Στην επίσημη σελίδα που διατηρεί το Hilton στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αναρτήθηκε προ ημερών μια λιτή ανακοίνωση. Μέσα σε λιγότερες από 70 λέξεις έκλεινε ένας κύκλος ζωής 59 ετών για ένα από τα εμβληματικότερα ξενοδοχεία της Αθήνας που ήταν άρρηκτα συνυφασμένο με τη νεότερη ιστορία της πρωτεύουσας, τη χλιδή και τις επισκέψεις του διεθνούς τζετ σετ στην Ελλάδα.
Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ανακοίνωση: «Μετά από συμφωνία για νέο ξενοδοχείο Conrad και κατοικίες, συμφωνήθηκε αμοιβαία με τον ιδιοκτήτη, ότι το Hilton Athens θα σταματήσει να λειτουργεί υπό το εμπορικό σήμα, την 31η Ιανουαρίου 2022. Είμαστε εξαιρετικά υπερήφανοι για τη φιλοξενία που παραδόθηκε στο Hilton Athens και θέλουμε να εκφράσουμε τις ευχαριστίες μας σε όλα τα Μέλη της Ομάδας στο ξενοδοχείο για την απίστευτη εξυπηρέτηση τους. Ανυπομονούμε να καλωσορίσουμε τους επισκέπτες στο νέο ξενοδοχείο».
Όπερ και εγένετο λοιπόν καθώς η Δευτέρα 31 Ιανουαρίου ήταν και η τελευταία μέρα που το εμβληματικό κτήριο λειτούργησε πριν κατεβάσει οριστικά ρολά. Το ιστορικό ξενοδοχείο στο κέντρο της Αθήνας έκλεισε μετά από σχεδόν έξι δεκαετίες, ενώ η μεταμόρφωσή του είναι μία επένδυση που θα αγγίξει τα 130 εκατομμύρια. Το ιστορικό Hilton Athens θα επανέλθει στη «ζωή» της Αθήνας το 2024 ως «Conrad».
Στο νέο αναμορφωμένο συγκρότημα θα δημιουργηθούν μεταξύ άλλων ένα νέο πολυτελές ξενοδοχείο με 280 δωμάτια και σουίτες, θα κατασκευαστούν 50 υπερπολυτελείς κατοικίες, θα γίνουν επεκτάσεις και θα δημιουργηθούν νέοι εμπορικοί χώροι με στόχο το Χίλτον να ανακτήσει τη χαμένη του αίγλη και να πιάσει ξανά την κορυφή των ξενοδοχειακών συγκροτημάτων της χώρας.
Πλήρης ανακαίνιση
Αυτές τις ημέρες το εμβληματικό κτίριο στον αριθμό 46 της λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας ανακαινίζεται πλήρως προκειμένου να μετατραπεί έως το τέλος του 2024 σε έναν πολυδιάστατο προορισμό, που θα περιλαμβάνει πλέον 50 ιδιωτικές πολυτελείς κατοικίες με αποκλειστικά προνόμια για τους ιδιοκτήτες τους καθώς επίσης και πολλαπλά εστιατόρια, θεματικούς εμπορικούς χώρους και ιδιωτικές λέσχες, ενώ θα συνεχίσουν να λειτουργούν 280 ξενοδοχειακά δωμάτια και σουίτες. Κατά συνέπεια μπαίνει σε μια νέα εποχή, που θα συνδυάζει εν μέρει την προηγηθείσα χρήση του με την καινούργια.
Γυρίζοντας πίσω το χρόνο, θα θυμηθούμε όλες τις σημαντικές στιγμές του ξενοδοχείου – ορόσημο που σηματοδότησαν μια εποχή ευημερίας και ανάπτυξης για τον ελληνικό τουρισμό. Ήταν 26 Ιουλίου 1957, όταν η λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας γινόταν ένας από τους πρώτους δρόμους που φωταγωγούνταν στην πρωτεύουσα.
Οι περισσότερες κεντρικές οδικές αρτηρίες της πρωτεύουσας δεν είχαν αποκτήσει ακόμη την πολυτέλεια του ηλεκτροφωτισμού. Απέναντι από το νοσοκομείο Ευαγγελισμός, μπορούσε ακόμη να δει κάποιος την κοίτη του ποταμού Ιλισσού. Η οδός Μιχαλακοπούλου, η βασιλέως Αλεξάνδρου και η βασιλέως Κωνσταντίνου δεν υπήρχαν ακόμη. Είναι δύσκολο να φανταστούμε την εικόνα που παρουσίαζε η περιοχή πριν από έξι και πλέον δεκαετίες έχοντας στο μυαλό τη σημερινή της μορφή. Όταν οι εφημερίδες άρχισαν να γράφουν πως η εταιρεία Hilton International είχε συμφωνήσει να αναλάβει τη διεύθυνση ενός τεράστιου ξενοδοχείου στην αδιαμόρφωτη ακόμη αυτή περιοχή, οι περισσότεροι αμφέβαλλαν για το εγχείρημα.
Παρουσία του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή η θεμελίωση τον Φεβρουάριο του 1959
Οι πρώτες διαπραγματεύσεις για τη δημιουργία του ξεκίνησαν το 1957 και η ανέγερσή του το 1959, σε ένα οικόπεδο έκτασης 16.326 τετραγωνικών μέτρων, που ανήκε στην Εφορεία Υλικού Πολέμου και παραχωρήθηκε από τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή με ευνοϊκούς όρους στον επιχειρηματικό όμιλο του εφοπλιστή Αποστόλου Κιουζέ – Πεζά, που είχε ιδρύσει ένα χρόνο νωρίτερα την «Ιονική Ξενοδοχειακαί Επιχειρήσεις Α.Ε.». Επρόκειτο για ένα εγχείρημα πρωτόγνωρο σε έκταση και τόλμη για την εποχή του. Όπως διαβάσουμε στον Τύπο της εποχής, η εκσκαφή των θεμελίων άρχισε στις 26 Φεβρουαρίου 1959 και θα ολοκληρωνόταν τον Μάιο.
Όπως έγραφε η Καθημερινή, «εις τας 11:00 π.μ. χθες, εγένετο παρουσία της Κυβερνήσεως Κ. Καραμανλή, των υπουργών κ.κ. Τσάτσου, Γκίκα, Ανδριανόπουλου, Μάρτη, Καλαντζή, του προέδρου και του γενικού γραμματέα του ΕΟΤ κ.κ. Πεσμαζόγλου και Φωκά και πολλών άλλων ελληνικών και ξένων προσωπικοτήτων η θεμελίωσις του νέου υπό ανέγερσιν ξενοδοχείου «Άθενς Χίλτον», δια την οποίαν και αφίχθη την Τετάρτην, εκτός του γηραιού μεγαλοεπιχειρηματίου, και ένα πλήθος 90 ατόμων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται πλείστοι όσοι αστέρες του Χόλλυγουντ και γνωστοί ξένοι δημοσιογράφοι, φιλοξενούμενοι του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού. […]
Μετά τον αγιασμόν, πρώτος ωμίλησεν ο υπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως κ. Τσάτσος, ο οποίος ετόνισε της ιδιαιτέρας προσπάθειας που κατεβλήθησαν και καταβάλλονται υπό της Κυβερνήσεως δια την ανάπτυξιν του τουριστικού προγράμματος, του οποίου η ανέγερσις του ξενοδοχείου Πεζά – Χίλτον, αποτελεί ένα εκ των σημαντικωτέρων επιτευγμάτων. Εν συνεχεία, τον λόγον έλαβεν ο κ. Κόνραντ Χίλτον, (σ.σ. ιδρυτή της γνωστής αλυσίδας ξενοδοχείων Hilton), ο οποίος, αφού έπλεξεν τον διθύραμβον του αρχαίου ελληνικού πνεύματος, επηρρεασμένος και από την μόλις προ ολίγου επίσκεψιν του μετά των άλλων ξένων και εις την Ακρόπολιν και τους γύρω αρχαιολογικούς χώρους, κατέληξεν με τη φράσιν: «Εξ αιτίας της βαρειάς κληρονομιάς δεν μπορεί παρά να δημιουργηθεί κάτι, δια το οποίον όλοι οι σύγχρονοι Αθηναίοι θα αισθάνωνται υπερήφανοι». Τέλος, ο έτερος των επιχειρηματιών κ. Πεζάς εξέφρασε τας ευχαριστίας του εις τον πρόεδρο της κυβερνήσεως, διότι κατέθεσε ο ίδιος τον θεμέλιον λίθον. Έτσι έκλεισε το επίσημον μέρος της τελετής εις την οποίας παρευρίσκοντο η χαριτωμένη Ιαπωνέζα ηθοποιός Μιχίκο Τάκα, με το γραφικώτατο κι αιθέριο κιμονό της, κι ο κάου – μπόϋ Καρίνο, απαραίτητος επί εικοσαετίας ηθοποιός – συνοδός θεμελιώσεων Χίλτον».
Τα εγκαίνια «του ωραιότερου Hilton στον κόσμο»
Στην πράξη αποδείχθηκε ότι τα κεφάλαια που απαιτούνταν για να φτιαχτεί το ξενοδοχείο ήταν μεγαλύτερα απ’ αυτά που είχαν προϋπολογιστεί. Ήταν τόσο μεγάλο το τόλμημα, που η οικογένεια Πεζά εκδήλωσε το 1959 αδυναμία να αποπερατώσει το έργο και έτσι η κυριότητα των μετοχών της εταιρείας περιήλθε το 1960 στην Ιονική Τράπεζα του μεγαλοεπιχειρηματία Στρατή Ανδρεάδη, που αποτέλεσε και τον τελικό χρηματοδότη κατασκευής του έργου, το οποίο ολοκληρώθηκε στις 21 Απριλίου 1963, ημέρα κατά την οποία άνοιξε για πρώτη φορά τις πόρτες του στο κοινό, σηματοδοτώντας την είσοδο της χώρας μας στην παγκόσμια τουριστική αγορά πολυτελείας.
Η δήλωση του ιδρυτή της αλυσίδας ξενοδοχείων Hilton Κόνραντ Χίλτον κατά τη διάρκεια των εγκαινίων τα έλεγε όλα: «Συμφωνώ με όσους πιστεύουν ότι το Hilton Athens είναι το ωραιότερο από τα 53 Hilton του κόσμου». Μετά τα εγκαίνια, ακολούθησαν τριήμερες εκδηλώσεις που συγκέντρωσαν εκλεκτούς καλεσμένους απ’ όλον τον κόσμο και αποτέλεσαν πρωτοφανές γεγονός για τα κοσμικά χρονικά της πόλης.
Για την ιστορία, αρχιτέκτονες ήταν ο Εμμανουήλ Βουρέκας, ο Προκόπης Βασιλειάδης και ο Σπύρος Στάικος με υπεύθυνο τον Αντώνη Γεωργιάδη και συμβούλους τους Warners, Burus, Ioan και Lunde από την Νέα Υόρκη.
Το κόστος κατασκευής, συμπεριλαμβανομένης και της αξίας του οικοπέδου (με τα οικονομικά δεδομένα της εποχής εκείνης) ανήλθε σε 15.000.000 δολάρια ΗΠΑ. Το ύψος του κτιριακού συγκροτήματος έφτανε τα 50 μέτρα και η συνολική επιφάνεια χώρων τα 40.426 τετραγωνικά μέτρα.
Η μνημειώδης εικαστική παρέμβαση του Γιάννη Μόραλη
Αναμφισβήτητα ανήκε στα οικοδομήματα που καθόρισαν την αρχιτεκτονική αισθητική της δεκαετίας του ’60 και, παρά τον κοσμοπολίτικο χαρακτήρα του, είχε έντονα ελληνικά στοιχεία χάρη στη χρήση του πεντελικού μαρμάρου και τις μνημειώδεις ανάγλυφες συνθέσεις με την αρχαϊκή τους θεματολογία στις δύο όψεις του ξενοδοχείου, που φιλοτεχνήθηκαν από τον Γιάννη Μόραλη (1916-2009). Η εικαστική πρόκληση για τον σπουδαίο καλλιτέχνη, ήταν μεγάλη.
Οι διαστάσεις των όψεων που επρόκειτο να διακοσμηθούν ήταν τεράστιες: 38,9 μ. x 16,1 μ. = 626 τ.μ. η κάθε πλευρά. Επιπλέον, η θεματολογία ήταν όχι απλώς σαφής, αλλά αυστηρά επιβεβλημένη από τους παραγγελιοδόχους: «Παραστάσεις σχετικές με την αρχαία Ελλάδα». Αρχικά ο Μόραλης σκέφτηκε μια κεραμική σύνθεση, την οποία όμως απέρριψε, δεδομένου ότι η πολυχρωμία σε μια τέτοια κλίμακα θα είχε «ένα τερατώδες αποτέλεσμα» και θα παρέπεμπε σε αραβούργημα. Όπως σχολίασε ο ίδιος: «Θα ήταν σαν Μεσοποταμία» Έτσι, κατέφυγε στη λύση του λιτού γραμμικού σχεδίου.
Έπειτα από πολλές δοκιμές, η τελική σύνθεση, αφού σχεδιάστηκε σε κλίμακα 1:20, σκαλίστηκε από τον καλλιτέχνη σε γύψο της ίδιας κλίμακας. Στη συνέχεια χαράχτηκε τμηματικά σε πλάκες υποκίτρινου γιαννιώτικου μαρμάρου (συνολικά 520 πλάκες η καθεμιά ύψους 150 εκ και πλάτους 80 εκ. για κάθε πλευρά). Οι γραμμές είναι ανισόπαχες, έτσι ώστε να λειτουργούν σύμφωνα με το ηλιακό φως και την ατμόσφαιρα του αττικού ουρανού.
Από τη μακέτα στο μάρμαρο
Για τη μεταφορά της μακέτας στο μάρμαρο ακολουθήθηκε η εξής διαδικασία: Οι πλάκες στρώθηκαν σε μία ξύλινη σχάρα, πίσω από την οικοδομή στην οδό Μιχαλακοπούλου, σχηματίζοντας μία μετέωρη πλατεία, και εκεί έγινε η μεταφορά του σχεδίου 1:1 και η λάξευση. Την εργασία μεγέθυνσης της μακέτας στις πραγματικές της διαστάσεις από το χαρτί στο μάρμαρο, καθώς και την επίβλεψη της λάξευσης πραγματοποίησε η αρχιτέκτών Ρενέ Τραυλού, σε συνεργασία με τον καλλιτέχνη. Μετά τη λάξευση, οι πλάκες αριθμήθηκαν και τελικά τοποθετήθηκαν κατά οριζόντιες ζώνες στους τοίχους των όψεων.
Στην κύρια όψη (βορειοδυτικά), η σύνθεση ξεκινά επάνω με σταυρό που συμβολίζει τον ήλιο και δημιουργεί με τις κεραίες του ένα αέτωμα, στην κορυφή του οποίου βρίσκεται η Γλαυξ Αριστερά, παρουσιάζεται η Αθηνά με την περικεφαλαία, το δόρυ και τη μικρή Νίκη στο χέρι. Στα πόδια της, η ασπίδα και η ελιά, πλάι ένας βωμός και δύο Κανηφόρες που προσκομίζουν προσφορές. Στην αμέσως παρακάτω ζώνη τρεις Αυλητρίδες. Παρακάτω, ένα άρμα με αρμοτηλάτη και στην τελευταία σειρά, μία τριήρης. Το σύνολο αποτελεί μία ευρηματική σύνθεση υποδειγματικής λιτότητας. Είναι ένα γραμμικό, ανάλαφρο κόσμημα που στολίζει το κτήριο δίχως να το βαραίνει.
Επιπλέον, ο καλλιτέχνης δημιούργησε ένα έργο που δεν κοσμεί απλώς το κτήριο, αλλά το ζωντανεύει συναρτώντας το παράλληλα με τη χρήση του: ένας ιδεώδης χώρος φιλοξενίας για διαχρονικούς ταξιδιώτες καλοδεχούμενους στην πόλη της Παλλάδος.
Στη νοτιοδυτική όψη του κτηρίου, επί της οδού Μιχαλακοπούλου, η σύνθεση είναι βασισμένη σε απλά γεωμετρικά σχήματα επαναλαμβανόμενα, «μεγαλώνοντας προς τα πάνω», όπως σημειώνει ο ίδιος, «ώστε να μην υπάρχει φυγή». Για το εσωτερικό του ξενοδοχείου, ο έκανε διάφορες προτάσεις, με σκοπό την αισθητικότερη διαμόρφωση των χωρών. Αυτό που παραμένει στη θέση του είναι ένας τύπος από κεραμικές πλάκες, στην αίθουσα δεξιώσεων «Γαλαξίας». Ο Γιάννης Μόραλης παρέδωσε στην Αθήνα το μεγαλύτερο έργο εικαστικής παρεμβάσης σε κτίριο που έγινε ποτέ στην Ελλάδα, καθιστώντας το ξενοδοχείο ένα αυθεντικό έργο τέχνης ανοιχτού χώρου.
Βασιλιάδες, αρχηγοί κρατών, ηθοποιοί και τραγουδιστές απ’ όλο τον κόσμο στο πελατολόγιο
Στην σχεδόν 60χρονη πορεία του, είχε αρκετές πρωτιές. Ήταν το πρώτο που χρησιμοποίησε ειδικά κλειδιά ασφαλείας «yaletronic» και το πρώτο που δημιούργησε «executive floor» με ειδικό κλαμπ για τους πελάτες του ορόφου.
Όλα αυτά τα χρόνια, το κατώφλι του Hilton Αθηνών έχει διαβεί πλήθος μεγάλων προσωπικοτήτων: αρχηγοί κρατών, βασιλιάδες, διάσημοι καλλιτέχνες, επιστήμονες διεθνούς κύρους. Από τον κροίσο Αριστοτέλη Ωνάση, τον δημοφιλή Αμερικανό τραγουδιστή Φρανκ Σινάτρα, τους ηθοποιούς Μάρλον Μπράντο, Άντονι Κουίν, Νία Βαρντάλος, Ρομπέρτο Μπενίνι, Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Ντάνιελ Ντέι Λιούις, Τζέρεμι Άιρονς, Πιρς Μπρόσναν, Τέλι Σαβάλα, Ούρσουλα Άντρες και Ζαν Πολ Μπελμοντό ως τον εκδότη του Playboy Χιου Χέφνερ, Σουηδό σκηνοθέτη, το μοντέλο Ντίτα φον Τιζ, την υψίφωνο Μονσεράτ Καμπαγιέ, τον Γάλλο σχεδιαστή μόδας Πιερ Καρντέρ, την Ιταλίδα τραγουδίστρια Ραφαέλα Καρά, τον Βρετανό μυθιστοριογράφο κατασκοπείας Τζον Λε Καρρέ, τον χορευτή Ρούντολφ Νουρέγιεφ, τον χορογράφο Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ, τον βασιλιά Χουάν Κάρλος της Ισπανίας, τους πρίγκιπες Ρενιέ Γ’ και Αλβέρτο του Μονακό και τον σεναριογράφο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν. Το εμβληματικό ξενοδοχείο ήταν πάντοτε σημείο αναφοράς για το διεθνές τζετ σετ.
Η κυρία Έλλη Οικονομοπούλου-Χατζιώτη, υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων του Hilton στην Ελλάδα (1965-2002) θυμάται τον Γάλλο μεγαλοτραπεζίτη Γκι ντε Ροτσίλντ να κυκλοφορεί στο ξενοδοχείο με ένα τεράστιο ψαράδικο καπέλο.
Τον συγγραφέα Τζον λε Καρρέ (που έφυγε από τη ζωή τον περασμένο Δεκέμβριο) να αποφεύγει τη δημοσιότητα σε τέτοιο σημείο, που όταν έγραφε την «Μικρή Τυμπανίστρια» έμενε στο Hilton με άλλο όνομα μακριά από τη δημοσιότητα προτιμούσε να μένει και η Γαλλίδα μυθιστοριογράφος Φρανσουάζ Σαγκάν, τις ημέρες που έμενε στο ξενοδοχείο.
Τη διαμονή του Μάρλον Μπράντο τη θυμούνται όλοι όσοι δούλευαν στο ξενοδοχείο εκείνη την εποχή, από το πλήθος των γυναικών που είχαν έρθει για ένα αυτόγραφο του μεγάλου σταρ του Χόλιγουντ. Την επίσκεψη του Τέλη Σαβάλα στο ξενοδοχείο, την θυμούνται κυρίως οι τηλεφωνήτριες, μιας και τις επισκεπτόταν καθημερινά για να τις κεράσει σοκολατάκια.
Η επίσκεψη του Φρανκ Σινάτρα είναι από τις πλέον θρυλικές στο ξενοδοχείο, καθώς ήρθε με επίσημη ακολουθία της Ελληνικής Αστυνομίας. Ο Αλέξανδρος Ωνάσης (γιος του Σμυρνιού μεγιστάνα) όταν διέμενε εκεί αισθανόταν σύμφωνα με μαρτυρίες σαν στο σπίτι του, και για το λόγο αυτό έμενε αρκετό διάστημα σε μια από τις σουίτες όταν επισκεπτόταν την Αθήνα.
Φιλοξενούμενοι ήταν όμως και οι επονομαζόμενοι «Αθάνατοι», δηλαδή τα μέλη της Δ.Ο.Ε., καθώς το Hilton επιλέχθηκε ως η έδρα της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004, Μάλιστα για να καλύψει τις προβλεπόμενες απαιτήσεις ανακαινίστηκε ριζικά την τριετία 2001 – 2003 από τα αρχιτεκτονικά γραφεία των Αλέξανδρου Τομπάζη και Χάρη Μπουγαδέλη ενώ προστέθηκε και μια νέα πτέρυγα. Το έτος 2011 αποτέλεσε και την έδρα και της Οργανωτικής Επιτροπής των Παγκόσμιων Αγώνων Special Olympics, που επίσης πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα.
Εκδηλώσεις που έφεραν κοσμοπολίτικο αέρα με γαϊδουράκια και Rols Royce
Το Hilton δεν το χαιρόντουσαν μόνο οι χιλιάδες φιλοξενούμενοί του αλλά και οι κάτοικοι της πόλης, μέσα από τις διοργανώσεις φεστιβάλ, εικαστικών εκθέσεων. επιδείξεων μόδας και φαντασμαγορικών εκδηλώσεων.
Οι κάθε είδους δεξιώσεις στις μεγαλοπρεπείς αίθουσες του ξενοδοχείου έχουν αφήσει εποχή, όχι μόνο για την πολυτέλεια και την επιμονή στη λεπτομέρεια, αλλά και για τις εκπλήξεις που τις συνοδεύανε. Από το εορταστικά πασχαλινά γεύματα ως τις χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις.
Όπως αποκαλύπτει η κυρία Έλλη Οικονομοπούλου-Χατζιώτη στο λεύκωμα που είχε κυκλοφορήσει για τα 25 χρόνια του Hilton Αθηνών, τα Χριστούγεννα του 1963 για τη δεξίωση των Αναβρύτων, οι υπεύθυνοι του ξενοδοχείου είχαν φέρει μέχρι και καμήλες για την πιστή αναπαράσταση της Γέννησης.
Από τις πολυτελείς αίθουσες πέρασαν έκτοτε σε διάφορες εκδηλώσεις από γαϊδουράκια ως Rols Royce και βεβαίως, δεκάδες καλλονές ντυμένες με τις δημιουργίες Ελλήνων και ξένων σχεδιαστών στα fashion shows που συνεχίζονταν μέχρι πρόσφατα.
Τα φεστιβάλ που διοργάνωσε το Hilton Αθηνών, υπήρξαν μία πρώτης τάξεως αφορμή για να έρθει το ευρύ κοινό σε επαφή με άλλες κουλτούρες, σε μία εποχή που τα ταξίδια στο εξωτερικό ήταν εξαιρετικά σπάνια και το Διαδίκτυο, ενίοτε ακόμη και η τηλεόραση, επιστημονική φαντασία: Διοργανώθηκαν ουγγαρέζικα φεστιβάλ, δανέζικα, κινέζικα και πολλά άλλα. Εννοείται πως πραγματοποιήθηκαν και πάρα πολλά ελληνικά φεστιβάλ, ώστε να γνωρίσουν οι φιλοξενούμενοι καλύτερα τον τόπο μας, με guest stars ακόμη και νοικοκυρές από το Μέτσοβο που ήρθαν μάλιστα με τα ταψιά τους για να μαγειρέψουν τις παραδοσιακές πίτες τους. Αξέχαστα έχουν μείνει βεβαίως και τα θεματικά πάρτι που διοργανωνόταν σε μία εποχή που η διασκέδαση περιοριζόταν ως επί το πλείστον σε ταβέρνες και οικογενειακά κέντρα.
Για πολλούς από τους εργαζόμενους, η πλέον εντυπωσιακή στα μάτια τους εκδήλωση έγινε το 1975. Σίγουρα δεν είχε οικονομικό όφελος για το ξενοδοχείο, αλλά αυτό που προσέφερε ήταν ανεκτίμητο. Φιλοξένησε σε μια εντυπωσιακή χριστουγεννιάτικη γιορτή 700 ορφανά παιδιά που ένιωσαν έστω για λίγο τη θαλπωρή που τους έλειπε.
Τα χαμόγελά τους, όταν έπαιρναν τα δώρα από τον Άγιο Βασίλη, ήταν η καλύτερη επιβράβευση για τους εργαζόμενους που δούλεψαν για την εκδήλωση, η οποία επαναλήφθηκε και τα επόμενα χρόνια.
Διαχρονικό στέκι της αθηναϊκής ελίτ για φαγητό και ποτό
Παράλληλα, εξελίχθηκε σε αγαπημένο στέκι των Αθηναίων, που δοκίμασαν για πρώτη φορά αμερικάνικα hamburger και club sandwich στο εστιατόριο «Βυζαντινό» στο ισόγειο, και πρωτότυπα κοκτέιλ στο Galaxy Bar που βρισκόταν στην ταράτσα του 13ου ορόφου με θέα από τον Λυκαβηττό και την Ακρόπολη, μέχρι τον Υμηττό και τη θάλασσα του Πειραιά.
Επιπλέον, τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του, το Hilton διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην πολιτιστική ζωή της πόλης, μέσω των ιστορικών εκθέσεων της περιόδου 1968 – 1972, στην «Αίθουσας Τέχνης Αθηνών Χίλτον». Μέχρι και σήμερα που κλείνει τον κύκλο του με την υπάρχουσα λειτουργική μορφή, ενσωματώνει στην ίδια του την υπόσταση μια σειρά εξαιρετικών έργων τέχνης μεγάλων Ελλήνων καλλιτεχνών όπως η Chryssa, η Αφροδίτη Λύτη, ο Stephen Antonakos κ.α.
Δείτε φωτορεπορτάζ από στιγμές και εμφανίσεις που έγραψαν ιστορία στο ξενοδοχείο – κόσμημα της Αθήνας:
