Πρόκειται αναμφισβήτητα για τη μεγαλύτερη θρησκευτική παραγωγή. «Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ» το αριστούργημα του Φράνκο Τζεφιρέλι περιγράφει τη Γέννηση του Θεανθρώπου, τη Ζωή του, τα Πάθη που βίωσε και τον «δρόμο» πως την Ανάσταση.
Τα γυρίσματα της θρυλικής τηλεσειράς ξεκίνησαν τον Σεπτέμβριο του 1975 και ολοκληρώθηκαν τον Μάιο του 1976, με την κινηματογράφησή της να γίνεται από την RAI Radiotelevisione Italiana. Προβλήθηκε πρώτη φορά από το ιταλικό κανάλι RAI 1 στις 27 Μαρτίου 1977 και ο προϋπολογισμός της ήταν 180.000.000 δολάρια.
Περιγράφοντας μία από τις δυσκολίες που βίωσε κατά την περίοδο των γυρισμάτων ο πρωταγωνιστής της σειράς Ρόμπερτ Πάουελ εξήγησε πως αναγκάστηκε λόγω της Σταύρωσης να χάσει 12 κιλά σε μόλις 12 ημέρες ενώ συνολικά έχασε 20.
Ο Ιησούς έπρεπε στη σκηνή της Σταύρωσης να δείχνει ταλαιπωρημένος και για να μπορέσει να προσαρμοστεί στον ρόλο ο Τζεφιρέλι του ζήτησε να κουβαλήσει στους ώμους του έναν μεγάλο κορμό. Η εξάντλησή του ήταν τόσο έντονη που δεν μπορούσε να σταθεί στον Σταυρό ενώ ήταν δεμένος.
Όταν γυρίστηκε η εμβληματική σκηνή το κρύο ήταν τσουχτερό και για να μην ανεβοκατεβαίνει ο Πάουελ από τον σταυρό τον τύλιξαν με μία κουβέρτα. Παράλληλα για να ζεσταθεί έπινε κονιάκ και κάπνιζε.
«Έκανε απόλυτη παγωνιά» έχει δηλώσει ο Ρόμπερτ Πάουελ.
Τελικά ήταν ή όχι θρήσκος ο Ρόμπερτ Πάουελ;
«Όταν κλήθηκα να υποδυθώ τον Ιησού, ήμουν 31 ετών και ομολογώ ότι μέχρι τότε δεν είχα κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη θρησκεία και καμία απολύτως γνώμη για τον Χριστό» είχε αναφέρει σε συνέντευξή του.
«Υστερα από 9 μήνες γυρισμάτων σε επιβλητικά τοπία του Μαρόκου και της Τυνησίας, μπορώ να πω ότι πραγματικά πιστεύω στον Ιησού, ακόμη και αν δεν πηγαίνω τακτικά στην εκκλησία» είχε προσθέσει.
Το ενδιαφέρον των ηθοποιών να συμμετέχουν στη σειρά και η επιλογή του Πάουελ
Η σύγχρονη Ναζαρέτ «τοποθετήθηκε» στα βουνά του Μαρόκου, μέσα σε βερβέρικο οικισμό, ενώ γυρίσματα έγιναν και στην Τυνησία, όπου διάφορες τοποθεσίες επιστρατεύτηκαν για την Ιερουσαλήμ του 1ου αιώνα μ.Χ.
Το πλέον φιλόδοξο και δαπανηρό τηλεοπτικό προϊόν όλων των εποχών μαγνήτισε μάλιστα το παγκόσμιο υποκριτικό ενδιαφέρον και αρκετοί μεγάλοι ηθοποιοί χτύπησαν την πόρτα του Τζεφιρέλι για κάποιο ρόλο.
Συμμετοχή του ζήτησε ακόμη και ο σερ Λόρενς Ολίβιε. «Παραείμαι μεγάλος για ιππασία, άρα δεν μπορώ να είμαι ο Πιλάτος. Δεν είμαι αρκετά εβραίος για Καϊάφας. Δώσε μου απλά αυτές τις δύο μικρές σκηνές του Νικόδημου», είπε στον Τζεφιρέλι.
Στο διεθνές all-star cast υπήρχαν ονόματα όπως του Πίτερ Ουστίνοφ, του Κρίστοφερ Πλάμερ ακόμη και του Άντονι Κουίν. Ο Τζεφιρέλι αποφάσισε να δώσει τον ρόλο της Μαρίας της Μαγδαληνής στην Ελίζαμπεθ Τέιλορ, η άρνησή της όμως να δεσμευτεί για τα χρονοβόρα γυρίσματα τον έκανε να τον προσφέρει τελικά στην Αν Μπάνκροφτ.
Για τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Ιησού ο παραγωγός Lew Grade σκέφτοταν τον Ντάστιν Χόφμαν ή τον Αλ Πατσίνο. Η σύζυγός του όμως αυτή που του πρότεινε έναν βρετανό ηθοποιό που είχε δει μόλις σε μια σειρά του BBC, κάποιον Ρόμπερτ Πάουελ.
Ο Τζεφιρέλι τελικά συμφώνησε να τον περάσει από οντισιόν για τον ρόλο του Ιούδα αλλά την τελευταία στιγμή σκέφτηκε όμως να τον δοκιμάσει ως Ιησού, καθώς κάτι είδε στα μάτια του.
Η στιγμή που ο Τζεφιρέλι αντίκρισε τον «Ιησού»
Ο βρετανός ηθοποιός φόρεσε τον μανδύα και εμφανίστηκε μπροστά στην κάμερα.
Ο Τζεφιρέλι μόλις τον αντίκρισε έμεινε άναυδος. Η βοηθός ενδυματολόγου έκανε αμέσως τον σταυρό της λέγοντας «Ω, Θεέ μου!», αναγκάζοντας τον σκηνοθέτη να ξεστομίσει: «Ποιος είμαι εγώ να διαφωνήσω;». Ήταν γεγονός ο Πάουελ ήταν ίδιος με τον Ιησού των αγιογραφιών.
Ο Τζεφιρέλι ήθελε διακαώς τον Μαρτσέλο Μαστρογιάννι για τον ρόλο του Πιλάτου, οι δυο πλευρές δεν τα έβρισκαν όμως στο οικονομικό. Στο τέλος δικαιώθηκε με την επιλογή του Ροντ Στάιγκερ αναφέροντας πως ήταν ένας «υπέροχος Πιλάτος».
