Με τις σθεναρές αντιρρήσεις της Λέγκας του Βορρά, η κυβέρνηση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι δεν κατάφερε έως τώρα να εγκρίνει την δέσμη έκτακτων μέτρων για την ανάπτυξη που ζήτησε να προωθηθούν κατεπειγόντως η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η Λέγκα του Βορρά και ο επικεφαλής της, Ουμπέρτο Μπόσι, συνεχίζει να απορρίπτει την αύξηση της συντάξιμης ηλικίας στα εξήντα επτά χρόνια, που ζητούσε με επιμονή ο Μπερλουσκόνι.

Πλέον, ο Ιταλός πρωθυπουργός προσπαθεί να διαπραγματευτεί ένα μέτρο που χαρακτηρίζεται από βαθμιαία αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης με σημείο αναφοράς το νόμο που είχε επεξεργασθεί το στέλεχος της Λέγκας Ρομπέρτο Μαρόνι, όταν ήταν υπουργός Εργασίας, στην κυβέρνηση Μπερλουσκόνι της περιόδου 2001-2006.

Οι αντιρρήσεις του Μπόσι, όμως, έως τώρα, δεν κάμπτονται. Ενδεικτική του κλίματος είναι η δήλωση του υπουργού υποδομών Αλτέρο Ματεόλι, ο οποίος τόνισε ότι «υπάρχει όντως η περίπτωση να πέσει η κυβέρνηση, αλλά υφίστανται ακόμη κάποια περιθώρια διαπραγμάτευσης». Κατά τον Ματεόλι, «όλοι συμφωνούν πως είναι προτιμότερο να μην γίνουν περικοπές στις συντάξεις. Σε αυτή την περίπτωση, όμως, πρέπει να βρεθεί κάποια άλλη λύση και δεν είναι εύκολο».

Κυβερνητικές πηγές αναφέρουν ότι ως εναλλακτική λύση μελετάται η έγκριση νέων ευνοϊκών ρυθμίσεων των φορολογικών χρεών και νομιμοποίησης των αυθαιρέτων- έντεκα, συνολικά, χωριστές ρυθμίσεις. Η Ευρωπαϊκή Ένωση όμως δεν αντιμετωπίζει ευνοϊκά την συγκεκριμένη λύση, καθώς την θεωρεί μόνον προσωρινή διέξοδο.

Μιλώντας μετά τον Ματεόλι και ο ηγέτης της Λέγκας Μπόσι δήλωσε πριν από λίγο στους δημοσιογράφους ότι «αυτή τη φορά κινδυνεύουμε, πράγματι, να οδηγηθούμε σε κρίση… δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να συμμετέχουμε σε νέες κυβερνήσεις τεχνοκρατικού χαρακτήρα».

Στην περίπτωση που ο Μπερλουσκόνι δεν καταφέρει να πετύχει την αναγκαία συναίνεση για μια συνολική μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος πρόκειται να πάει αύριο στις Βρυξέλλες με μια λίστα «βιώσιμων και ρεαλιστικών μέτρων» που να μπορούν να εφαρμοστούν άμεσα.

Ο Μπερλουσκόνι υφίσταται από τη μία πλευρά τις πιέσεις της Ευρώπης για πιο αυστηρή δημοσιονομική πολιτική και στήριξη της οικονομικής ανάπτυξης. Από την άλλη, έχει χάσει την δυνατότητα άμεσης επικοινωνίας με τους Ιταλούς βιομηχάνους, τις καλές σχέσεις του με τον επιχειρηματικό κόσμο της χώρας. Η πρόεδρος της Ένωσης Βιομηχάνων Confindustria επαναλαμβάνει συνεχώς ότι «ο χρόνος έχει λήξει και η χώρα δεν μπορεί να περιμένει άλλο», επιμένοντας ότι «αν δεν εγκριθούν νέα μέτρα για την ανάπτυξη η κυβέρνηση πρέπει να βγάλει το απαιτούμενο συμπέρασμα».

Όπως τονίζουν αναλυτές, «είναι η πρώτη φορά στην Ιταλία που μια κυβέρνηση κινδυνεύει να οδηγηθεί σε κρίση λόγων των απαιτήσεων και των πιεστικών παρεμβάσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των εταίρων».