Οι εξερευνητές γνωρίζουν ήδη πώς να μετατρέπουν με τη βοήθεια του ηλιακού φως το θαλασσινό νερό σε πόσιμο, αν και αυτό μόλις που ξεδιψά τη δίψα τους.
Κι ενώ οι σημερινές μέθοδοι αφαλάτωσης απαιτούν τεράστιες ποσότητες ενέργειας, μια νέα έρευνα μάς λέει πως βρήκε τον τρόπο να επιστρατεύει τον Ήλιο με πολύ αποδοτικότερο τρόπο.
Η τεχνική χρησιμοποιεί τα λεγόμενα MOF, μεταλλικά-οργανικά πλαίσια, μια κατηγορία ενώσεων από ιόντα μετάλλων που συντονίζονται με οργανικά στοιχεία σχηματίζοντας δομές μίας, δύο ή τριών διαστάσεων.
Πρόκειται για υλικά τόσο πορώδη που μια εξαιρετικά μικρή κυλινδρική δομή από MOF έχει επιφάνεια σαν γήπεδο ποδοσφαίρου.
Τα MOF χρησιμοποίησε ο καθηγητής Huanting Wang για να φτιάξει το δικό του υλικό PSP-MIL-53, το οποίο μπορεί να αιχμαλωτίζει το αλάτι. Όπως μας λέει στη μελέτη του στο περιοδικό «Nature Sustainability», όταν η δομή εκτεθεί στην υπεριώδη ακτινοβολία, απελευθερώνει τα μόρια που έχει συλλάβει, τα οποία μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν.
Στο πείραμά του, ο Wang έριξε αλμυρό νερό σε έναν σωλήνα από PSP-MIL-53 και πήρε πόσιμο νερό που τηρεί όλα τα πρότυπα ασφαλείας. Και μετά, με τη βοήθεια της υπεριώδους ακτινοβολίας, το αλάτι βγήκε από τον σωλήνα, αφήνοντάς τον καθαρό για επόμενη χρήση.
Ακόμα καλύτερα, ο ηλεκτρισμός που χρειάστηκε η διαδικασία ήταν εξαιρετικά μικρός. Αλλά και ο χρόνος αφαλάτωσης πολύ σύντομος, μόλις 34 λεπτά για έναν πλήρη κύκλο (30 λεπτά για τη σύλληψη του αλατιού και 4 λεπτά για την απελευθέρωσή του).
Η τεχνολογία του είναι κατάλληλη ακόμα και για οικιακή χρήση. Για την ώρα δουλεύει καλύτερα με υφάλμυρο νερό παρά με θαλασσινό, αλλά η έρευνα προχωρά.
