Χτισμένο το 1209 από τους Ενετούς, στο νοτιοδυτικότερο άκρο της Πελοποννήσου, το Κάστρο της Μεθώνης είναι ένα από τα μεγαλύτερα οχυρωματικά έργα της Μεσογείου, καταλαμβάνοντας μια έκταση περίπου 93 στρεμμάτων. Οι τρεις πλευρές του κάστρου βρέχονται από τη θάλασσα, ενώ η βόρεια είναι εκείνη που το συνδέει με την ξηρά, η οποία μάλιστα είναι ισχυρά οχυρωμένη από μία ακρόπολη.
Για να προσεγγίσει κανείς το κάστρο θα πρέπει να διαβεί την άκρως εντυπωσιακή πέτρινη γέφυρα με τα 14 τόξα (οι Ενετοί με την συγκεκριμένη αντικατέστησαν την προϋπάρχουσα, ξύλινη γέφυρα).
Η εντυπωσιακή πύλη του κάστρου είναι διακοσμημένη με ανάγλυφα, με χαρακτηριστικότερο όλων το εντοιχισμένο λιοντάρι του Αγίου Μάρκου, συμβόλου της Βενετίας. Στα σημαντικότερα αξιοθέατα του κάστρου συγκαταλέγονται, επίσης, οι προμαχώνες Loredan και Bembo, τμήματα της βυζαντινής εκκλησίας της Αγίας Σοφίας, το εκκλησάκι της Αγίας Σωτήρας -χτισμένο το 1830 από το γαλλικό απελευθερωτικό σώμα, λειτουργεί μέχρι και σήμερα-, η στήλη Μοροζίνι, οικόσημα, επιγραφές, θυρεοί καθώς και λείψανα δύο οθωμανικών λουτρών.
Στη νότια άκρη του κάστρου εντοπίζεται το οχυρωμένο νησάκι Μπούρτζι, το οποίο προσεγγίζεται από έναν πλακόστρωτο δρόμο που ξεκινάει από την αναστυλωμένη Πύλη της Θάλασσας. Το κτίσμα που βρίσκεται στο νησάκι είναι οκταγωνικό, διώροφο και δημιουργήθηκε από τους Ενετούς το 1500 προκειμένου να λειτουργήσει ως προπύργιο για την προστασία του λιμανιού. Κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας ο πύργος λειτούργησε ως φυλακή και τόπος εκτελέσεων.
