Ο διάσημος οικονομολόγος μίλησε για 4 σενάρια για την Ελλάδα, σήμερα σε συνέντευξη του στο Βήμα 99,5 fm. Τα ακόλουθα:
«Μια άμεση διολίσθηση της αξίας του ευρώ κατά 20% -30% ευρώ θα επέτρεπε την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας, της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας, κρατών που την τελευταία δεκαετία απώλεσαν ανταγωνιστικότητα λόγω του ισχυρού ευρώ και της μεγαλύτερης αύξησης του μισθολογικού κόστους σε σχέση με την παραγωγικότητα.
Μια δεύτερη επιλογή είναι η μείωση των τιμών και των αμοιβών κατά 30% σε βάθος τετραετίας ή πενταετίας, αν και συνήθως ο αποπληθωρισμός τιμών και αμοιβών επιδεινώνει την κρίση και έτσι αυτή δεν είναι μια βιώσιμη λύση.
Η τρίτη επιλογή είναι να γίνουν πολλές μεταρρυθμίσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα, ώστε να αυξηθεί η παραγωγικότητα, αλλά με ταυτόχρονη διατήρηση του μισθολογικού κόστους σε χαμηλά επίπεδα,…..
Η τέταρτη λύση, την οποία και δεν υποστηρίζω, αλλά είναι μια πιθανότητα που δεν μπορείς να παραβλέψεις, στην χειρότερη περίπτωση η Ελλάδα θα εξέλθει από την Οικονομική και Νομισματική Ένωση και θα επιστρέψει στην δραχμή.»
Είπε για παραπάνω μέτρα πως «οπωσδήποτε περαιτέρω μέτρα, πρέπει να εφαρμοστούν».
Για το ευρώ σχολίασε πως «επέτρεψε στην Ελλάδα να ξοδεύει πάνω από τις δυνάμεις της για μεγάλο διάστημα».
Ενδιαφέρουσες όμως ήταν και οι προβλέψεις του για το 2011: «Οι εκπλήξεις μπορεί είτε να είναι αρνητικές ή θετικές. Εγκυμονεί ο κίνδυνος διάχυσης της κρίσης των ελληνικών και ιρλανδικών spreads στην Πορτογαλία και την Ισπανία και το ενδεχόμενο να μην υπάρξουν αρκετά χρήματα από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας για να βοηθήσουν την Ισπανία. Στην περίπτωση αυτή οι κίνδυνοι θα επεκταθούν πέραν της Ευρωζώνης και θα καταστούν παγκόσμιοι. Η Ισπανία είναι πολύ μεγάλη για να αποτύχει, αλλά και πολύ μεγάλη ως προς το κόστος διάσωσης.
Σε κάθε περίπτωση υπάρχουν και γεωπολιτικοί κίνδυνοι, ο φόβος για πόλεμο μεταξύ Βορείου και Νοτίου Κορέας και το ενδεχόμενο επίθεσης του Ισραήλ στο Ιράν. Υπάρχουν όμως και θετικές εκπλήξεις. Το ενδεχόμενο η Κίνα και η Ινδία να ηγηθούν της διεθνούς ανάπτυξης, οι ΗΠΑ να ανακάμψουν γρηγορότερα του αναμενόμενου, αλλά και το ενδεχόμενο οι Ευρωπαίοι να συνδυάσουν τις δυνάμεις τους και να δράσουν από κοινού επιτυγχάνοντας μια πιο αποτελεσματική πολιτική, νομισματική και δημοσιονομική ένωση. Υπάρχουν λοιπόν αρνητικές και θετικές εκπλήξεις».
