«Τα ηλιόλουστα σαββατοκύριακα, στο Κολωνάκι, πρέπει να δώσεις μάχη για να βρεις μια θέση στα καφέ που βρίσκονται ολόγυρα στην πλατεία. Οι τιμές θυμίζουν κέντρο του Παρισιού, η πορτοκαλάδα έχει 5 ευρώ την ώρα που άνθρωποι με γυαλιά ηλίου παρατηρούν με ύφος την κίνηση του δρόμου» έγραφε η εφημερίδα Liberation σε πρόσφατο ρεπορτάζ της στην Αθήνα της κρίσης για την περιοχή του Κολωνακίου.
Ρεπορτάζ : Νίκη Παπάζογλου
Την ώρα που η διαπραγμάτευση, η διαχείριση της κρίσης χρέους, η επισιτιστική κρίση στα σχολεία, η εκρηκτική άνοδος της ανεργίας και η εικόνα μιας χώρας που δανείζεται ακατάπαυστα με αποτέλεσμα να μαστίζεται από κρίση λιτότητας ως επιβεβλημένη πρακτική αποπληρωμής των εταίρων, είναι τα κυριότερα θέματα που απασχολούν εγχώρια και διεθνή μέσα ενημέρωσης, είναι λογικό η κολωνακιώτικη εικόνα στελεχωμένη από την αθηναϊκή ελίτ να προκαλεί εντυπώσεις. Παρόλα αυτά η εικόνα της βασίλισσας των συνοικιών παρουσιάζεται διαφοροποιημένη και τα στέκια της δεν βρίθουν όλες τις ώρες από κόσμο όπως στο ένδοξο παρελθόν της.
Ανέκαθεν η εμπορική δραστηριότητα του Κολωνακίου συγκεντρωνόταν γύρω από την πλατεία και αναπτυσσόταν στις οδούς Σκουφά, Κανάρη και στο πρώτο κομμάτι της Σόλωνος μέχρι τη Βουκουρεστίου. Από το 2000, τους Ολυμπιακούς και μέχρι περίπου το 2007, ο εμπορικός κόσμος επεκτάθηκε προς τα πάνω και «ανέβηκε» θα έλεγε κανείς μέχρι τους πρόποδες του Λυκαβηττού με κάθε ισόγειο διαμέρισμα να μετατρέπεται σε εμπορική επιχείρηση.
Μετά το 2008, η τάση άρχισε να διαφοροποιείται και η εμπορική συνοικία άρχισε να συρρικνώνεται και πάλι. Με την κρίση αρκετά καταστήματα ένδυσης και υπόδησης έκλεισαν, αρχικά στη Σόλωνος και στη συνέχεια και στις λοιπές πολυσύχναστες οδούς. Την θέση τους έπαιρναν πλέον είδη παραδοσιακών μαγαζιών που είχαν αφανιστεί παλαιότερα, όπως μανάβικα, μπακάλικα, φούρνοι και διάφορα άλλα καταστήματα τροφίμων. Ο λόγος σύμφωνα με θαμώνες του περιοχής οφείλόταν στο γεγονός πως τα ενοίκια έπεφταν την ώρα που οι μόνιμοι κάτοικοί του δεν εγκατέλειπαν την περιοχή.
Κι αν για τους ξένους, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια έχουν συνδέσει το όνομα της χώρας με κακοδιαχείριση, διεφθαρμένη και αναποτελεσματική γραφειοκρατία, φοροδιαφυγή και μέτρα λιτότητας απίστευτης κλίμακας, η κίνηση που εξακολουθεί να παρουσιάζει η περιοχή του Κολωνακίου να τους ωθεί να την χαρακτηρίσουν «Όλυμπο της ελληνικής μπουρζουαζίας», για τους κατοίκους και θαμώνες της σίγουρα δεν ισχύει το ίδιο. Η βασίλισσα χαρακτηρίζεται πλέον έκπτωτη.
«Εκεί που άλλοτε μια καθημερινή επίσκεψη θα ήταν αρκετή για να ψάχνεις ατελείωτες ώρες για πάρκινγκ καθώς και για να χαζεύεις βιτρίνες μέχρι να βρεις μια θέση στο Da Capo ή στο Café Peros σήμερα κινείσαι με άνεση πράγμα που δείχνει την μειωμένη κίνηση», δηλώνει η κ. Τσίτουρα, μόνιμη κάτοικος Κολωνακίου στο newsbeast.gr. ενώ συμπληρώνει πως αρκετά είναι πλέον τα μαγαζιά που μένουν ξενοίκιαστα για καιρό.
Μια απλή βόλτα στα γύρω στενά που άλλοτε αποτελούσαν την καρδιά της αγοράς, είναι αρκετή για να επιβεβαιώσει τα λεγόμενα της. Πράγματι οι κενές βιτρίνες είναι αμέτρητες και μάλιστα οι συσσωρευμένοι λογαριασμοί στις εισόδους πολλών εξ αυτών μαρτυρούν πως εδώ και καιρό δεν μπορούν να βρουν τον νέο τους ιδιοκτήτη.
Αν και η ανθρωπογεωγραφία των θαμώνων δεν έχει διαφοροποιήσει τα ποιοτικά της χαρακτηριστικά, ποσοτικά παρουσιάζεται λιγότερη τροποποιώντας με τον τρόπο αυτό την καθημερινή εικόνα της περιοχής. Συχνοί είναι πλέον οι άστεγοι, οι οποίοι καθισμένοι σε σκαλοπάτια ξενοίκιαστων κατοικιών ή καταστημάτων περιμένουν «τον οβολό των πλουσίων, που σπάνια δίνουν» όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά.
«Οι πελάτες που συζητούν θορυβωδώς, καθισμένοι στα τραπέζια των άλλοτε πολυσύχναστων μαγαζιών είναι σίγουρα λιγότεροι, το πλατινέ κρεπάρισμα παρουσιάζεται πεσμένο αφού είναι πολυκαιρισμένο και τα πούρα που σπάνε τα δεσμά της «καπνοαπαγόρευσης» λιγότερα ή έστω μικρότερα» αναφέρει χαριτολογώντας ο κ. Πέππας, θαμώνας της περιοχής εδώ και χρόνια σχολιάζοντας την νέα της εικόνα. «Οι περιπτώσεις των καταστημάτων που χρίζουν μετακόμισης για να χωρέσουν οι πελάτες, πράγμα που παλαιότερα συνέβαινε κατά κόρον, ιδίως σε κομμωτήρια και καταστήματα περιποίησης προσώπου και σώματος, μετριούνται πλέον στα δάκτυλα» συμπληρώνει.
Η Ελλάδα ξαφνικά φτώχυνε. Η ανεργία αυξήθηκε κατά 190% σε πέντε χρόνια ενώ η αγοραστική δύναμη έπεσε κατά 25%. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ακόμα και στο Κολωνάκι τα «πωλείται» και τα «ενοικιάζεται» σε μπουτίκ που μέχρι πρότινος κρατούσαν τα ηνία της αγοράς, να πολλαπλασιάζονται σταθερά ενώ ακόμα και οι τιμές των ρούχων παρουσιάζονται πεσμένες.
Άλλα καταστήματα, στην Τσακάλωφ, πωλούν υποδήματα και γυναικείες τσάντες που ξεκινούν από 25 ευρώ, την ώρα που πριν χρόνια το κόστος δεν θα έπεφτε κάτω από 200 ευρώ. Αλλά και στην ένδυση πολλά είναι τα ρούχα που οι τιμές τους κυμαίνονται από 30 έως 70 ευρώ ακόμα και επώνυμων σχεδιαστών.
Στο οδοιπορικό που πραγματοποιήσαμε και οι εκπτώσεις παρατηρήθηκαν μεγάλες κάνοντας τις τιμές να φαντάζουν απίστευτες σε σχέση με παλιά, ενώ δεν έλειπαν και οι προσφορές ορισμένων ημερών με προϊόντα να διατίθενται στη μισή και πλέον τιμή.
Η κρίση, αν και διαφοροποιημένη από εκείνη άλλων συνοικιών είναι παρούσα. Απόδειξη αποτελούν και οι τιμές των ακινήτων που βρίσκει κανείς. Σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, τα τελευταία χρόνια καταγράφεται μείωση 50% στις τιμές των διαμερισμάτων.
Ωστόσο, άνευ προηγουμένου είναι η κατάσταση στις πολυτελείς κατοικίες όπου οι τιμές έχουν υποχωρήσει από το 2008 ακόμη και πάνω από 50%, ενώ όσο πιο μεγάλο είναι το ακίνητο τόσο μεγαλύτερη και η έκπτωση. Οι εποχές όπου το τετραγωνικό μέτρο κόστιζε 6.000-7.000 ευρώ έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Με μια απλή αναζήτηση ένα νεόδμητο διαμέρισμα, 4ου ορόφου, 118 τμ, κοστίζει 400.000 την ώρα που αντίστοιχο διαμέρισμα στην Πλατεία Παπαδιαμάντη στα Πατήσια κοστίζει λίγο παραπάνω από 200.000 ευρώ.
Την πτώση των τιμών επιβεβαιώνει στο newsbeast.gr και η κ. Σταυρούλα Βάμβακα από το μεσιτικό γραφείο της Remax New Deal που δραστηριοποιείται μεταξύ άλλων περιοχών και στο Κολωνάκι.«Οι τιμές σήμερα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ελκυστικές. Βέβαια η μεγάλη κάθοδος που συντελέστηκε τα τελευταία χρόνια, της τάξης του 50-60%, παρουσιάζεται εν μέρει σταθεροποιημένη τον τελευταίο χρόνο, η πτώση επιβραδύνεται, οπότε θα μπορούσαμε να πούμε πως η αγορά παρουσιάζει σημάδια ανάπτυξης. Θα παρατηρήσατε πως τα καταστήματα που νοικιάζονται ή πωλούνται σήμερα, είναι λιγότερα από ότι στη βαθιά κρίση. Η αγορά προσαρμόζεται στη νέα πραγματικότητα και οι ιδιοκτήτες σιγά σιγά συμβιβάζονται με τις νέες τιμές.
Όσον αφορά το επαγγελματικό ακίνητο επειδή συναρτάται με την ρευστότητα της αγοράς, όσο αυτή δεν βρίσκεται στο προσκήνιο είναι δύσκολο να υπάρξει ουσιαστική ανάκαμψη. Στο οικιστικό κομμάτι, στην αγορά κατοικίας δηλαδή, σχετίζεται υποχρεωτικά με τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά οπότε ούτε εκεί μπορεί η εικόνα να βελτιωθεί δραστικά. Για το τελευταίο διάστημα βέβαια πρέπει να λάβουμε υπόψη μας κι όλο αυτό το κλίμα ανασφάλειας, άγνωστοι μέχρι σήμερα παραμένουν οι φόροι που θα βαρύνουν την κατοχή ακινήτων, το οποίο σίγουρα δεν βοηθά την αγορά ειδικά στο Κολωνάκι, μια περιοχή με υψηλή τιμή ζώνης. Κι όλα αυτά εκεί που προ κρίσης θα μπορούσαμε να πούμε πως χρειαζόσουν “μέσο” για να αγοράσεις ή να νοικιάσεις κατάστημα ή σπίτι»…
