Στάση εργασίας από τις 8:00 έως τις 12:00 και συγκέντρωση στην Ψυχιατρική Κλινική, θα πραγματοποιήσει αύριο το Σωματείο Εργαζομένων στο «Αττικόν» Νοσοκομείο.
Οι εργαζόμενοι απαιτούν «κατάλληλες υποδομές που να καλύπτουν τις τεχνικές και κτιριακές προδιαγραφές, όπως προβλέπονται για τη λειτουργία ψυχιατρικών νοσηλευτικών μονάδων» και «πρόσληψη μόνιμου προσωπικού: Ικανό αριθμό εξειδικευμένου νοσηλευτικού προσωπικού με μεγαλύτερη ποσόστωση ανδρών. Ικανό αριθμό εξειδικευμένου προσωπικού ασφαλείας».
Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του Σωματείου, «σύμφωνα με την πρόταση του υπουργείου Yγείας για ένα μεταβατικό πρόγραμμα εφημεριών των ψυχιατρικών κλινικών έως 31/1/2018, το Αιγινήτειο και η Ψυχιατρική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου “Αττικόν” εντέλλονται να δέχονται για νοσηλεία ακούσιες νοσηλείες (εισαγγελικά περιστατικά), ενώ ως τώρα παραπέμπονταν σε άλλα νοσοκομεία. Διαμορφώνονται τρεις ομάδες εφημερίας για τις Ψυχιατρικές Κλινικές των Γενικών Νοσοκομείων, μία για το κέντρο της Αθήνας, μία για τα Δυτικά Προάστια και τον Πειραιά και μία για τις νότιες συνοικίες. Το ΨΝΑ Δαφνί και το ΨΝΑ Δρομοκαΐτειο επιβαρύνονται με επιπλέον εφημερίες».
Σύμφωνα με το Σωματείο Εργαζομένων «η απόφαση αυτή, για ακόμη μία φορά θα γίνει πάνω στις πλάτες ασθενών και προσωπικού, χωρίς προσλήψεις εξειδικευμένων νοσηλευτών, χωρίς τις κατάλληλες υποδομές».Επίσης, το Σωματείο κάνει λόγο για «συνθήκες μη ασφαλούς νοσηλείας για ασθενείς και προσωπικό», προσθέτοντας ότι «τα στοιχεία που παρουσίασε το ίδιο το υπουργείο είναι αδιάψευστοι μάρτυρες της άθλιας κατάστασης, αφού η μέση πληρότητα όλων των ψυχιατρικών δομών με νοσηλευόμενους ασθενείς ξεπερνάει το 140%».
Το πρόβλημα της ψυχικής υγείας είναι «βαθύτερο», αναφέρει το Σωματείο. «Υποβάθμιση-εμπορευματοποίηση-ιδιωτικοποίηση της ψυχικής υγείας για όσους μπορούν να πληρώσουν, αποθήκες ψυχών για τη φτωχολογιά, υπερεντατικοποίηση για νοσηλευτές και γιατρούς στα νοσοκομεία» σημειώνει. «Με την αλλαγή στο πρόγραμμα των εφημεριών δεν λύνονται τα προβλήματα. Όσες αλλαγές στα προγράμματα εφημεριών και αν γίνουν, όσο ο σχεδιασμός στην ανάπτυξη μονάδων ψυχικής υγείας στηρίζεται στην αντίληψη του “κόστους” που πρέπει να περιοριστεί, η κατάσταση όχι μόνο δεν θα βελτιώνεται, αλλά θα χειροτερεύει διαρκώς».