτα ερωτευμένη με τον Paul, όπως εξομολογείται, αλλά μετά όλα τα «Σκαθάρια» πήγαιναν στο γραφείο σχεδόν κάθε μέρα, οπότε προοδευτικά τους ερωτεύτηκε όλους (με τη σειρά!), κάτι που εξαρτιόταν από το τι της έλεγαν κάθε μέρα. Ίσως όχι τον John, «έναν άντρα που έλεγε πολλά, αλλά μπορούσε να γίνει αρκετά γκρινιάρης. Εξάλλου ήταν παντρεμένος, μου άρεσε όμως η μύτη του».
Έκανε όμως ποτέ σεξ με κάποιον από τους Beatles; «Αυτό είναι προσωπικό», αντιγυρνά αυτή κοφτά. Κι αυτό γιατί όπως λέει ήταν πολύ αθώα. «Θυμάμαι να λέω στον John Lennon ότι υπήρχε κάτι το παράξενο με τον Brian Epstein, αλλά δεν μπορούσα να προσδιορίσω τι ήταν. Αυτός μου έκανε υπονοούμενα, αλλά και πάλι δεν καταλάβαινα. Τελικά μου είπε: “Ας το πούμε έτσι, Freda, αν εσύ και ο Brian ναυαγούσατε σε ένα απομονωμένο νησί, θα ήσουν αρκετά ασφαλής”. Τον ρώτησα: “Εννοείς ότι δεν του αρέσω ως γυναίκα;”. Δεν ήξερα τίποτα για τον κόσμο των ομοφυλόφιλων. Δεν το είχα συνειδητοποιήσει ποτέ. Μου άρεσε όμως πολύ ο κομψός τρόπος που ο John προσπαθούσε να το υπαινιχθεί».
Η μεγαλύτερη πρόκληση ωστόσο για την αφοσίωσή της στην μπάντα προήλθε από τον Lennon. Ήταν οι αρχές του ’60 και οι μάνατζερ πίστευαν ότι οι αστέρες της ροκ έπρεπε να είναι αδέσμευτοι αν ήθελαν να διατηρήσουν τους οπαδούς τους. Η εντολή λοιπόν του Epstein ήταν σαφής: κανείς δεν έπρεπε να πει τίποτα για τη σύζυγο του Lennon, Cynthia, και το μωρό τους. «Έβγαινε τότε με μια κοπέλα που ήξερα και πέθαινα να της πω ότι ήταν παντρεμένος, δεν μπορούσα όμως γιατί το είχα υποσχεθεί. Αυτό με διέλυε, ήταν απαίσιο».
Σύντομα βέβαια, καθώς οι Beatles έγιναν οι διασημότεροι άντρες της Βρετανίας, η ίδια θα αναλάμβανε τα προσωπικά του συγκροτήματος. «Θυμάμαι όταν εμφανίστηκαν ξανά στο Liverpool Empire και εγώ υπολόγιζα το νυχτοκάματό τους, δίνοντάς τους 50 λίρες τη βραδιά για να ξοδέψουν και τα υπόλοιπα κατευθείαν στην τράπεζα». Η γραμματέας βέβαια αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα: «Δεν μπορούσα να περάσω από την αστυνομία και τους οπαδούς που συνωστίζονταν έξω από τα κέντρα όπου έπαιζαν. Η αστυνομία δεν πίστευε ότι δούλευα για τους Beatles!», λέει η Freda.
Εκείνη την εποχή άρχισε να ασχολείται ενεργά με το fan club της μπάντας. Αρχικά, τα γράμματα των οπαδών έρχονταν κατά δεκάδες, αργότερα κατά εκατοντάδες, έπειτα σάκοι ολόκληροι ξεφορτώνονταν στο γραφείο, πριν τελικά νοικιάσουν βανάκι για να παραδίδει την αλληλογραφία, τέτοιος ήταν ο όγκος των επιστολών! Και βέβαια η Freda ήταν που απαντούσε στους οπαδούς, έργο που μόνο εύκολο δεν ήταν: «το να απαντήσεις σε 40.000 οπαδούς από όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου σήμαινε ότι έμενα ξάγρυπνη μέχρι τις 4:00 τα ξημερώματα, για να μη μείνω πίσω. Δεν ήθελα να απογοητευτούν οι οπαδοί, γιατί ήμουν κι εγώ μία από αυτούς. Ήξερα καλά πώς ένιωθαν».
Κι όταν οι Beatles και ο Epstein μετακόμισαν στο Λονδίνο, όντας πλέον παγκόσμιοι αστέρες, η Freda δεν μπόρεσε να τους ακολουθήσει εκεί: «Ήταν αναπόφευκτο ότι αυτό θα συνέβαινε. Έπρεπε να πάνε. Ήθελαν να τους ακολουθήσω κι εγώ εκεί, κι εγώ το ήθελα όσο τίποτα, αλλά ο πατέρας μου δεν με άφηνε. Έκανα τα πάντα για να τον πείσω, μέχρι και ο Brian Epstein τον επισκέφθηκε για να τον πείσει, αλλά αυτός ήταν ανένδοτος, θεωρώντας το Λονδίνο πόλη διαφθοράς».
Οι Beatles την κράτησαν όμως στη δούλεψή τους, εργαζόμενη από το Λίβερπουλ, και η κοπέλα κατέβαινε συχνά-πυκνά στο Λονδίνο για να τους συναντήσει. Όλα άλλωστε συνέβαιναν τόσο γρήγορα! Και ήταν μόνο το 1964 όταν οι Beatles επέστρεψαν στο Λίβερπουλ για δεξίωση στο δημαρχείο της πόλης που η Freda συνειδητοποίησε το ασύλληπτο της επιτυχίας τους: «Ήμασταν όλοι στη βεράντα και το πλήθος έφτανε ως εκεί που μπορούσες να δεις, περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι! Στεκόμουν πίσω τους και σκεφτόμουν πόσο υπερήφανοι έπρεπε να νιώθουν οι γονείς τους να τους καμαρώνουν έτσι. Κι εγώ ήμουν πολύ υπερήφανη που δούλευα γι’ αυτούς».
Η ίδια δεν ένιωθε ωστόσο καθόλου άσχημα που είχε χάσει την εκτόξευση της φήμης του συγκροτήματος. Κι αυτό γιατί δεν ήθελε τελικά να γίνει μάρτυρας του μανιακού φαινομένου της Beatlemania, που ήταν και η πρώτη στιγμή του τέλους: η εκζήτηση και η μνησικακία εγκαθιδρύθηκαν στους Beatles, με τις σχέσεις τους να φθίνουν προοδευτικά.
Η ίδια τους ακολούθησε ωστόσο στο περίφημο λεωφορείο όταν γύρισαν το «Magical Mystery Tour» το 1967, ο επόμενος χρόνος όμως θα τη βρει παντρεμένη (με μπασίστα) και με μωρό στην αγκαλιά. Παρά τη μητρότητα, η Freda συνέχισε να διαχειρίζεται το fan club ικανοποιητικότατα και να διαψεύδει τις φήμες για διάλυση του συγκροτήματος, μέχρι τουλάχιστον το 1972, όταν περίμενε το δεύτερο παιδί της και δεν μπορούσε πια να εργάζεται σε συνθήκες πλήρους απασχόλησης. Πήγε λοιπόν μέχρι το Λονδίνο για να παραδώσει την παραίτησή της.
«Ένιωθα μέχρι τότε ότι έτρεχα ένα fan cub για μια μπάντα που δεν υπήρχε τα δύο τελευταία χρόνια. Πληρωνόμουν βέβαια καλά αλλά δεν ήθελα να το κάνω για το υπόλοιπο της ζωής μου. Ήθελα να γίνω και πάλι μητέρα και να μεγαλώσω την οικογένειά μου. Και τότε ο George μου είπε: “Ήσουν εδώ από την αρχή, Freda, και είσαι εδώ και στο τέλος. Ας τελειώνουμε λοιπόν με το fan club”. Και αυτό ακριβώς έγινε».
Για την ίδια βέβαια -και τους οπαδούς φυσικά- δεν ήταν εύκολο να ξεκόψει εντελώς από τους Beatles. Παρά το γεγονός ότι επισήμως το συγκρότημα είχε ζητήσει να σταματήσουν να τους στέλνουν γράμματα λατρείας, ο κόσμος συνέχιζε και η Freda πέρασε τα επόμενα 3 χρόνια απαντώντας στις επιστολές τους. Παρά το γεγονός ότι συνεχίζει να βλέπει τόσους και τόσους οπαδούς με τους οποίους είχε αναπτύξει στενή σχέση, με τα δύο εναπομείναντα «Σκαθάρια» δεν συναντιέται πια ποτέ.
«Ο Paul και ο Ritchie δεν τα πάνε καλά», αποκαλύπτει η πρώην γραμματέας με πικρία στο πρόσωπο, συνεχίζοντας πάντως να αποκαλεί τον Ringo με το πραγματικό του όνομα, όπως έκανε πάντοτε. Και δεν παραλείπει να σημειώσει με νόημα ότι αν ήταν έξυπνη, θα κρατούσε όλες τις πειραματικές και δοκιμαστικές ηχογραφήσεις των Beatles και τα άλλα σουβενίρ που χάρισε απλόχερα, κάτι που θα την είχε κάνει πια «αρκετά πλούσια», όπως παρατηρεί. Κράτησε ωστόσο 4 λευκώματα, προστατευμένα σε τραπεζική θυρίδα, για μια δύσκολη στιγμή.
Η ίδια δεν παρακολουθεί πια την πορεία όσων έχουν απομείνει από τα «Σκαθάρια», παρά το γεγονός ότι πήγε πρόσφατα σε μια συναυλία του Ringo Starr: «Δεν μπορούσα να πιστέψω την τιμή του εισιτηρίου», σχολιάζει με καυστικό τρόπο η κοπέλα που γνώρισε τους Beatles νεαρούς και άσημους και τους συνόδευσε ως τη δυσθεώρητη φήμη τους…
