Η ιστορία της Γιουβέντους είναι γεμάτη από επιτυχημένες ομάδες, η σύνθεση των οποίων ήταν πάντα μοιρασμένη. Οι Μπιανκονέρι ανέκαθεν είχαν και έχουν αστέρια, αλλά αυτά τα αστέρια δεν νικούσαν ποτέ αν δεν είχαν άλλους τόσους χαμάληδες δίπλα τους. Είτε «κανονικούς», είτε πολυτελείας. Σημασία έχει ότι στο Τορίνο όσο λατρεύουν τους μπαλαδόρους, άλλο τόσο λατρεύουν και αυτούς που θα «θυσιαστούν» στο γήπεδο για τους συμπαίκτες τους. Και σε αυτή την Γιουβέντους, ο ορισμός του χαμάλη πολυτελείας είναι ο Μάντζουκιτς. Πριν ολοκληρωθεί η μεταγραφή του στους Μπιανκονέρι το καλοκαίρι του 2015, τα ιταλικά ρεπορτάζ υποστήριζαν ότι είχε την στήριξη και του σκληρού πυρήνα των αποδυτηρίων. Του Τζίτζι Μπουφόν δηλαδή και των αμυντικών της Σκουάντρα Ατζούρα. «Τίμιος, παίζει καλό ξύλο», ήταν η «κρίση» των Κιελίνι-Μπονούτσι-Μπαρτσάλι ενώ ο αρχηγός τον περιέγραφε ως μια προσωπικότητα στην οποία μπορείς να βασιστείς. Από την πλευρά των (μετέπειτα) συμπαικτών του, επομένως, υπήρχε ήδη feeling. Οπως υπήρχε και ανάμεσα στον Μάντζουκιτς και την Γιούβε επί πολλά χρόνια. «Αρχισα την καριέρα μου στην Μαρσόνια, η οποία έχει τα ίδια χρόνια με την Γιουβέντους. Για να είμαι ακριβής, φορούσαμε ορίτζιναλ φανέλες της Γιούβε, από τις οποίες όμως αφαιρούσαμε το σήμα της και είχαμε αυτό της Μαρσόνια. Είμαι πολύ χαρούμενος, επομένως, επειδή είμαι ξανά Μπιανκονέρο και θα αγωνιστώ για μια σπουδαία ομάδα, την οποία συμπαθούσα από πιτσιρικάς. Ελπίζω και πιστεύω ότι ο προπονητής με ξέρει καλά και θα καταφέρει να πάρει το καλύτερο από μένα. Είμαι έτοιμος να κάνω ό,τι είναι απαραίτητο για τους συμπαίκτες μου», ήταν η πρώτη του δήλωση μετά την υπογραφή του (4ετούς) συμβολαίου. Και από τα λόγια, πέρασε στις πράξεις. Στην πρώτη του σεζόν στο Τορίνο έβαλε 15 γκολ αλλά η αποθέωση δεν ήρθε για αυτό. Ηρθε για τα… γύρω-γύρω. Ο Ντιμπάλα αναφέρθηκε πολλές φορές πέρυσι στους χώρους που έβρισκε λόγω της δουλειάς του Κροάτη με τους αντίπαλους αμυντικούς ενώ το Juventus Stadium σηκώθηκε αρκετές φορές στο πόδι για να τον αποθεώσει μετά από κάποιο σπριντ προς την άμυνα για να ακολουθήσει τον αντίπαλο και να τον κόψει. «Ο Μάριο είναι ποδοσφαιριστής Γιουβέντους, τόσο απλά», έλεγε ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι, ο οποίος θεωρεί απαραίτητο τον Κροάτη. Και αυτό δεν το έδειξε πέρυσι, το δείχνει φέτος. Σε μια σεζόν, δηλαδή, όπου όλοι, πριν καν την έναρξη των αγώνων, μιλούσαν αποκλειστικά και μόνο για το δίδυμο Ντιμπάλα-Ιγουαΐν. Ενα δίδυμο, πάντως, που έσπασε αρκετές φορές στην αρχή της (αγωνιστικής) χρονιάς. Με τον Ιγουαΐν να εμφανίζεται στο Τορίνο με επιπλέον κιλά και με τον Ντιμπάλα να δυσκολεύεται αρχικά να αποκτήσει επαφή μαζί του, ο Αλέγκρι έκανε από την αρχή ξεκάθαρο, με τις επιλογές του και όχι μόνο με τα λόγια, ότι ο Μάντζουκιτς θα έπαιζε φέτος και δεν θα περίμενε το… Coppa Italia για να μπει στον αγωνιστικό χώρο. «Αν πάνε όλα καλά, μπορεί να παίξουμε 50-55 ματς φέτος. Σας το λέω από τώρα ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση οι Ντιμπάλα-Ιγουαΐν να παίξουν σε όλα και οι άλλοι να κάθονται στον πάγκο για να πανηγυρίζουν τα γκολ τους», έλεγε τον περασμένο Σεπτέμβριο ο προπονητής, ο οποίος δέχθηκε έντονη κριτική μετά την ήττα (2-1) από την Ιντερ στο Μιλάνο επειδή ξεκίνησε με τον Κροάτη αντί του Ιγουαΐν. «Οταν έχεις τον φορ που έσπασε τα ρεκόρ στο Campionato και μπορείς να τον κάνεις δίδυμο με τον Ντιμπάλα, δεν βάζεις τον Μάντζουκιτς. Για να τελειώνουμε με αυτό το θέμα, ο Κροάτης θα πρέπει να είναι στον πάγκο για δύο χρόνια και να παίζουν συνεχώς οι δύο Αργεντίνοι», είχε γράψει εκείνες τις ημέρες σε άρθρο του ο διευθυντής της Tuttosport, Πάολο Ντε Πάολα. Κι όπως πάντα όταν είσαι απόλυτος, τα φέρνει έτσι η ζωή ώστε να την κάνεις την κωλοτούμπα σου. Ο τραυματισμός του Ντιμπάλα έφερε τον Μάντζουκιτς στην 11άδα, η συνεργασία του με τον Ιγουαΐν άρχισε να αποδίδει, οι τιφόζι εξέφραζαν με κάθε ευκαιρία την στήριξη τους στον Κροάτη και όλοι αναθεώρησαν με την είσοδο του 2017. Ψάχνοντας να βρει το κατάλληλο σχήμα, τόσο για τα αποτελέσματα όσο και για να εκμεταλλευτεί όσο το δυνατόν περισσότερο το ρόστερ του, ο Αλέγκρι κατέληξε στο 4-2-3-1, το οποίο παρουσίασε για πρώτη φορά κόντρα στην Λάτσιο (2-0). Η επιλογή του Μάντζουκιτς για τη θέση του αριστερού εξτρέμ ερμηνεύτηκε σαν… όνειρο του Μαξ αλλά η επιβεβαίωση ήρθε στα επόμενα παιχνίδια. Δεν ήταν όνειρο, ήταν ο ρόλος που βρήκε για τον Μάριο ο Αλέγκρι και το σημαντικότερο είναι ότι τον έπεισε να το κάνει με χαρά. «Ο Μάντζουκιτς είναι μια χαρά παίκτης, δουλεύει πολύ για την ομάδα αλλά αν δεν είναι βασικός, τα παρατάει», φέρεται να είπε σε Ιταλούς δημοσιογράφους, σύμφωνα με την Gazzetta dello Sport, ο Πεπ Γκουαρντιόλα σε μια εκδήλωση της UEFA στην αρχή της σεζόν. Ο Ισπανός, ενδεχομένως επειδή δεν ήθελε κιόλας, δεν κατάφερε να βρει άκρη μαζί του στην Μπάγερν. Ο Αλέγκρι την βρήκε μια χαρά στην Γιούβε. «Για να δουλέψει το 4-2-3-1 είναι απαραίτητος ο Μάριο, τόσο επιθετικά όσο κυρίως αμυντικά αφού ο Αλεξ Σάντρο, το ξέρουμε, ξεχνιέται αρκετές φορές αμυντικά. Ο Μάντζουκιτς μπορεί να τον καλύψει κι αυτόν και μπορεί να το κάνει όχι για 90 αλλά και για 180 σερί λεπτά αν χρειαστεί. Εχει διαφορετικό… κινητήρα σε σχέση με τους άλλους», είναι η άποψη του allenatore, για τον οποίο ο «Marione» λέει τα καλύτερα. Οπως λένε για αυτόν τα καλύτερα οι συμπάικτες του. «Είναι ο Mr No Good», έλεγε ο Πατρίς Εβρά, αναφέροντας την μόνιμη ατάκα του Μάντζουκιτς όταν τον ρωτάνε πώς είναι ή αν του δείχνουν κάτι ενώ ο Ιγουαΐν δεν είχε κανένα πρόβλημα να πει ότι «βλέποντας πώς θυσιάζεται ο Μάριο για την ομάδα, καταλαβαίνεις ότι είναι ένας από τους ηγέτες των αποδυτηρίων και παράδειγμα για όλους μας».
Παράδειγμα ακόμη και για την Gazzetta dello Sport, η οποία επέλεξε έξι παίκτες ως κορυφαίους στο 3-0 επί της Μπαρτσελόνα: Ντιμπάλα, Αλεξ Σάντρο, Κιελίνι, Μπουφόν, Μάντζουκιτς, Ντάνι Αλβες. Για τον Κροάτη, το σχόλιο της εφημερίδας ήταν το εξής: «Σε κάνει, πλέον, να σκέφτεσαι ότι… χαράμισε τόσα χρόνια ως φορ. Αυτή η εκδοχή του αριστερού εξτρέμ, ο οποίος κυνηγάει μέχρι πίσω τον Μέσι για να αποτρέψει το κόρνερ και μετά είναι ήδη μπροστά και γυρίζει την μπάλα για το δεύτερο γκολ του Ντιμπάλα, έχει λίγους όμοιους στο διεθνές πανόραμα. Οπως και η θέληση του, η επιθυμία του για μάχη». Αυτή η επιθυμία, η οποία αναγκάζει αρκετούς αναλυτές τακτικής να αναφέρουν πλέον τον Μάριο Μάντζουκιτς ως τον καλύτερο… defensive forward του σημερινού ποδοσφαίρου! Ποδοσφαιριστής για Γιουβέντους, δηλαδή. Πηγή: gazzetta.gr