Με φόντο τα πρώτα ρήγματα στο δυτικό μπλοκ, αλλά και τα στρατιωτικά αδιέξοδα των δύο πλευρών που ενισχύουν τους υποστηρικτές μιας ενδεχόμενης ανακωχής, με βάση το μοντέλο της Κορέας, ο Ρώσος Πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, φέρεται να έχει δώσει εντολή στον υπουργό Άμυνας, Σεργκέι Σοιγκού, προθεσμία ενός μήνα, μέχρι τις αρχές Οκτώβρη, για να σταματήσει τις ουκρανικές αντεπιθέσεις και να ανακτήσουν οι ρωσικές δυνάμεις την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Στόχος, σύμφωνα με το Institute For Study of War το οποίο επικαλείται πηγή που γνωρίζει εμπιστευτικές πληροφορίες του Κρεμλίνου, ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει δώσει την εν λόγω εντολή καθώς επιθυμεί να ξεκινήσει μια νέα επιθετική επιχείρηση εναντίον μιας μεγάλης πόλης.
Οι ρωσικές δυνάμεις, όπως αναφέρει το Ινστιτούτο που καταγράφει σε βάθος της εξελίξεις από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, οι ρωσικές δυνάμεις συνεχίζουν να απαντούν στην ουκρανική αντεπίθεση με δικά τους χτυπήματα για να διατηρήσουν τις τρέχουσες θέσεις τους. Ο ρωσικός στρατός, αν και έχει διαμορφώσει μια πολυεπίπεδη αμυντική γραμμή στην ανατολική Ουκρανία, που θα του επέτρεπε κάποιες κινήσεις υποχώρησης, επιμένει να εστιάζει στη διατήρηση των θέσεων πρώτης γραμμής.
Η στρατηγική των Ρώσων ανά μέτωπο έχει μια βασική αρχή: Ένα κλιμάκιο του ρωσικού στρατού αμύνεται για να επιβραδύνει την ουκρανική προέλαση, ενώ ένα δεύτερο κλιμάκιο αντεπιτίθεται για να ανατρέψει τους ουκρανικούς σχεδιασμούς. Οι αμερικανοί στρατιωτικοί αναλυτές, όπως ο Michael Kofman και ο Rob Lee, εκτίμησαν πρόσφατα ότι οι ρωσικές δυνάμεις δεν έχουν αξιοποιήσει το βάθος της άμυνάς τους και δεν έχουν ακόμη εκτελέσει «μια αληθινή άμυνα σε βάθος», κατά την οποία ανταλλάσσεται ο χώρος με τις φθορές. Εμφανίζονται απρόθυμες να παραδώσουν τακτικές περιοχές της πρώτης γραμμής και επικεντρώνονται στη μάχη για κάθε μέτρο αντί να επωφεληθούν από το βάθος της άμυνάς τους.
Ενδεχομένως, στόχος αυτής της στρατηγικής είναι να κερδηθεί χρόνος. Ωστόσο δεν είναι σαφές πως το Κρεμλίνο σκοπεύει να τον χρησιμοποιήσει, ιδιαίτερα όταν το κόστος – σε στρατιωτικό προσωπικό και πολεμικό υλικό – αποδεικνύεται ιδιαίτερα υψηλό. Θα μπορούσε για παράδειγμα η Ρωσία να αναδιοργανώνει τις αμυντικές γραμμές ή να προετοιμάζει για μια νέα μεγάλη επίθεση, ώστε να πάρει και πάλι την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Σε κάθε περίπτωση, ο ρωσικός στρατός, πολεμώντας στην πρώτη γραμμή, έχει επιβραδύνει σε μεγάλο βαθμό την ουκρανική αντεπίθεση, ενισχύοντας δύο βασικά αφηγήματα που θα μπορούσαν να «διαβρώσουν» την υποστήριξη και την εμπιστοσύνη των δυτικών συμμάχων στο Κίεβο: Πρώτον οι ουκρανικές δυνάμεις δεν μπορούν να επιτύχουν σημαντικές νίκες, ούτε κάποιο τακτικό ή επιχειρησιακό αποτέλεσμα, παρά την ισχυρή βοήθεια της Δύσης και δεύτερον έχουν τεράστιες απώλειες προσωπικού αλλά και δυτικού στρατιωτικού εξοπλισμού, ο οποίος έχει κοστίσει στους συμμάχους δισεκατομμύρια δολάρια.
Και φαίνεται η στρατηγική του Κρεμλίνου να φέρνει τα πρώτα αποτελέσματα. Τα περιορισμένα – σχεδόν μηδαμινά – αποτελέσματα της ουκρανικής αντεπίθεσης έχουν προκαλέσει προβληματισμό στο εσωτερικό των χωρών μελών της ΕΕ και των ΗΠΑ για τις εξελίξεις και τη διάρκεια του πολέμου. Η τάση αυτή ενισχύεται και από μια σειρά κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών εξελίξεων σε χώρες της Δύσης, σε πολλές εκ των οποίων διανύουν προεκλογική περίοδο.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν φαίνεται να έχει ποντάρει στην κόπωση των δυτικών. Ο εκπρόσωπος της ρωσικής προεδρίας, με αφορμή τη σύγκρουση μεταξύ Πολωνίας και Ουκρανίας, αποκάλυψε έμμεσα την στρατηγική και τις προσδοκίες της Μόσχας. «Προβλέπουμε ότι αυτές οι προστριβές ανάμεσα στη Βαρσοβία και το Κίεβο θα αυξηθούν», δήλωσε ο Ντμίτρι Πεσκόφ και πρόσθεσε: «Αντιλαμβανόμαστε ότι ανάμεσα στο Κίεβο και άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες επίσης θα αυξηθούν οι εντάσεις με την πάροδο του χρόνου, αυτό είναι αναπόφευκτο. Και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου συνεχίζουμε την ‘ειδική στρατιωτική επιχείρησή’ μας (στην Ουκρανία) για να εκπληρώσουμε τους στόχους που έχουμε ορίσει».
