Μία άνευ προηγουμένου ευκαιρία για κατακτήσεις στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν αναδείξει τα αιτήματα για ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη που σαρώνουν τον Αραβικό κόσμο εδώ και λίγους μήνες και τα οποία τροφοδοτούνται από τη δύναμη των social media, εκτιμά η Διεθνής Αμνηστία.
Αλλά η κατάσταση παραμένει να ισορροπεί στην κόψη του ξυραφιού, όπως αναφέρει η οργάνωση στην ετήσια έκθεσή της για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον κόσμο, καθώς οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν τα μέσα καταστολής για να επανακτήσουν τον έλεγχο.
«Οι πολίτες αψηφούν την κρατική τρομοκρατία. Γενναίοι άνθρωποι, εμπνεόμενοι σε μεγάλο βαθμό από τη νεολαία αντιστέκονται και αντιμετωπίζουν κατά πρόσωπο διαδηλώνοντας τα αιτήματά τους, σφαίρες, ξυλοδαρμούς, χημικά και άρματα μάχης», δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Σαλίλ Σχετί.
«Ποτέ ξανά από την εποχή του τέλους του Ψυχρού Πολέμου, δεν υπήρξε τόσο μεγάλος αριθμός καταπιεστικών καθεστώτων, που να αντιμετωπίζουν την ίδια περίοδο τόση μεγάλη αμφισβήτηση της δύναμης της εξουσίας τους», υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση, αλλά επισημαίνεται η σκληρότητα με την οποία υπεραμύνονται της θέσης τους οι απολυταρχικές κυβερνήσεις.
Το ποια πλευρά κερδίζει εξαρτάται τόσο από την αποτελεσματικότητα της εφαρμοζόμενης καταστολής από τα καθεστώτα, όσο και από τη στήριξη από τον υπόλοιπο κόσμο της προσπάθειας των αντικαθεστωτικών, τόνισε στο πρακτορείο Ρόιτερ ο Σχετί και συμπλήρωσε ότι «κάθε περίπτωση έχει και διαφορετική τύχη. Η Λιβύη ισορροπεί σε τεντωμένο σχοινί και η Συρία επίσης».
Αντίθετα οι λαϊκές εξεγέρσεις στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή αυτό το έτος, οδήγησαν τον Τυνήσιο πρόεδρο Μπεν Αλί και τον Αιγύπτιο ομόλογό του Χόσνι Μουμπάρακ, στην απαγγίστρωση από την εξουσία μετά από δεκαετίες παραμονής σε αυτήν.
Ο Σχετί δεν παρέλειψε να ασκήσει κριτική στις κυβερνήσεις των πλούσιων χωρών, γιατί δε σέβονται τα δικαιώματα των μεταναστών και όσων ζητούν πολιτικό άσυλο.
Παράλληλα με τις αναφορές στην εικόνα της εξέλιξης των φιλελεύθερων κινημάτων στις χώρες του Αραβικού κόσμου, η Αμνηστία κάνει ειδική μνεία στον κρίσιμο ρόλο των κοινωνικών δικτύων ενημέρωσης και επικοινωνίας, όπως το Facebook και το Twitter, για τη δυνατότητα που παρέχουν στα κινήματα των ακτιβιστών να μπορούν να διαθέτουν μέσο ελεύθερης έκφρασης.
Όπως δε αναφέρει χαρακτηριστικά η έκθεση ένα μεγάλομέρος των προσπαθειών των καθεστώτων να γραπωθούν από την εξουσία τους, αναλώνεται είτε στον έλεγχο, είτε στο φίμωμα των κοινωνικών δικτύων.
