Ο μεγάλος αντίπαλος του Ταγίπ Ερντογάν ζει αυτοεξόριστος στις ΗΠΑ από το 1999. Κι όμως. Αν και απών, ο 72χρονος ιμάμης έχει μάτια και αυτιά παντού στην Τουρκία…
Η εφημερίδα «Έθνος» σκιαγραφεί το προφίλ του:
Ο ιδιόρρυθμος ιμάμης που δηλώνει «μετριοπαθής» και απορρίπτει τόσο το πολιτικό ισλάμ όσο και τον πανισλαμισμό δεν είναι ένας απλός ιεροκήρυκας. Ο 72χρονος Γκιουλέν καθοδηγεί ένα τεράστιο δίκτυο εντός και εκτός Τουρκίας, ελέγχοντας εκατοντάδες ισλαμικά σχολεία σε 140 χώρες, μεταξύ των οποίων και τα φροντιστήρια προετοιμασίας των Τούρκων μαθητών για το πανεπιστήμιο, από όπου στρατολογεί τους οπαδούς του.
Ταυτόχρονα, βρίσκεται υπό την επιρροή του η «Zaman», η εφημερίδα με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία στην Τουρκία, καθώς και η ένωση επιχειρηματιών και βιομηχάνων TUKSON.
Επί δεκαετίες, πολύ πριν έρθει στην εξουσία ο Ερντογάν, κατάφερνε να τοποθετεί δικούς του ανθρώπους στον κρατικό γραφειοκρατικό μηχανισμό της Τουρκίας, στο δικαστικό σώμα και στην αστυνομία, ενώ πολλοί από τους οπαδούς του ήταν κοντά στον Τούρκο πρόεδρο Αμπντουλάχ Γκιουλ. Η κοινότητα του Γκιουλέν, γνωστή ως «Διακονία», είχε αναπτύξει στενές σχέσεις με τα κόμματα της Κεντροδεξιάς τις δεκαετίες 1980 και 1990 όμως μετά το 2007 στράφηκε προς το ανερχόμενο ισλαμικό κόμμα ΑΚΡ.
Ο «γάμος» των δύο πλευρών είχε στόχο τον κοινό εχθρό, το παντοδύναμο στρατιωτικό κατεστημένο. Ωστόσο το χάσμα μεταξύ του Ερντογάν και του Γκιουλέν δεν μπορούσε να γεφυρωθεί και η κόντρα μεταξύ τους υπέβοσκε με αποτέλεσμα να έρθει σήμερα στην επιφάνεια. Ο ιμάμης διαφωνεί με τις επιλογές του Τούρκου πρωθυπουργού στην εξωτερική πολιτική, τη διακοπή των σχέσεων με το Ισραήλ και τη βελτίωση των σχέσεων με το Ιράν. Η πρώτη εμφανής ρωγμή μεταξύ τους σημειώθηκε με αφορμή τα γεγονότα στο πάρκο Γκεζί, όταν ο Γκιουλέν άσκησε κριτική για υπέρμετρη άσκηση βίας.
