Η παραλία Λαγκούνα στην Καλιφόρνια, φημίζεται για τους γραφικούς όρμους και τις παραλίες της. Αλλά η μικρή παραθαλάσσια πόλη, με πληθυσμό περίπου 22.600 κατοίκων, είναι επίσης πρωτοπόρος σε ένα νέο μοντέλο για τη φροντίδα των ηλικιωμένων.
Περίπου το 77% των ενηλίκων, ηλικίας 50 ετών και άνω, θέλουν να παραμείνουν στα σπίτια τους μέχρι τα βαθιά γεράματα, σύμφωνα με έρευνα της Αμερικανικής Ένωσης Συνταξιούχωνς (AARP) που επικαλείται το CNBC. Στη Laguna Beach, το ποσοστό είναι ακόμη υψηλότερο, με περίπου 90% των κατοίκων, αναφέρει ο διευθυντής της υπηρεσίας για τη φροντίδα των ηλικιωμένων της πόλης, που ονομάζεται «Lifelong Laguna».
Το πρόγραμμα, το οποίο παρέχει υπηρεσίες μέσω ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού της πόλης, ξεκίνησε πιλοτικά το 2017. Το Lifelong Laguna βασίζεται στο κίνημα Village, όπου το να γερνάς στον τόπο σου ενθαρρύνεται με την υποστήριξη της κοινότητας.
Το πρόγραμμα στοχεύει να καλύψει μια συγκεκριμένη ανάγκη για μια πόλη όπου περίπου το 28% των κατοίκων είναι ηλικίας 65 ετών και άνω, ενώ οι τοπικές υπηρεσίες υποστηριζόμενης διαβίωσης και φροντίδας μνήμης είναι σπάνιες.
Πολλοί από τους ηλικιωμένους κατοίκους ζουν στην πόλη από τα 20 και 30 τους χρόνια και τώρα βρίσκονται στα 70 και 80 τους χρόνια, σύμφωνα με τον διευθυντή του προγράμματος.
«Κάνουν αυτή την πόλη μοναδική», δήλωσε. «Είναι οι τοποτηρητές της Λαγκούνα που γνωρίζουμε τώρα».
Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει κανένα κόστος για τους ηλικιωμένους της πόλης για να συμμετάσχουν στις περισσότερες από τις υπηρεσίες.
Υψηλό το κόστος για τους συνταξιούχους
Περίπου 10.000 baby boomers (η γενιά με τα άτομα που έχουν γεννηθεί ανάμεσα στο 1946 και το 1964) αναμένεται να ξεπεράσουν την ηλικία των 65 ετών μέχρι το 2030. Υπολογίζεται ότι το 70% αυτών των ατόμων θα χρειαστούν υπηρεσίες μακροχρόνιας φροντίδας κάποια στιγμή, σύμφωνα με την Genworth Financial.
Το υψηλό κόστος διαβίωσης για τους συνταξιούχους είναι ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια για όσους θέλουν να εκπληρώσουν την επιθυμία τους και να μείνουν στο σπίτι, λένε οι ειδικοί.
Το 2021, η υψηλότερη ετήσια αύξηση του κόστους αφορά τις υπηρεσίες κατ’ οίκον φροντίδας. Το μέσο ετήσιο κόστος για την κατ’ οίκον φροντίδα ήταν 61.776 δολάρια για μια οικιακή βοηθό υγείας για την παροχή πρακτικής προσωπικής φροντίδας και 59.488 δολάρια για υπηρεσίες οικιακής βοηθού για την παροχή βοήθειας σε οικιακές εργασίες.
Το κόστος αυτό επηρεάστηκε από την προσφορά και τη ζήτηση, σύμφωνα με την Genworth.
Η αγορά ακινήτων
Οι baby boomers αντιπροσωπεύουν σήμερα ένα πολύ σημαντικό μέρος των αγοραστών κατοικιών, σύμφωνα με την Jessica Lautz, αναπληρώτρια επικεφαλής οικονομολόγο και αντιπρόεδρο έρευνας της Εθνικής Ένωσης Κτηματομεσιτών. Περισσότεροι από τους μισούς boomers δηλώνουν ότι το ακίνητο που αγοράζουν τώρα είναι το μέρος όπου σκοπεύουν να ζήσουν για το υπόλοιπο της ζωής τους, ένα συναίσθημα που έχει αυξηθεί μετά την πανδημία του Covid.
«Σίγουρα υπάρχει μια αλλαγή νοοτροπίας, όπου οι άνθρωποι λένε: “Θέλω να μείνω στη θέση μου, δεν θέλω απαραίτητα να μετακομίσω σε οίκο ευγηρίας ή σε μονάδα υποστηριζόμενης φροντίδας”», σχολιάζει.
Ο παράδεισος
Η Sylvia Bradshaw, μια 84χρονη κάτοικος της παραλίας Λαγκούνα που μετακόμισε στην πόλη το 1983, την περιγράφει ως «παράδεισο».
Από τότε ζει εκεί, εκτός από ένα διάστημα που μετακόμισε με τον σύζυγό της στην Ιρλανδία. Παρόλα αυτά, το ζευγάρι κράτησε το σπίτι του, το τρίτο παλαιότερο σπίτι της πόλης, το οποίο χτίστηκε το 1897.
«Ο σύζυγός μου σκεφτόταν να πουλήσει το σπίτι μας», δήλωσε η Bradshaw στο CNBC. «Εγώ όμως δεν θα το πουλούσα ποτέ, γιατί έλεγα: “Μόλις φύγει, θα φύγει για πάντα”».
Ο σύζυγός της ήταν παλαιότερα καθηγητής στο γυμνάσιο της πόλης και δικηγόρος. Όταν αντιμετώπισε κάποια προβλήματα υγείας που δυσκόλευαν το ζευγάρι να συμβαδίζει με τις εργασίες στην αυλή, ως μέλη της κοινότητας Laguna, είχαν πρόσβαση σε βοήθεια. Μία ομάδα εργατών ανέλαβε να καθαρίσει την αυλή, βγάζοντας πολλές σακούλες με φύλα και σκουπίδια, ενώ ανέλαβαν και το κλάδεμα μιας συκιάς ηλικίας περίπου 30 ετών.
«Σε ό,τι χρειαζόμουν, είχα βοήθεια», δήλωσε η Bradshaw.
