Ο πρώην αλκοολικός, χωρίς απολυτήριο λυκείου που θέλει το τιμόνι της Γερμανίας

Ευχάριστος, αλλά επίσης αυταρχικός και ορισμένες φορές βάρβαρος, αυτός ο πρώην αλκοολικός βιβλιοπώλης που απέτυχε να αναδειχθεί πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το 2014, όταν ηττήθηκε από τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, φιλοδοξεί να γίνει ο επόμενος Καγκελάριος της Γερμανίας. Ο Μάρτιν Σουλτς, που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι χτυπάει στα ίσια την Άνγκελα Μέρκελ είναι μια προσωπικότητα με έντονο ενδιαφέρον και ακόμη πιο έντονο παρελθόν. Ο μέχρι πριν λίγες μέρες πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου είναι ένας εκρηκτικός άνθρωπος, έκοψε μαχαίρι το τσιγάρο, έκοψε μαχαίρι το αλκοόλ, ενώ κρατάει ημερολόγιο, το οποίο γράφει κάθε βράδυ, ό,τι και να γίνει, όσο κουρασμένος και να είναι. Πάντως η φράση «απολύεστε όλοι» ακούγεται μάλλον συχνά, και αν και ο ίδιος επαναλαμβάνει στους συνεργάτες του ότι πρόκειται περί αστείου – ένα από τα προσόντα του είναι ότι παραδέχεται τα λάθη του αμέσως. Ξεκινώντας από το παρελθόν υπάρχουν πολλά σημεία που αξίζει να σταθεί κανείς σε μια αξιοθαύμαστη πορεία. Μια πορεία μέχρι την προεδρία του Ευρωκοινοβουλίου και τώρα την διεκδίκηση της Προεδρίας στη Γερμανία, η πορεία του Σουλτς δείχνει πώς μπορεί ένας άνθρωπος χωρίς να έχει πάρει καν απολυτήριο λυκείου να προχωρήσει μπροστά. Και μάλιστα πολύ μπροστά… Είναι ο άνθρωπος που έχει ζήσει τις περιπέτειες της Ελλάδας με όλους τους πρωθυπουργούς από τον Γιώργο Παπανδρέου, τον Λουκά Παπαδήμο, τον Αντώνη Σαμαρά και τώρα τον Αλέξη Τσίπρα. Ο Μάρτιν Σουλτς γεννήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου του 1955 στο Helrath, μια κωμόπολη στα σύνορα της Γερμανίας με το Βέλγιο και την Ολλανδία και μεγάλωσε στην περιοχή. «Μετά το σχολείο αποφάσισε να μετατρέψει το πάθος του για τα βιβλία σε επάγγελμα εργαζόμενος ως βιβλιοπώλης και το 1982 απέκτησε δικό του βιβλιοπωλείο στο Würselen της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, που λειτούργησε με επιτυχία μέχρι το 1994». Αυτή είναι λοιπόν και ολόκληρη η αναφορά στο βιογραφικό του Μάρτιν Σουλτς από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τις σπουδές του. Η συγκεκριμένη αναφορά λοιπόν κρύβει με όμορφο τρόπο ότι ο Μάρτιν Σουλτς δεν έχει τελειώσει το σχολείο. Σίγουρα δεν έχει κάνει κάποιες σπουδές , ωστόσο όπως είπαμε μπορεί να γίνει Καγκελάριος. Για να ακριβολογούμε ο κ. Σουλτς, που μεγάλωσε στα περίχωρα του Άαχεν, στα σύνορα με το Βέλγιο και την Ολλανδία, ήταν μαθητής σε καθολικό σχολείο, οπαδός της ποδοσφαιρικής ομάδας της Κολωνίας και ονειρευόταν να γίνει επαγγελματίες ποδοσφαιριστής πριν αφοσιωθεί στο πάθος του για τα βιβλία και γίνει βιβλιοπώλης στο Βίρσελεν. Αφιερώθηκε σε αυτό το επάγγελμα από το 1982 ως το 1994. Ωστόσο το σχολείο δεν το τελείωσε. Δεν πήρε δηλαδή απολυτήριο. Το άλλο πάθος του, η πολιτική, τον έφερε στα 19 στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα και από εκεί, σε ηλικία μόλις 33 ετών, στη δημαρχία του Würselen, θέση που διατήρησε για 11 χρόνια. Αυτή η πίστη τον έφερε και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο οποίο εκλεγόταν από το 1994, υπηρετώντας σε πολλές από τις επιτροπές του, μεταξύ άλλων την υποεπιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Από το 2000 ηγείται της γερμανικής πτέρυγας των Σοσιαλιστών στο ΕΚ υπηρετώντας και ως αντιπρόεδρος της σοσιαλιστικής ομάδας.

Η περιπέτεια με το αλκοόλ

Η κουβέντα του Μάρτιν Σουλτς για τον αλκοολισμό στα νιάτα του έγινε με τους Financial Times το 2013 στο αγαπημένο εστιατόριο του στο Στρασβούργο βρίσκεται σε έναν ήσυχο δρόμο πλάι στον Ιλ, τον παραπόταμο του Ρήνου που διασχίζει την πόλη. Παρότι το μικρό, κομψό Le Gavroche δεν έχει σχέση με το ομώνυμο, μεγάλο, ακριβό εστιατόριο στο Λονδίνο, αλλά είναι φανερό ότι προσελκύει ανθρώπους οι οποίοι αντιλαμβάνονται το φαγητό ως μία πολύ σοβαρή υπόθεση. Τότε ο Γερμανός Μάρτιν Σουλτς ο οποίος μιλά άπταιστα αγγλικά και γαλλικά έφαγε για πρώτο πιάτο «φουά γκρα» και για κυρίως πιάτο «λαβράκι». Αυτό που ακολούθησε ήταν το πρώτο «κομβικό» σημείο εκείνου του δείπνου, αφού ενώ ο Ράχμαν ζήτησε κρασί, ο Σουλτς προτίμησε μεταλλικό νερό, συνέχισε με τοματοχυμό και κατέληξε με άλλον έναν φυσικό χυμό, αυτή τη φορά από σταφύλι. Ήταν λοιπόν εκείνο το δείπνο που ο Μάρτιν Σουλτς άρχισε να μιλά για τον εαυτό του. Για τα εφηβικά χρόνια στη Δυτική Γερμανία, το εξαιρετικό ταλέντο στο ποδόσφαιρο, το όνειρο για καριέρα επαγγελματία ποδοσφαιριστή. «Δεν έκανα τίποτα άλλο παρά να παίζω ποδόσφαιρο στο σχολείο» είπε. Αλλά δύο σοβαροί τραυματισμοί στο γόνατο, σε ηλικία 18 χρονών, έκαναν το όνειρο του κομμάτια. «Οι βαθμοί μου πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο, το ποδόσφαιρο είχε τελειώσει για μένα, ήταν μια περίοδος βαθιάς κρίσης, άρχισα να πίνω -να πίνω πολύ… Κάποια στιγμή αποφάσισα να το κόψω. Ήταν 26 Ιουνίου 1980», είπε ο ίδιος παραδεχόμενος το πρόβλημα που είχε τότε με το αλκοόλ. Τότε ο άνθρωπος που τον «ανέσυρε», που τον βοήθησε να σταθεί ξανά όρθιος, ήταν ο αδελφός του Ερβίν, ο οποίος είναι γιατρός. Πώς τα κατάφερε όμως και ανέβηκε τόσο ψηλά παραμένει ένα μυστήριο…

Το επεισόδιο με τον Μπερλουσκόνι

Άνθρωπος με ισχυρές πεποιθήσεις, o μέχρι πριν λίγες μέρες πρόεδρος, δεν φοβάται να τις εκφράσει, κάτι που το 2003 σε μια ολομέλεια στο Στρασβούργο είχε προκαλέσει και το διάσημο επεισόδιο με τον τότε πρωθυπουργό της Ιταλίας, Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης στο ΕΚ, παρόντος του Μπερλουσκόνι, ο Σουλτς είχε καταφερθεί εναντίον του «ιού της σύγκρουσης συμφερόντων». Έντονα ενοχλημένος ο Μπερλουσκόνι, ο εξαιρετικά αμφιλεγόμενος επιχειρηματίας και πολιτικός, απάντησε σαρκαστικά ότι στον Σουλτς πως θα πήγαινε τέλεια ο ρόλος του Κάπο, αναφερόμενος στους -κυρίως Εβραίους- έγκλειστους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που επέλεγαν οι ναζί για να επιτηρούν τους συγκρατούμενούς τους. «Ο σεβασμός μου προς τα θύματα του εθνικοσοσιαλισμού με εμποδίζει να σας απαντήσω» είχε περιοριστεί να πει ο Σουλτς.

Οι δύο λιμουζίνες και οι 36 βοηθοί…

Πριν από δύο χρόνια περίπου, το 2015, ο Σουλτς μπήκε στο στόχαστρο για σπατάλες με λεφτά βεβαίως του Ευρωκοινοβουλίου. Η κατηγορία ήταν ξεκάθαρη. Σπαταλά δημόσιο χρήμα, διαθέτοντας μια αρκετά μεγάλη συνοδεία, δυο λιμουζίνες και ακόμη 35 βοηθούς… Το δημοσίευμα ήταν βεβαίως βρετανικό και έφτιαχνε κλίμα ότι σπαταλώνται τα λεφτά που δίνουν οι χώρες μέλη της ΕΕ… Πάντως όπως ανέφερε η ομάδα του προσωπικού του περιλαμβάνει μεταξύ άλλων έναν εκπρόσωπο, πέντε αξιωματούχους του Τύπου και άλλους συνεργάτες, ενώ έχει επίσης δυο άτομα που αναλαμβάνουν να υποδέχονται τους επισκέπτες. Στην ετήσια έκθεση για το προϋπολογισμό του Ευρωκοινοβουλίου από την αρμόδια επιτροπή αναφέρεται ότι είναι εξαιρετικά αμφισβητήσιμος ο μεγάλος αριθμός του προσωπικού του. Ο κ. Σουλτς, ευρωβουλευτής εδώ και 21 χρόνια, έπαιρνε μισθό συνολικά 307.000 ευρώ, ετησίως. Η τεράστια συνοδεία του πιστεύεται ότι κοστίζει στους φορολογούμενους πάνω από 1,3 δισ. ευρώ. Δείτε όλα τα θέματα του Weekend