Ταξιδιωτικά διαμάντια που βρίσκονται δίπλα στην Ελλάδα

Αν τα βαλκάνια ήταν… ταινία, τα σκηνικά θα θύμιζαν καρέ από ταινία του Εμίρ Κουστουρίτσα με ήχους από χάλκινα πνευστά. Το σημείο αυτό της Γης, που βρίσκεται στο «προσκέφαλο» της Ελλάδας, δεν είναι… Καραϊβική ή Παρίσι, αλλά διαθέτει εξίσου απαράμιλλής ομορφιάς τοπία, ισάξια αισθητικής αξιοθέατα και φυσικά απειράριθμα ιστορικά μνημεία. Η περιοχή μέχρι πρόσφατα, έζησε φρικτές ημέρες και νύχτες στις αρχές της δεκαετίας του ’90, εξαιτίας των πολεμικών συρράξεων και πλέον έχει αναδυθεί από τις στάχτες της έτοιμη να προσφέρει στους επισκέπτες αξέχαστες εμπειρίες. Κροατία, Βουλγαρία, Σερβία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη είναι οι χώρες που συνθέτουν τα βασικά κομμάτια του παζλ των βαλκάνιων, με μεσογειακό ταπεραμέντο, ήλιο, καταγάλανα νερά και φιλόξενους ανθρώπους. Δείτε μια σειρά από αξιοθέατα που αξίζει να επισκεφτείτε -φυσικά έγινε κάποια επιλογή- από τις παραπάνω χώρες…

Κροατία

Απειράριθμα νησιά, μεσογειακό ταπεραμέντο, κρυστάλλινα και διάφανα νερά, μεσαιωνική αρχοντιά είναι όλα αυτά που συνθέτουν τις Δαλματικές ακτές στην Κροατία-μια μακρόστενη λωρίδα γης στα νότια της χώρας που «δροσίζεται» από τα νερά της Αδριατικής. Ο τουρισμός στην Κροατία είναι μια αρκετά ανεπτυγμένη βιομηχανία. Χιλιάδες τουρίστες την επισκέπτονται για να γνωρίσουν την εκτεταμένη ακτογραμμή και τις καλοδιατηρημένες παραλιακές Αναγεννησιακές πόλεις της χώρας. Καλωσήρθατε σε έναν επίγειο παράδεισο, σε έναν απίθανο τουριστικό προορισμό με 1.178 χλμ. δαντελωτής ακτογραμμής και περίπου 1.185 ειδυλλιακά νησάκια. Εθνικό Πάρκο των Λιμνών Πλίτβιτσε Απλώνεται ανάμεσα σε τρεις κορυφές των Δειναρικών Αλπεων: την Πλεσέβιτσα τη Μάλα Καπέλα και τη Μεντβέντακ. Στο ομώνυμο οροπέδιο βρίσκονται διάσπαρτα αμέτρητα σπήλαια, λίμνες, ποτάμια και εδάφη από ασβεστολιθικά πετρώματα και δολομίτες. Στο 300τ.χλμ. πάρκο, οι 16 λίμνες καταλαμβάνουν μόλις τα 8 χλμ. Ο μεγαλύτερος καταρράκτης, ο Veliki Slap, που έχει ύψος 70 μ. Το Παλάτι του Διοκλητιανού Κατασκευάστηκε από τον αυτοκράτορα Διοκλητιανό στα τέλη του 3ου–αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ., και οι διαστάσεις του είναι άκρως εντυπωσιακές: Τα κτίρια του παλατιού περιβάλλονταν από τείχη των οποίων η ανατολική και δυτική πλευρά είχαν μήκος περίπου 190 μέτρα και η βόρεια και νότια γύρω στα 160 μέτρα. Στο εσωτερικό του παλατιού, λειτουργούν σήμερα, καταστήματα, εστιατόρια, καφέ και μουσείο. Η παλιά πόλη του Ντουμπρόβνικ Έχει ανακηρυχθεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO από το 1979. Το «μαργαριτάρι της Μεσογείου» όπως αποκαλούν το Ντουμπρόβνικ είναι ένας διαρκώς αναπτυσσόμενος τουριστικός προορισμός με αναγεννησιακά κτίρια, μεσαιωνικά μοναστήρια και καθεδρικούς ναούς. Παρά το ότι η πόλη «λαβώθηκε»  κατά τη διάρκεια του εμφυλίου (1991-1992) και αρκετά από τα κτίρια της παλιάς πόλης καταστράφηκαν, εντούτοις άμεσα άρχισε η ανοικοδόμηση της πόλης υπό την επίβλεψη της UNESCO. Κάστρο Trsat Ψηλά σε ένα λόφο πάνω από την πόλη, το φρούριο του 13ου αιώνα προσφέρει μαγευτική θέα από τους προμαχώνες του κάστρου, κοιτάζοντας προς τα κάτω στην κοιλάδα του ποταμού Rječina, στην  Αδριατικής και στο μακρινό νησί Krk. Η παρούσα δομή του, χτίστηκε από τους Frankopan, δούκες της Krk, αλλά το τελευταίο «λίφτινγκ» έγινε το 1824, από κυβερνήτη του αυστριακού στρατού, ο οποίος το αγόρασε και το ανακαίνισε ακολουθώντας ένα ρομαντικό νεοκλασικό σχεδιασμό.

Βουλγαρία

Η χώρα που βρίσκεται μια ανάσα από την Ελλάδα, έχει εξελιχθεί σε έναν από τους δημοφιλείς προορισμούς ιδιαίτερα για τους βορειοελλαδίτες. Δεν είναι λίγοι εκείνοι άλλωστε που επισκέπτονται καθημερινά τη χώρα είτε για λόγους αναψυχής, είτε για προσωπικούς.  Η 16η σε έκταση χώρα της Ευρώπης, συνδυάζει την ομορφιά του γαλάζιου της θάλασσας, την υπεροχή των ορεινών όγκων που καλύπτονται με πλούσιο χιόνι, την γενναιόδωρη φύση, τη μεγάλη ποικιλία του κλίματος. Στα νότια της χώρας, βρίσκεται η οροσειρά της Ροδόπης (την χωρίζει από την Ελλάδα), βορειότερα η πεδιάδα που σχηματίζει ο ποταμός Έβρος, στην κεντρική Βουλγαρία τα Βαλκανικά Όρη και βορειότερα συναντάμε τη μεγάλη πεδιάδα που σχηματίζει ο Δούναβης. Μια παλέτα από όμορφα τοπία… Εκκλησία του Αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκι Είναι αφιερωμένος στον Άγιο Αλέξανδρο Νιέφσκι και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της Σόφιας. Χτίστηκε μεταξύ του 1882 και του 1912 προς ένδειξη ευγνωμοσύνης του βουλγαρικού λαού προς τους 200.000 Ρώσους στρατιώτες που έχασαν τη ζωή τους κατά τον ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1878. Ο κεντρικός θόλος, έχει ύψος περίπου 45 μέτρα, διαθέτει εξαιρετική ακουστική και καλύπτει μια επιφάνεια 3.170 τ.μ. με χωρητικότητα τουλάχιστον 5.000 ανθρώπων. Βράχοι του Μπελογκραντσίκ και φρούριο Μπελογκραντσίκ  Οι βράχοι του Μπελογκραντσίκ, στον ομώνυμο δήμο βρίσκονται σε μια από τις πρώτες θέσεις με την κατάταξη των δέκα φυσικών θαυμάτων του κόσμου. Καθόλου τυχαίο εξάλλου το γεγονός ότι η μικρή αυτή πόλη συγκεντρώνει έναν μεγάλο αριθμό επισκεπτών προκειμένου να θαυμάσουν το ανεπανάληπτο αυτό δημιούργημα της φύσης. Τα πετρώματα από ψαμμίτη και ασβεστόλιθο, καλύπτουν μια έκταση περίπου 90 τ. χλμ. Τα βράχια, στέκουν μέχρι και 200 μέτρα ψηλά. Αρχαίο Ρωμαϊκό Θέατρο στη Φιλιππούπολη Κατασκευάστηκε επί της βασιλείας του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Τραϊανού. Χωρίζεται από δυο διαζώματα, με 14 σειρές το καθένα, με συνολική χωρητικότητα 7.000 ατόμων. Το θέατρο μελετήθηκε, συντηρήθηκε και αποκαταστάθηκε μεταξύ 1968 και 1984. Σήμερα φιλοξενούνται πολλές εκδηλώσεις, όπως το Φεστιβάλ Βέρντι και το Διεθνές Φολκλορικό φεστιβάλ. Μοναστήρι της Ρίλα Αποτελεί την πιο μεγάλη και φημισμένη ορθόδοξη μονή της χώρας. Βρίσκεται στα Όρη Ρίλα, σε υψόμετρο 1.147 μ. και 117 χιλιόμετρα νότια της Σόφιας, στη κοιλάδα του ποταμού Ρίλσκα. Ιδρύθηκε το 10ο αιώνα και έχει πάρει το όνομά του από τον ιδρυτή του, τον ερημίτη Ιωάννη της Ρίλα. Το 1976, η UNESCO το χαρακτήρισε ως Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Σερβία

Αν και με πολλά προβλήματα στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, η Σερβία είναι μια χώρα χαμογελαστή, φιλική και ασφαλής. Με επίκεντρό της το Βελιγράδι, ο επισκέπτης ενθουσιάζεται με τη φυσική ομορφιά και τα δεκάδες ενδιαφέροντα αξιοθέατα. Το Βελιγράδι, η πόλη που ξαναγεννήθηκε αρκετές φορές από τις στάχτες της μετά από ανελέητους βομβαρδισμούς, είναι μια από τις αρχαιότερες πρωτεύουσες της Ευρώπης. Το φρούριο Καλεμέγκνταν Αποτελεί το σύμβολο και το στολίδι του Βελιγραδίου. Το πάρκο του φρουρίου, είναι «πνιγμένο» στο πράσινο και αποτελεί μια πραγματική όαση για το βλέμμα: τα όμορφα γεφυράκια, οι πύργοι του κάστρου, τα πλακόστρωτα δρομάκια που φιλοξενούν μια σειρά από εκδηλώσεις. Το φρούριο έχει ένα αμαρτωλό, αιματηρό παρελθόν με μάχες από τους κελτικούς χρόνους ενώ έχει καταστραφεί πάνω από 40 φορές στη διάρκεια των αιώνων. Αλλά σήμερα, τα πάντα είναι διαφορετικά. Δεσπόζει στην κορυφή του λόφου, πάνω από το σημείο όπου ενώνονται τα δυο ποτάμια της πόλης, ο Δούναβης και ο Σάβας. Νησί Ada Ciganlija Κι όμως το Βελιγράδι έχει παραλία και μάλιστα μια από τις μεγαλύτερες αστικές παραλίες της Ευρώπης. Με πάνω από 7 χιλιόμετρα ακτογραμμή, το νησί δημιουργήθηκε τεχνητά στις όχθες του ποταμιού Sava με χιλιάδες επισκέπτες να κατακλύζουν τη περιοχή. Το Ada, στα 8.000 στρέμματα, πνίγεται από επισκέπτες καθώς εκτός από την τεχνητή παραλία, διαθέτει εστιατόρια, καφετέριες, αθλητικές εγκαταστάσεις, πορείες για περπάτημα. Η φυσική του ομορφιά προσελκύει πλήθος κόσμου σε ένα από τα πιο εντυπωσιακά πάρκα που απέχει μόλις 4 χιλιόμετρα από το κέντρο του Βελιγραδίου. Ο Πύργος των Κρανίων Ανατριχιαστικό, αλλά ένα από τα ιστορικά μνημεία της πρώτης σερβικής επανάστασης. Βρίσκεται στην πόλη Νις και στήθηκε από τους Οθωμανούς μετά τη νικηφόρα μάχη τους επί των επαναστατημένων Σέρβων το οποίο έχτισαν με τα κρανία των ηττημένων. Ο μακάβριος πύργος χτίστηκε το 1809, αποτελείται από τέσσερις τοίχους αντιστήριξης που ακουμπούν ο ένας πάνω στον άλλο κάνοντας ένα κοίλο. Σε αυτό χτίστηκαν τα κρανία 952 σέρβων επαναστατών-,σήμερα έχουν απομείνει 52, τα υπόλοιπα έπεσαν λόγω κακοκαιρίας ή αποκολλήθηκαν από ντόπιους ή συγγενείς των νεκρών και θάφτηκαν. «Το Σπίτι των λουλουδιών» Παρά το ότι ήταν άνθρωπος που πολλοί μισούσαν και άλλοι τόσοι λάτρευαν ο στρατάρχης Γιόσιπ Μπροζ Τίτο εξακολουθεί να κινεί το ενδιαφέρον ίσως επειδή έχει συνδέσει άρρηκτα το όνομά του με την πάλαι ποτέ κραταιά Γιουγκοσλαβία. Το μαυσωλείο του που αποκαλείται και το «Σπίτι των Λουλουδιών», παραμένει στον κατάλογο αυτών που «πρέπει να δει» κάποιος, όταν επισκέπτεται τη σερβική πρωτεύουσα.

Βοσνία και Ερζεγοβίνη

Πρώην ομόσπονδη δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, η χώρα της βαλκανικής χερσονήσου αποτελεί έναν τόπο άξιο να τον επισκεφτεί κανείς καθώς αποτελεί έναν προορισμό -έκπληξη. Μνημεία που αποτελούν μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO, πόλεις-σύμβολα ιστορικής μνήμης, παραδοσιακές πέτρινες κατοικίες και πολλά αξιοθέατα για μια χώρα που αξίζει να βάλει ο ταξιδιώτης στο χάρτη των δυνατών προορισμών. Η παλιά γέφυρα του Μόσταρ Το ορόσημο της πόλης Μόσταρ, εκτείνεται πάνω από τον ποταμό Νερέτβα και ενώνει το κυριαρχούμενο από Βόσνιους ανατολικό τμήμα της πόλης με το κυριαρχούμενο από Κροάτες δυτικό τμήμα της. Χτίστηκε επί Οθωμανικής κυριαρχίας και καταστράφηκε κατά τον πόλεμο της Βοσνίας από Κροάτες ενώ ορθώθηκε ξανά με βάση το αρχικό σχέδιο, το 2004. Η γέφυρα αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Το τούνελ του πολέμου στο Σαράγεβο Οι εγκλωβισμένοι κάτοικοι της πόλης, κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Βοσνία (1992-1995), κατασκεύασαν το συγκεκριμένο τούνελ προκειμένου να ενώσουν την πόλη με το αεροδρόμιο –νεκρή ζώνη του ΟΗΕ-μιας και η πρόσβαση είχε κοπεί από τις Σερβικές δυνάμεις. Μέσα από το 800 μέτρων τούνελ, γινόταν μεταφορά τροφίμων (λέγεται ότι πέρασαν δεκάδες τόνοι φαγητό), και χρησιμοποιήθηκε από ένα εκατομμύριο άτομα. Σήμερα, έχουν απομείνει 20 μέτρα από το τούνελ που λειτουργεί ως μουσείο. Καταρράκτες της Κράβιτσα Τα νερά από τους πανέμορφους καταρράκτες στον ποταμό Trebižat, 40 χιλιόμετρα από την πόλη Μόσταρ, πέφτουν από ύψος 25 μέτρων και καταλήγουν στη λίμνη με ακτίνα 120 μέτρων. Αποτελεί ένα δημοφιλή πόλο έλξης, από τουρίστες και ντόπιους κυρίως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, για κολύμβηση, πικνικ και όποια άλλη υπαίθρια δραστηριότητα. Το σημείο δολοφονίας του δούκα Franz Ferdinand Ο αρχιδούκας Franz Ferdinand (Φραγκίσκος Φερδινάνδος) της Αυστρίας, διάδοχος του θρόνου της Αυστροουγγαρίας, δολοφονήθηκε μαζί με τη γυναίκα του, στις 28 Ιουνίου 1914 στο Σαράγεβο. Η δολοφονία συγκλόνισε την Ευρώπη, ενώ τα κίνητρα των δραστών σχετίζονταν με το κίνημα που αργότερα έγινε γνωστό ως Νέα Βοσνία. Στόχος τους ήταν η απόσπαση των νότιων σλαβικών επαρχιών της Αυστροουγγαρίας έτσι ώστε να μπορέσουν να αποτελέσουν τμήμα της Μεγάλης Σερβίας ή της Γιουγκοσλαβίας. Δείτε όλα τα θέματα του Weekend