Στην υγεία των πολιτών της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής έχει καταστροφικές συνέπειες η λιτόητα, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε αυτοκτονίες, κατάθλιψη και σε λοιμώδεις ασθένειες, καθώς μειώνεται η πρόσβαση σε φάρμακα και στην ιατρική φροντίδα, αναφέρει μελέτη ερευνητών.
Μετά από μια δεκαετή έρευνα, που διεξήγαγαν ο καθηγητής πολιτικής οικονομίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, Ντέιβιντ Στάκλερ και ο επίκουρος καθηγητής ιατρικής και επιδημιολογίας, Σανιάι Μπασού, του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ, αποδεικνύεται ότι η λιτότητα έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία.
Στη μελέτη τους που αναμένεται να δημοσιευθεί αυτή την εβδομάδα, οι ερευνητές σημειώνουν ότι έχουν καταγραφεί περισσότερες από 10.000 αυτοκτονίες και έχουν διαγνωστεί περίπου ένα εκατομμύριο περιπτώσεις κατάθλιψης, εξαιτίας της αποκαλούμενης «Μεγάλης Ύφεσης» και των συνοδευτικών της λιτότητας που καλύπτει ολόκληρη την Ευρώπη και την Βόρεια Αμερική.
Στην Ελλάδα, μετά τις περικοπές στον προϋπολογισμό για την πρόληψη του ιού HIV, παρατηρήθηκε αύξηση στα ποσοστά του AIDS κατά περισσότερο από 200% από το 2011. Η χώρα, όπως αναφέρεται στη μελέτη, γνώρισε επίσης το πρώτο κρούσμα ελονοσίας εδώ και δεκαετίες, εξαιτίας των περικοπών του προγράμματος ψεκασμού κατά των κουνουπιών, αναφέρει δημοσίευμα του ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Στη Βόρεια Αμερική περισσότερο από πέντε εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν χάσει την πρόσβαση σε μονάδες υγειονομικής περίθαλψης, ενώ στην Βρετανία, περίπου 10.000 οικογένειες έχουν μετατραπεί σε αστέγους, εξ αιτίας του προϋπολογισμού λιτότητας της κυβέρνησης.
«Οι πολιτικοί μας πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις σοβαρές συνέπειες για την υγεία από τις οικονομικές επιλογές τους », δήλωσε ο Ντέιβιντ Στάκλερ, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και συν-συγγραφέας της μελέτης με τίτλο: The Body Economic: Why Austerity Kills
Αλλά και προηγούμενες μελέτες του ίδιου επιστήμονα, που δημοσιεύθηκαν σε περιοδικά όπως, το The Lancet και το British Medical Journal, συνδέουν την άνοδο των ποσοστών των αυτοκτονιών σε ορισμένα μέρη της Ευρώπης, με τη διόγκωση της λιτότητας. Οι δυο ερευνητές σημειώνουν επίσης, ότι οι αρνητικές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία δεν είναι αναπόφευκτες, ακόμη και στις χειρότερες οικονομικές καταστροφές.
Χρησιμοποιώντας στοιχεία από τη Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 1930, αλλά και από τη μετα-κομμουνιστική Ρωσία καθώς και παραδείγματα από την τρέχουσα οικονομική ύφεση, λένε ότι η οικονομική κρίση μπορεί να προληφθεί και να μην γίνει επιδημία – εάν και εφόσον οι κυβερνήσεις λειτουργήσουν αποτελεσματικά.
Ως παράδειγμα, φέρνουν τις Ηνωμένες Πολιτείες της δεκαετίας του 1930, όπου για κάθε 100 δολάρια επιπλέον στις κρατικές δαπάνες, καταγράφηκαν 20 λιγότεροι θάνατοι ανά 1.000 γεννήσεις, τέσσερις λιγότερες αυτοκτονίες ανά 100.000 άτομα και 18 λιγότεροι θάνατοι από πνευμονία ανά 100.000 άτομα.
«Σε τελική ανάλυση αυτό δείχνει ότι η επιδείνωση της υγείας δεν είναι αναπόφευκτη συνέπεια της οικονομικής ύφεσης. Είναι μια πολιτική επιλογή» αναφέρει ο ερευνητής Σανιάι Μπασού σε δήλωσή του.
