Πενήντα χρόνια μετά την έναρξη των πρώτων πειραμάτων πάνω στο υβριδικό σιτάρι, ο Γουάνγκ Τζεν είναι ευτυχής φέτος βλέποντας μία τεράστια συγκομιδή.
Ο 80χρονος αγρότης από την κομητεία Λιντζάνγκ της βόρειας επαρχίας της Κίνας Χεμπέι ανεβαίνει στο τρίκυκλό του και πηγαίνει στα χωράφια να παρακολουθήσει τις μηχανές που συλλέγουν τη σοδειά της εβδομάδας από το σιτάρι που σπάρθηκε σε δύο στρέμματα. Η μέση απόδοση του υβριδοποιημένου σίτου, ενός προϊόντος από την ανάμιξη σιταριού και αγριάδας, είναι 150 κιλά περισσότερη από εκείνη των τοπικών ποικιλιών, σύμφωνα με τον Γουάνγκ τον οποίο οι συνομήλικοί του θεωρούν τρελό. Το σιτάρι που καλλιεργεί ο 80χρονος έχει υψηλότερη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και είναι πιο ανθεκτικό σε ασθένειες.
Ο Γουάνγκ, ο οποίος έχει μόνο γυμνασιακή εκπαίδευση, ανακάλυψε επτά είδη αγριόχορτων τα οποία μπορούν να υβριδοποιηθούν με το σιτάρι. Από τα δύο στρέμματα γης, το ένα σπάρθηκε με σπόρους σιταριού και αγριάδας και το άλλο με σπόρους σιταριού και άγριων χόρτων.
Η υβριδίωση μεταξύ διαφορετικών ειδών που ανήκουν στην ίδια ποικιλία αποτελεί μία πρόκληση παγκοσμίως που ακόμα και οι επιστήμονες δεν φαίνονται πρόθυμοι να επιχειρήσουν. Ο Γουάνγκ άδραξε την ευκαιρία στη δεκαετία του 1950 βασιζόμενος σε ένα σύνθημα της κυβέρνησης σύμφωνα με το οποίο, η Κίνα έπρεπε να γίνει η πρώτη χώρα στον κόσμο με σταθερή και υψηλή απόδοση σε σιτηρά καθώς τα προηγούμενα χρόνια η χώρα είχε περάσει λοιμούς και η σίτιση αποτελούσε μεγάλο πρόβλημα.
Ο Γουάνγκ ο οποίος άφησε μία θέση στο ταχυδρομείο για να εργαστεί ως τεχνικός σε αγρόκτημα, στο παρελθόν είχε υβριδοποιήσει αρκετές διαφορετικές ποικιλίες σιταριού. Ωστόσο απέτυχε να παράξει μία ποικιλία με καλύτερες αποδόσεις. Έπειτα είχε την τολμηρή ιδέα να υβριδοποιήσει το σιτάρι με αγριάδα η οποία έχει πιο ισχυρούς μίσχους και είναι πιο ανθεκτική στις ασθένειες. Το 1977 κατάφερε να παράξει τον πρώτο υβριδικό σπόρο σιταριού τον οποίο φύτεψε σε μία γλάστρα. Με συνεχή αναπαραγωγή και βελτιστοποίηση το 2012 ο Γουάνγκ άρχισε να φυτεύει το υβριδικό σιτάρι σε μεγάλη κλίμακα με τη βοήθεια του γείτονά του, ο οποίος του παραχώρησε μισό στρέμμα γης. Η καλλιέργεια υβριδικού σιταριού είναι δαπανηρή. Για να πληρώσει τη μίσθωση της γης και το κόστος εργασίας ο Γουάνγκ φύτεψε λαχανικά σε θερμοκήπια ενώ έβαλε και μελίσσια. Εργάζεται επίσης ως φύλακας με μερική απασχόληση. Παρά τις προσπάθειες δεκαετιών μένει ακόμα πολύ δρόμος έως ότου το υβριδικό σιτάρι γίνει μία ποιοτική ποικιλία που μπορεί να προωθηθεί σε μεγαλύτερη κλίμακα, υποστηρίζει ένας πανεπιστημιακός καθηγητής. Σύμφωνα με τον καθηγητή, η διαμόρφωση μιας ποιοτικής ποικιλίας χρειάζεται αυστηρές διαδικασίες. Πρέπει να υπολογισθούν με ακρίβεια ο τρόπος που θα φυτευτεί η ποικιλία, ο ρυθμός της σποράς, η απαραίτητη ποσότητα νερού, η πρόληψη και ο έλεγχος των ασθενειών. Καθώς το υβριδικό σιτάρι του Γουάνγκ δεν είναι ώριμη ποικιλία ακόμη, ο ίδιος θα κρατήσει μία ποσότητα για την ανάγκες της οικογένειάς του και το υπόλοιπο θα το πουλήσει ως κανονικό σιτάρι.
Αυτό που τον ανησυχεί σήμερα είναι το μέλλον. Φοβάται ότι εάν πεθάνει κανείς δεν πρόκειται να συνεχίσει τις έρευνές του αφού χρειάζονται τουλάχιστον έξι με δέκα χρόνια για να υπάρξουν αποτελέσματα. Σκέφτεται να δωρίσει τις έρευνές του στο κράτος για να τις συνεχίσουν οι επιστήμονες.
