Υλικά

Τα μυστικά του καλού ψήστη δεν έχουν τέλος και όλοι έχουν τον τρόπο τους με την ψησταριά. Κι ενώ το βάρος δίνεται συνήθως στον χειρισμό του κρέατος και το μαρινάρισμά του (ή όχι), οι περισσότεροι παραλείπουν ένα σημαντικό βήμα. Τον αρωματισμό της φωτιάς! Δεν θέλει μόνο το κρέας το καρύκευμά του, αλλά και η ίδια η φωτιά που το ψήνει. Ο καπνός που βγαίνει δηλαδή και έρχεται σε επαφή με το φαγητό. Τα αρωματικά ξύλα καπνίσματος μπορούν να σε βγάλουν πολύ μακριά σε όρους γεύσης. Η αγριοκαρυδιά και η μηλιά είναι δυο ιδανικές λύσεις για να αποκτήσει το κατιτίς παραπάνω σε γεύση και άρωμα το κρέας. Τέτοια τσιπς ξύλου τα βρίσκεις στην αγορά σε μικρά κομμάτια και τα ρίχνεις απλώς στη θράκα με τα κάρβουνα μόλις βάλεις το κρέας. Και επειδή θες να καπνίζουν αργά-αργά και να μην καούν γρήγορα, τα μουλιάζεις σε νερό για κάνα μισάωρο πριν τα ρίξεις στη φωτιά. Βελανιδιά αν ψήνεις μοσχάρι και χοιρινό, που έχει έντονα αρώματα. Αγριοκαρυδιά για πουλερικά και ξύλα φρούτων, όπως η μηλιά και η κερασιά, για θαλασσινά, ώστε να μην καπελώσουν τη γεύση. Και μιας και κυκλοφορούν πολλά ακόμα ξύλα καπνίσματος στην αγορά, ο πειραματισμός εδώ είναι καλοδεχούμενος για να βρεις τη γεύση της αρεσκείας σου. Ακόμα και ξηρούς καρπούς, μουλιασμένους για 15 λεπτά στο νερό, μπορείς να ρίξεις στα κάρβουνα για εξτρά γεύση, ή ακόμα και μυρωδικά, φρέσκα και ξηρά (μουλιασμένα για τουλάχιστον μισή ώρα). Μάραθος για ψητό ψάρι και δεντρολίβανο, άνηθος, θυμάρι, δάφνη και κόλιαντρος για όλα τα άλλα. Ακόμα και σκελίδες σκόρδου ή φλούδες εσπεριδοειδών, ό,τι σκεφτείς για να αρωματίσεις τη φωτιά…