Ποιος θα περίμενε ποτέ ότι το προϊόν της βίαιης αποβολής γαστρικού περιεχομένου ενός έμβιου όντος θα είχε χρηματική αξία και μάλιστα διόλου ευκαταφρόνητη;
Ο οκτάχρονος Βρετανός Τσάρλυ Νέισμιθ πήρε μια πέτρα από την παραλία όπου βρισκόταν, η οποία αποδείχθηκε ότι περιείχε ένα κομμάτι κηρώδους ουσίας που εκκρίνουν οι φυσητήρες φάλαινες, γνωστής και ως άμπαρι.
Το άμπαρι είναι μια κηρώδης ουσία που συσσωρεύεται στο έντερο της φάλαινας φυσητήρα και πιστεύεται ότι βοηθά σκληρά υλικά, όπως τα ράμφη των καλαμαριών με τα οποία τρέφεται το κήτος, να περάσουν από τον πεπτικό σωλήνα χωρίς να προκαλέσουν τραύματα.
Το άμπαρι, γνωστό ως «εμετός φάλαινας», αποβάλλεται ενίοτε από το στόμα της φάλαινας, συνήθως όμως βγαίνει από την απόληξη του πεπτικού συστήματος του θαλάσσιου θηλαστικού.
Η ποσότητα της ουσίας που ανακάλυψε ο μικρός Τσάρλυ στην παραλία αποτιμάται από 12 έως 50 χιλιάδες Ευρώ.
Ωστόσο, ο Τσάρλυ φαίνεται να μην συγκινείται από τα χρήματα και ορκίζεται ότι θα τα διαθέσει για να δημιουργηθούν καταφύγια ζώων.
Ο μικρός Βρετανός βρήκε το άμπαρι περπατώντας στην παραλία Hengistbury Head κοντά στο Bournemouth στη νότια ακτή της Βρετανίας.
Το πήγε σπίτι του, όπου οι γονείς του ανακάλυψαν ότι πρόκειται για την πολύτιμη ουσία.
Μάλιστα, στην αρωματοποιία, το άμπαρι και η άμβρα, μια ουσία που απομονώνεται από το άμπαρι, χρησιμοποιούνταν κυρίως ως στερεωτικό και όχι ως το κύριο αρωματικό συστατικό.
Δεδομένου όμως ότι οι φάλαινες φυσητήρες είναι απειλούμενο είδος, και η εμπορία προϊόντων από φυσητήρα απαγορεύεται σε πολλές χώρες, το άμπαρι έχει πλέον αντικατασταθεί στην αρωματοποιία με άλλες ουσίες όπως το λάβδανο.
Πηγή: econews
