Με άρθρο της στη γαλλική εφημερίδα Λιμπερασιόν, η πρώην υπουργός και ανεξάρτητη βουλευτής Λούκα Κατσέλη, αναλύει και καυτηριάζει τους όρους που επέβαλε η Ευρωομάδα (Eurogroup) στην Ελλάδα προκειμένου να δώσει το πράσινο φως για το δεύτερο δάνειο των 130 δισ. ευρώ.
Το άρθρο τιτλοφορείται «Ελλάδα, ένας οικονομικός και πολιτικός παραλογισμός» (Grece: un non-sens economique et politique).
Σύμφωνα με την κ. Κατσέλη, «οι όροι του μνημονίου, στερούνται κάθε οικονομικής και πολιτικής λογικής, αποσταθεροποιούν την οικονομία, την κοινωνία, την πολιτική και υπονομεύουν τη δημοκρατία».
Η κ. Κατσέλη τονίζει, ότι (οι όροι του μνημονίου) όχι μόνο είναι επώδυνοι για το σύνολο του ελληνικού λαού, αλλά και επιβαρύνουν επικίνδυνα την ύφεση, αυξάνουν την ανεργία, ενώ αναμένεται να μειωθεί φέτος το ΑΕΠ κατά 8 δισεκ ευρώ.
Υπογραμμίζει επίσης ότι η εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους θα είναι ακόμα πιο δύσκολη, ακόμα και μετά την αναδιάρθρωση του ιδιωτικού χρέους, με συνέπεια η μείωση του δημόσιου χρέους στο 120% το 2020, να αποδειχθεί ανέφικτη.
Τελικά, λέει η κ. Κατσέλη, το νέο μνημόνιο «αποτυγχάνει στον πρωταρχικό του στόχο, που είναι να καταστήσει βιώσιμο το χρέος».
Στο άρθρο της στη Liberation, η βουλευτής Β’ Αθηνών αναφέρει ότι σε αντίθεση με το πρώτο μνημόνιο, το δεύτερο τείνει τελικά να καταστρέψει τα ευρωπαϊκά κεκτημένα, όπως για παράδειγμα, με τη δυνατότητα παρέμβασης της κυβέρνησης στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα, τη δυνατότητα αλλαγής των συλλογικών συμβάσεων ή ακόμα με την υποβάθμιση του διαλόγου μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, καθώς και με την αύξηση των ανισοτήτων, θέτοντας σε κίνδυνο την κοινωνική συνοχή.
Επισημαίνει, δε, ότι το νέο δάνειο συνδυάζεται με «έναν χωρίς προηγούμενο περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας της χώρας».
Παράλληλα, τονίζει την αποδυνάμωση που έχουν υποστεί τα μεγάλα κόμματα, τον κατακερματισμό της πολιτικής σκακιέρας με την άνοδο των ακραίων κομμάτων, και υποστηρίζει ότι ανοίγει πλέον ο δρόμος για τη χειραγώγηση της πολιτικής ζωής από «ομάδες μη θεσμικού ενδιαφέροντος».
Τέλος, η κ. Κατσέλη θεωρεί ότι είναι επιτακτική ανάγκη να γίνουν αλλαγές, (στο εν λόγω μνημόνιο) μέσα σ’ ένα αυστηρό αλλά ρεαλιστικό δημοσιονομικό πλαίσιο: Θα πρέπει «να αυξηθεί η παραγωγικότητα, να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα και να εξασφαλιστεί η ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος. Πρέπει να διασφαλιστεί η αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών και να ενισχυθούν οι συλλογικές συμβάσεις και το κοινωνικό κράτος. Αυτή είναι η μόνη δυνατή οδός για να αποφύγει η Ελλάδα την άτακτη χρεοκοπία και την έξοδο από την ευρωζώνη».
