Ο φακός της «Αυτοψίας» εστίασε το βράδυ της Πέμπτης (10/2) στη νευρική ανορεξία. Την ψυχική νόσο της σύγχρονης εποχής, με τα μεγαλύτερα ποσοστά θνησιμότητας.

Για πρώτη φορά, τηλεοπτική κάμερα μπήκε σε μία από τις θεραπευτικές μονάδες και παρακολούθησε κορίτσια κι αγόρια που δίνουν την δική τους μάχη με το «τέρας» της ανορεξίας.

Ακόμα, γυναίκες που έζησαν τον εφιάλτη της ζυγαριάς, φθάνοντας ως και τα 23 κιλά μίλησαν για τις δύσκολες στιγμές, από την αρχή της ασθένειας μέχρι τη νοσηλεία τους στο νοσοκομείο.

Ο ψυχαναγκασμός. Η άρνηση. Η θλίψη. Ο φόβος. Το άγχος και η λύτρωση. Ο αγώνας των ειδικών και των ασθενών στις ψυχιατρικές μονάδες των νοσοκομείων και στις εξειδικευμένες μονάδες πρωτοβάθμιας περίθαλψης.

Οι μαρτυρίες σοκάρουν περιγράφοντας τα στάδια της νόσου, τη διαδρομή που οδηγεί στον θάνατο, αν κανείς δεν αναζητήσει έγκαιρα βοήθεια.

«Ένιωθα ότι αργοπεθαίνω»

Μια από τις ιστορίες που ξεχώρισαν ήταν αυτή της Άννας, δημοσιογράφος στο επάγγελμα που έφτασε να ζυγίζει μόλις 30 κιλά. Πάλεψε για μήνες μέσα στην ψυχιατρική κλινική.

«Πήγα 34 κιλά έχασα κι άλλα κι έφτασα 30 κιλά. Ήταν απαίσιο, πέθαινα. Οι γιατροί το είχαν πει στους γονείς μου. “Να την περιμένετε, η καρδιά της θα σταματήσει”.

Το ένιωθα, πήγαινα στον καθρέφτη και έβλεπα την καρδιά μου. Έτρωγα και ένιωθα τα ζωτικά μου όργανα να πονάνε, ένιωθα ότι αργοπεθαίνω» ομολόγησε στον Αντώνη Σρόιτερ.

«Τώρα έρχομαι μια φορά την εβδομάδα στο Αττικό ψυχιατρείο, στην αρχή όταν βγήκα ερχόμουν δυο φορές την εβδομάδα για παρακολούθηση. Πέρασα πέντε μήνες από τη ζωή μου εδώ. Το έψαχνα πολύ καιρό να δω πού την πάτησα. Εγώ έπαθα νευρική ανορεξία στο πρώτο lockdown. Μέχρι τότε έτρωγα πολύ σωστά, γυμναζόμουν πάρα πολύ. Την έψαχνα με τη διατροφή μου. Έκανα πάρα πολύ γυμναστική. Ήμουν εθισμένη σε αυτό. Κάποια στιγμή έπαθα μια νευρική παράκρουση, άρχισα να κόβω το φαγητό και να κάνω περισσότερη γυμναστική» είπε και συνέχισε:

«Εμένα τραύματα που είχα από το παρελθόν, μια εμπειρία που με έφερε κοντά στο θάνατο ξέσπασε σε πολύ μεγαλύτερη ηλικία και βρήκε έδαφος στη νευρική ανορεξία. Είχα περάσει καρκίνο στα 13 μου, πέθαινα, ήμουν στο τελευταίο στάδιο. Εκεί μου είχαν κόψει πάρα πολλά πράγματα, όχι ζάχαρη, όχι αλάτι κτλ. Αυτά τα ενσωμάτωσα στη ζωή μου μεγαλώνοντας, έκοβα συνέχεια πράγματα και σε συνδυασμό με την πολύ γυμναστική, αλλά και τα πρότυπα ομορφιάς, το έχασα» και πρόσθεσε:

«Ημουν 52 κιλά, σταμάτησα να ζυγίζομαι στα 45. Πήγα σε διατροφολόγο, όταν είδα το 45 έπαθα μια παράκρουση και είπα θα πάω σε γιατρό. Όλοι μου λέγανε από το περιβάλλον μου ότι κάτι δε πάει καλά αλλά, δεν ακούς. Πήρα τη διατροφή, την έκανα 1-2 μέρες, το στομάχι μου δε μπορούσε να το αντέξει και άρχισα να κάνω πάλι τα δικά μου. Έφτασα 40 κιλά.

Το… καμπανάκι

Εκεί σταμάτησα να ζυγίζομαι. Δε μπορούσα να σηκώσω το πόδι μου, με όση δύναμη μου είχε απομείνει όμως πήγαινα για τρέξιμο, έκανα σχοινάκι. Έτρωγα πάρα πολύ λίγο. Μια μέρα με φώναξε ο εργοδότης μου και μου είπε “Άννα δεν είσαι καλά, έχεις νευρική ανορεξία, πρέπει να πας σε έναν γιατρό να το δεις και εμείς θα σε περιμένουμε”. Εκεί μου άνοιξαν τα μάτια γιατί λέω για να μου το λέει ο εργοδότης μου κάτι όντως δεν πάει καλά» ανέφερε η Άννα Κόκορη.

Στη συνέχεια η Άννα Κόκορη μίλησε για τον τρόπο με τον οποίο έγινε η θεραπεία της. Όπως είπε δεν έτρωγε, έτρωγε μια μπουκιά μόνο μέχρι που ο γιατρός της είπε ότι αν δε φάει θα της βάλουν σωληνάκι για να σιτίζεται. Τότε φοβήθηκε και της έδωσαν να φάει και έφαγε μια κρέμα. Βγήκε από την κλινική στα 45 κιλά.

Όσο για τα σημάδια που χτυπούν το καμπανάκι της διαταραχής τόνισε: «Μια γυναίκα χάνει την περίοδό της, αυτό είναι το σίγουρο, μπορεί να έχει δείκτη μάζας κανονικό, αλλά να μην έχει περίοδο, αρχίζει να σκέφτεται υπερβολικά το τί καταναλώνει την ημέρα, η εμμονική ενασχόληση με το σώμα και τη γυμναστική, έχω φίλες που τρώνε και κάνουν εμετό, τρώνε και πάνε και ζυγίζονται. Δεν χρειάζεται να φτάσεις 30 κιλά για να καταλάβεις ότι υπάρχει θέμα εδώ» τόνισε.

Το νεαρότερο θύμα

Η Μυρτώ ήταν ίσως το νεαρότερο θύμα νευρικής ανορεξίας στη χώρα. Στα 13 της οδηγήθηκε στο νοσοκομείο παίδων ζυγίζοντας μόλις 23 κιλά. «Το έβλεπα, είχαν ρουφήξει τα μάγουλά μου, καταρχήν στις πολύ προχωρημένες καταστάσεις της ανορεξίας συμβαίνει και υπερτρίχωση. Είχα βγάλει τρίχες στο πρόσωπο. Κρύωνα πάρα πολύ, θυμάμαι όταν μπήκα στο νοσοκομείο το καλοκαίρι της Α’ προς Β’ Γυμνασίου ήμουν 13 χρονών, 23 κιλά και 500 γραμμάρια. Πραγματικά όταν το έψαξα μετά μπορεί και να μην έβγαζα τη νύχτα. Μπαίνω στο νοσοκομείο με ορό και αρχίζουν φυσικά την υπερ-θερμιδική διατροφή για να με παχύνουν» ανέφερε η Μυρτώ για την έναρξη του… εφιάλτη της, η οποία τώρα τρέμει για τις κόρες της όπως δήλωσε, αφού δεν θέλει με τίποτα να τις δει να παίρνουν αυτό το μονοπάτι.