Λένε πως στα σκοτάδια καραδοκούν τέρατα και στις σκοτεινότερες γωνιές του ίντερνετ, υπήρχε πάντα ο Πίτερ Σκάλι. Ο Αυστραλός σόκαρε την οικουμένη όταν συνελήφθη το 2015 στις Φιλιππίνες. Τα εγκλήματά του ήταν τόσο αποτρόπαια που η γενική εισαγγελία της χώρας ζήτησε την επαναφορά της θανατικής ποινής για τον Σκάλι.
Μέχρι και τη σύλληψή του, ο Αυστραλός βιντεοσκοπούσε τον εαυτό του να βασανίζει και να κακοποιεί σεξουαλικά ανήλικα κορίτσια και μωρά και πουλούσε online τα βίντεό του σε κυκλώματα παιδικής πορνογραφίας σε Αμερική και Γερμανία κυρίως, έναντι δεκάδων χιλιάδων ευρώ.
Ο Σκάλι γλίτωσε την εσχάτη των ποινών, θα παραμείνει ωστόσο για το υπόλοιπο της ζωής του σε μια ανήλιαγη φυλακή στις Φιλιππίνες.
Η ιστορία του πέρασε στις παγκόσμιες συνειδήσεις ως μια από τις χειρότερες υποθέσεις παιδεραστίας που είδαν ποτέ το φως της δημοσιότητας.
Ο Σκάλι δεν έστησε απλώς ένα ευρύτατο δίκτυο παραγωγής και διακίνησης υλικού σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων, αλλά πρωταγωνιστούσε κιόλας στα ανατριχιαστικά βίντεο. Όσο η αστυνομική έρευνα προχωρούσε, έρχονταν στο φως αδιανόητες υποθέσεις παιδικών βιασμών, ακόμα και ενός μωρού 18 μηνών.
Κορίτσια βρέθηκαν αλυσοδεμένα στο σπίτι του στις Φιλιππίνες. Στο δεύτερο σπίτι του οι Αρχές ξέθαψαν το πτώμα μιας 11χρονης. Ο αποτροπιασμός της παγκόσμιας κοινής γνώμης δεν θα είχε δυστυχώς όμοιό του…
Από οικογενειάρχης, εγκληματίας
Γεννημένος τον Ιανουάριο του 1963 στη Μελβούρνη, ο Πίτερ Σκάλι ζούσε μια φαινομενικά φυσιολογική ζωή. Τίποτα δεν παρέπεμπε στην απαράμιλλη αχρειότητά του.
Παντρεμένος και με δύο παιδιά, ζούσε σε ένα ήσυχο προάστιο της πόλης. Κάτι άλλαξε ωστόσο στην πορεία. Το 2011 εγκατέλειψε ξαφνικά γυναίκα και παιδιά και μετακόμισε μόνιμα στη Μανίλα.
Και είχε βέβαια καλό λόγο γι’ αυτό. Πρόλαβε να φύγει πριν σκάσει το σκάνδαλο, μια κτηματομεσιτική απάτη που έκανε και κατάφερε να φάει από 20 μεγαλοεπενδυτές περισσότερα από 2,5 εκατ. δολάρια.
Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς της Αυστραλίας τον είχε στο στόχαστρο από το 2009, ελέγχοντάς τον για 117 υποθέσεις εξαπάτησης. Όταν είδε το 2011 τον κλοιό των διωκτικών υπηρεσιών να σφίγγει γύρω του, διέφυγε πάνω στην ώρα μετακομίζοντας στο Μιντανάο, το δεύτερο μεγαλύτερο νησί των Φιλιππίνων.
Δεν πήγε μόνος του εκεί. Πήρε και την ανήλικη σύντροφό του μαζί, μια έφηβη από τη Μαλαισία που είχε γνωρίσει στη Μελβούρνη και οι φήμες έλεγαν πως εξέδιδε σε «σεξουαλικά πάρτι στα προάστια», όπως δήλωσαν στις αυστραλιανές αρχές πρώην συνεργάτες του.
«Το κίνητρο του Πίτερ ήταν πάντα ένα πράγμα. Τα λεφτά», είπε σε τοπικό μέσο ένας παλιός του συνεργάτης. Ένας άλλος, που έχασε 200.000 δολάρια από την κομπίνα του Σκάλι, είπε για την ακόμα ανατριχιαστικότερη δράση του: «Με εκπλήσσει; Και ναι και όχι. Τα σημάδια ήταν πάντα εκεί, αλλά έχει πάει πια σε πιο σκοτεινά μέρη».
Από τη νέα έδρα του στις Φιλιππίνες, ήταν έτοιμος να στήσει ένα κύκλωμα παιδεραστίας φρικιαστικών προδιαγραφών…
Το δίκτυο της φρίκης
Το σπίτι που νοίκιαζε στο Μιντανάο μεταμορφώθηκε σε στρατηγείο φρίκης. Εκεί έφτιαχνε το υλικό της κτηνωδίας, βίντεο με βασανιστήρια και βιασμούς κοριτσιών, που χρυσοπλήρωναν για να δουν τα μέλη ενός διεθνούς κυκλώματος παιδικής πορνογραφίας.
Ο Σκάλι έκανε ακόμα και ζωντανές μεταδόσεις για τους καλούς πελάτες της ιστοσελίδας που είχε στήσει στο σκοτεινό ίντερνετ, οι οποίοι πλήρωναν με το κλικ. Τα θύματά του ήταν οι φτωχοί και οι ευάλωτοι.
Έβρισκε μικρά κορίτσια και τα έπαιρνε σπίτι του υποσχόμενος στους γονείς τους πως θα τα τάιζε και θα τα σπούδαζε. Δεν το έκανε ολομόναχος αυτό, το δίκτυό του περιλάμβανε και δύο φιλιππινέζες συνεργούς, τις Carme Ann Alvarez και Liezyl Margallo, οι οποίες ήξεραν ακριβώς πού να κοιτάξουν για νέα θύματα.
Οι Αρχές κατάφεραν εύκολα να τις συνδέσουν με τον Σκάλι, μιας και έπαιρναν συχνά μέρος στα βίντεο της διαστροφής, απολαμβάνοντας τους σαδιστικούς βασανισμούς των παιδιών. Αργότερα θα έρχονταν στο φως κι άλλες γυναίκες συνεργοί του Αυστραλού. Και περισσότερα θύματα.
Η αχρειότητα του υλικού ήταν τέτοια που οι διωκτικές Αρχές στις Φιλιππίνες δεν μπορούσαν να παρακολουθήσουν τα βίντεο χωρίς δάκρυα στα μάτια, δε χρειάζεται να μπούμε σε περιγραφές.
Για να δει κάποιο από τα μέλη του διεθνούς κυκλώματος το βίντεο του 2012 χρειαζόταν 10.000 δολάρια. Ήταν τόσο φριχτό που για χρόνια θεωρούνταν αστικός μύθος, τόσο στους παιδοφιλικούς κύκλους όσο και τις αστυνομικές υπηρεσίες. Δυστυχώς, δεν ήταν.
Το βίντεο παρουσίαζε βιασμούς και βασανιστήρια κοριτσιών από τον Σκάλι και τις φιλιππινέζες ερωμένες του. Τα τρία κεντρικά θύματα ήταν η 12χρονη Liza, η 11χρονη Cindy και η Daisy, ένα μωρό 18 μηνών.
Κάτω από τις παρακινήσεις του Σκάλι, τα πιο ανατριχιαστικά τμήματα του υλικού ήταν η σωματική και σεξουαλική κακοποίηση του μωρού από τη 19χρονη Liezyl Margallo, ένα κορίτσι που εξέδιδαν οι γονείς της από πολύ τρυφερή ηλικία.
Ο Σκάλι πέρασε όμως και στον φόνο, σε τουλάχιστον μία περίπτωση. Στραγγάλισε μια 11χρονη και την έθαψε στο υπόγειο του σπιτιού του. Είναι γνωστό από τα βίντεό του πως είχε πάντα δύο ανοιγμένους τάφους στην αυλή του, όπου απειλούσε πως θα έθαβε ζωντανά τα θύματά του αν δεν υπάκουαν στις διεστραμμένες ορέξεις του.
Η αυτοκρατορία παιδικής κακοποίησης
Όσο γίνονταν αυτά, που έστελναν την ιστοσελίδα του στα ουράνια του σκοτεινού ίντερνετ, ένας δεύτερος αυστραλός παιδόφιλος, ο πιτσιρικάς Matthew David Graham, μαγνητίστηκε από τη βία και το αίμα που προσέφερε αφειδώς ο Σκάλι.
Ο Graham, γνωστός σε εκείνες τις γωνιές του ίντερνετ ως Lux, δεν ήταν όμως τυχαίος. Αυτός λειτουργούσε ένα από τα πλέον διαβόητα sites του σκοτεινού ίντερνετ που φιλοξενούσε τα πλέον ειδεχθή εγκλήματα που μπορούσε να διανοηθεί κανείς.
Κι εδώ οι χρήστες ήταν χιλιάδες (400.000 επισκέψεις τη μέρα είχε, σύμφωνα με το FBI), χιλιάδες άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο που μοιράζονταν ή παρακολουθούσαν υλικό κακοποίησης και αξιόποινων πράξεων, συχνά με μικρά παιδιά.
Αυτό το υλικό είναι γνωστό ως «hurtcore», μια μορφή ακραίας πορνογραφίας όπου ο πόνος και τα βασανιστήρια είναι αληθινά. «Μη προσομοιωμένα» τα λένε στη γλώσσα τους όσοι αρέσκονται να βλέπουν σεξουαλικά βασανιστήρια σε ανυποψίαστα θύματα.
Ο Lux πήρε ένα από τα βίντεο του Σκάλι και το ανέβασε στην πλατφόρμα του, αυξάνοντας κατά χιλιάδες το ακροατήριό του. Και τα κέρδη του φυσικά. Μόνο που αυτό έμελλε να είναι το μοιραίο λάθος του Σκάλι.
Χωρίς να το ξέρει, FBI, Europol και αστυνομία της Βικτόρια είχαν εδώ και χρόνια στο στόχαστρο τον Lux, τον «βασιλιά του hurtcore» όπως τον έλεγαν, παίζοντας μονίμως τη γάτα και το ποντίκι. Ο τύπος είχε τον τρόπο του να ξεφεύγει, κάποια στιγμή όμως η τύχη του εξαντλήθηκε.
Στο βίντεο του Σκάλι κάποιος έλεγε μερικές ολλανδικές λέξεις, γεγονός που έφερε στη διεθνή έρευνα και την ολλανδική αστυνομία (Dutch National Child Exploitation Team). Παρά το γεγονός ότι αποδείχτηκε ότι δεν υπήρχαν εμπλεκόμενοι Ολλανδοί στην υπόθεση, η αστυνομία της χώρας είχε καταφέρει να συγκεντρώσει τόσα στοιχεία που παρέμεινε στην έρευνα ως και τη σύλληψη του Σκάλι του 2015.
«Τα διεθνή σύνορα σε αυτή την έρευνα εξαφανίστηκαν εντελώς», σχολίασε χαρακτηριστικά ο Farid el Hamouti, ο ολλανδός αξιωματικός της αστυνομίας που συνεργάστηκε άψογα με τους Αυστραλούς, «όλοι ήθελαν το ίδιο πράγμα: να βάλουν στη φυλακή τους ενόχους»…
Η διεθνής συνεργασία που γκρέμισε τον παιδεραστή
Οι διεθνείς διωκτικές Αρχές κυνηγούσαν τουλάχιστον από το 2013 τον Lux, τον οποίο έπιασαν τελικά σε μια έφοδο στο σπίτι του στη Μελβούρνη το 2014. Ο 23χρονος καταδικάστηκε το 2016 σε κάθειρξη 15 ετών. «Απόλυτα μοχθηρές» χαρακτήρισε ο δικαστής τις πράξεις του.
Μεταξύ άλλων, ο νεαρός ομολόγησε ότι συμβούλευσε επί πληρωμή έναν Ρώσο πώς να απαγάγει, να βιάσει και να σκοτώσει ένα 5χρονο κορίτσι. Αλλά και πώς έπεισε έναν Βρετανό να βιάσει το ανάπηρο κορίτσι που φρόντιζε.
Την ώρα που η έρευνα κατά του Lux έσωζε 30 κορίτσια από τα δεσμά τους ως σκλάβες του σεξ, οι Αρχές έφτασαν και στα ίχνη ενός από τους βασικούς προμηθευτές περιεχομένου για το Hurt2theCore: τον Σκάλι.
Η προσπάθεια όμως για τη δική του σύλληψη ήταν ακόμα δυσκολότερη. «Έμοιαζε σαν να ψάχναμε βελόνα στα άχυρα», δήλωσε κάποια στιγμή ο Hamouti, «ψηφιακά, ο Σκάλι κρυβόταν πολύ καλά… Αλλά καταφέραμε να βρούμε μικροσκοπικά νέα κομμάτια του παζλ, τα οποία όλα μαζί μάς οδήγησαν στον ύποπτο».
Λιγότερο από έναν χρόνο μετά τη σύλληψη του «βασιλιά» του dark web, οι διωκτικές αρχές έφτασαν στα ίχνη του Σκάλι. Τον συνέλαβαν τον Φεβρουάριο του 2015, μια ύποπτη πυρκαγιά όμως λίγο έλειψε να τινάξει στον αέρα όλη αυτή την προσπάθεια.
Η φωτιά ξέσπασε μέσα στο αστυνομικό τμήμα του Μιντανάο, εκεί που φυλάσσονταν τα ευρήματα και υπήρχε όλο το ενοχοποιητικό υλικό για τον Σκάλι. Ήταν σαφές πως είχε «πλάτες» στην τοπική αστυνομία.
Παρά το γεγονός ότι καταστράφηκαν ο υπολογιστής του, μια κάμερα, κάτι κάρτες μνήμης και άλλα στοιχεία, οι διεθνείς διωκτικές αρχές τον είχαν «δέσει» τόσο γερά στην υπόθεση που δεν χρειάζονταν άλλα ντοκουμέντα.
Η Ruby Malanog, μια από τις εισαγγελείς που τον κυνηγούσαν, δήλωσε πως τα βίντεο ήταν «το πιο απεχθές πράγμα που έχω δει ποτέ. Έκλαιγα όταν αναγκάστηκα να τα δω. Στην πραγματικότητα, θέλω να κλάψω ακόμα και τώρα που τα συζητάω».
Ο Σκάλι δήλωσε μεν «μετανιωμένος», οι πράξεις του ωστόσο δεν έδειχναν κάτι τέτοιο. Στο δικαστήριο δήλωσε αθώος, αναγκάζοντας τουλάχιστον 10 θύματά του να καταθέσουν, ζώντας εκ νέου το εφιαλτικό μαρτύριο που τα είχε υποβάλει.
Σαν αυτό να μην ήταν αρκετό, ακόμα και μέσα από το κελί που ήταν προφυλακισμένος συνέχιζε να λειτουργεί τη σκοτεινή αυτοκρατορία του. Τη διοικούσε τώρα η συνεργός του Margallo, μέχρι να την πιάσουν κι αυτή. Οι Αρχές βρήκαν μια μακρά ανταλλαγή μηνυμάτων και τηλεφωνημάτων μεταξύ τους.
Ο Σκάλι καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη τον Ιούνιο του 2018 για την απαγωγή και τη σεξουαλική κακοποίηση 75 παιδιών. Μεταξύ των κατηγοριών, ακόμα και φόνος. Είχε στραγγαλίσει την 11χρονη Cindy.
Μαζί του καταδικάστηκαν και οι φιλιππινέζοι συνεργοί του, αλλά και ένας Γερμανός και ένας Βραζιλιάνος. Το κύκλωμά του είχε κυρίως μέλη στις ΗΠΑ, τη Γερμανία και τη Βραζιλία. «Αν ήταν επιλογή μου, ο Σκάλι θα καταδικαζόταν σε θάνατο, θέλω να γίνει», δήλωσε ο γενικός εισαγγελέας των Φιλιππίνων.
Ακόμα και ο πρόεδρος της χώρας, Ροντρίγκο Ντουτέρτε, επικαλέστηκε τη θανατική καταδίκη ως μόνη αρμόζουσα ποινή για τα εγκλήματα του Σκάλι.
Τελευταία φορά ακούσαμε γι’ αυτόν από την αυστραλιανή τηλεόραση, όπου ισχυρίστηκε ότι γράφει ένα βιβλίο όπου αποκαλύπτει γιατί βίαζε παιδιά. Η αδερφή του βγήκε επίσης κάποια στιγμή για να διαμαρτυρηθεί για τις συνθήκες κράτησής του στις Φιλιππίνες.
Οι οποίες παραμένουν μια από τις χώρες που ανθεί η παιδική κακοποίηση και εκμετάλλευση. Όπως σημείωσε και ο επιθεωρητής της τοπικής αστυνομίας και ένας από τους βασικούς διώκτες του Σκάλι, Paul Hopkins, το δίκτυο παιδεραστίας στις Φιλιππίνες «παραμένει τερατώδες».
Ο Πίτερ Σκάλι ήταν ένα μόνο από τα κεφάλια της αποκρουστικής αυτής Λερναίας Ύδρας…
