Το ISIS δεν θα είχε την επιτυχία που γνώρισε εάν ο Σαντάμ Χουσεΐν είχε παραμείνει στην εξουσία, δηλώνει ο πρώην πράκτορας της CIA, Τζον Νίξον, που πρώτος τον ανέκρινε. Ο ίδιος προσθέτει ότι η Δύση θα πρέπει να ανέχεται τους ηγέτες που «απεχθάνεται» για να διατηρηθεί μια σταθερή Μέση Ανατολή.
Ο Νίξον ήταν ο πρώτος που ανέκρινε τον Σαντάμ μετά τη σύλληψή του, τον Δεκέμβριο του 2003 και στο βιβλίο του με τίτλο «Debriefing the President: The Interrogation of Saddam Hussein» περιγράφει τις συνέπειες τις εισβολής στο Ιράκ και της εκτέλεσης του Σαντάμ.
«Κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων, ο Σαντάμ ανέτρεψε όλες τις υποθέσεις μας», γράφει μεταξύ άλλων ο Νίξον στο βιβλίο του, όπως αναφέρει το RT. Συγκεκριμένα, ο πρώην πράκτορας της CIA αναρωτιέται τι θα είχε συμβεί εάν ο Σαντάμ είχε παραμείνει στην εξουσία και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι μεταξύ άλλων αποτελεσμάτων, θα είχε κάνει την ταχύτατη άνοδο του Ισλαμικού Κράτους σχεδόν αδύνατη.
«Είναι απίθανο μια ομάδα σαν το ISIS να μπορούσε να έχει αυτού του είδους την επιτυχία υπό το καταπιεστικό καθεστώς που θα είχαν από την ελεγχόμενη από τους σιϊτες κυβέρνηση στη Βαγδάτη», γράφει ο Νίξον.
Σύμφωνα με τον πρώην πράκτορα, «ο Σαντάμ ένιωθε ότι οι εξτρεμιστικές ομάδες στο Ιράκ αποτελούσαν τη μέγιστη απειλή για την εξουσία του κι οι δυνάμεις ασφαλείας του εργάζονταν πυρετωδώς για να ξεριζώσουν τέτοιες απειλές».
Έκθεση του βρετανικού κοινοβουλίου για την εμπλοκή της Βρετανίας στον πόλεμο του Ιράκ το 2003, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, επιβεβαιώνει τις θέσεις του Νίξον για τους τζιχαντιστές. Το 2006, οι επικεφαλής των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών εξέφραζαν έντονη ανησυχία για την άνοδο της σουνιτικής τζιχαντιστικής αντίστασης. Οι εξτρεμιστές αυτοί, καθώς και στελέχη του διαλυμένου ιρακινού στρατού εντάχθηκαν αργότερα σε ριζοσπαστικές τζιχαντιστικές ομάδες, περιλαμβανομένου του Ισλαμικού Κράτους, σύμφωνα με την έκθεση.
Στο βιβλίο, ο Νίξον εκφράζει το θαυμασμό του «για το πώς κατάφερε (ο Σαντάμ) να διατηρήσει τη συνοχή του Ιρακινού έθνους για τόσο διάστημα». Ο πρώην πράκτορας της CIA υπογραμμίζει ότι «δεν θέλει να υπαινιχθεί ότι ο Σαντάμ ήταν αθώος», αφού το καθεστώς του χρησιμοποιούσε συχνά «φόνους, εκβιασμούς και φυλακίσεις» κατά των αντιπάλων του.
Αλλά μπροστά στο εσωτερικό χάος και τη βία που ξέσπασε μεταξύ σιϊτών και σουνιτών μετά την αμερικανική εισβολή το 2003, ίσως να σκεφθεί κανείς ότι ο Σαντάμ δεν ήταν τελικά η χειρότερη επιλογή, σύμφωνα με τον Νίξον.
«Εκ των υστέρων η σκέψη του να ‘χεις στην εξουσία έναν Σαντάμ που γερνούσε και αποστασιοποιούταν μοιάζει σχεδόν καθησυχαστική σε σύγκριση με τις μάταιες προσπάθειες των στρατιωτών μας και την άνοδο του Ισλαμικού Κράτους, για να μην αναφέρουμε τα 2,5 τρισ. λίρες που δαπανήθηκαν για την ανοικοδόμηση ενός νέου Ιράκ», έγραψε.
Επίσης, ο Νίξον αναφέρει ότι ο Σαντάμ τον είχε προειδοποιήσει ότι οι αμερικανικές προσπάθειες σταθεροποίησης του Ιράκ ήταν καταδικασμένες να αποτύχουν: «Θα αποτύχετε στο Ιράκ γιατί δεν ξέρετε τη γλώσσα, την ιστορία του και δεν κατανοείτε την αραβική νοοτροπία».
Παρά την ορισμένη επιτυχία του ιρακινού στρατού υποστηριζόμενου από τις ΗΠΑ στην εξάρθρωση του Ισλαμικού Κράτους, «απέχουμε (οι ΗΠΑ) ακόμη πολύ απ’ την επίτευξη αυτού του στόχου», δηλώνει ο Νίξον.
