Το λιγότερο επεισοδιακή- επιεικής ο χαρακτηρισμός- μπορεί να χαρακτηριστεί η τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Αυστραλός πρωθυπουργός Μάλκολμ Τέρνμπουλ. Το ζήτημα της συμφωνίας για τους πρόσφυγες ήταν η θρυαλλίδα για να ανάψουν τα πνεύματα και ο Τραμπ, σύμφωνα με πληροφορίες της Washington Post, επιτέθηκε στον Τέρνμπουλ κομπάζοντας για την έκταση της εκλογικής του νίκης. Κι ενώ το τηλεφώνημα επρόκειτο να διαρκέσει μία ώρα, στα 25 ο Τραμπ έληξε απότομα την επικοινωνία των δύο ηγετών. Σε κάποιο σημείο ο Αμερικανός πρόεδρος ενημέρωσε τον Αυστραλό πρωθυπουργό πως είχε μιλήσει με ακόμα τέσσερις ηγέτες εκείνη την ημέρα (στις 28 Ιανουαρίου)- ανάμεσά τους και ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν- και πως το μεταξύ τους τηλεφώνημα «ήταν μακράν το χειρότερο». Σε ό,τι αφορά τη συμφωνία των δύο χωρών που προβλέπει οι ΗΠΑ να πάρουν 1.250 πρόσφυγες από τα αυστραλιανά κέντρα κράτησης, ο Τραμπ είπε πως ήταν «η χειρότερη συμφωνία που έγινε ποτέ». Παραπονέθηκε πως αυτό τον «σκότωνε» πολιτικά και κατηγόρησε την Αυστραλία πως ήθελε να «εξάγει τους επόμενους βομβιστές της Βοστώνης». Ο Τραμπ επανήλθε στο θέμα μέσω της αγαπημένης του οδού, του Twitter, γράφοντας «Το πιστεύετε; Η διοίκηση Ομπάμα συμφώνησε να πάρει χιλιάδες παράνομους μετανάστες από την Αυστραλία. Γιατί; Θα μελετήσω αυτή τη χαζή συμφωνία».
Do you believe it? The Obama Administration agreed to take thousands of illegal immigrants from Australia. Why? I will study this dumb deal!
— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) 2 February 2017
Αμερικανοί αξιωματούχοι λένε πως ο Τραμπ είχε επιδείξει παρόμοια συμπεριφορά και με άλλους ηγέτες όπως του Μεξικού. Αλλά η στάση του με τον Τέρνμπουλ ήταν απρόσμενη και λόγω του στενού δεσμού ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Αυστραλία, που συνεργάζονται στον τομέα των πληροφοριών, της υποστήριξης και της διπλωματίας κι έχουν συνεργαστεί σε πολέμους όπως στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Ανώτερος αξιωματούχος παραδέχθηκε πως η συνομιλία Τραμπ- Τέρνμπουλ ήταν «εχθρική και φορτισμένη» αλλά επισήμανε πως οι περισσότερες συνομιλίες του Τραμπ με ξένους ηγέτες- όπως της Ιαπωνίας, της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας- και ήταν όλες παραγωγικές κι ευχάριστες.