Ως δια μαγείας, (δεν περίμενε και κανείς φυσικά κάτι διαφορετικό), έχει επανέλθει πλέον στο δημόσιο διάλογο ο καιροσκοπισμός και το «τάξιμο». Όχι το σενάριο δεν είναι καινούργιο το αντίθετο θα έλεγε κανείς. Είναι γνωστό και δοκιμασμένο.
Αν κάτσει κανείς να παρακολουθήσει τις ομιλίες του ίδιου του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης όσο και των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, εύκολα θα διαπιστώσει πως η παροχολογία έχει ξεκινήσει για τα καλά προς όλους και για τα πάντα. Τι υπόσχονται λοιπόν ανάμεσα σε άλλα; Αύξηση μισθών στους δημοσίους υπαλλήλους, 13η σύνταξη στους συνταξιούχους, διαγραφές χρεών μέσω του κρατικού ελέγχου των τραπεζών, κρατικοποίηση των οργανισμών ύδρευσης Αθήνας και Θεσ/κης που οι ίδιοι έδωσαν στο ΤΑΙΠΕΔ, κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος και άλλα πολλά και διάφορα.
Άραγε πόσο να απέχουν όλες οι παραπάνω προεκλογικές τυμπανοκρουσίες από το περισπούδαστο και διάσημο πρόγραμμα της Θεσ/κης με το οποίο ο Αλέξης Τσίπρας κατάφερε μαζί με τους συντρόφους του στην λαϊκή Δεξιά να αρπάξει την εξουσία; Γιατί να μην προσπαθήσουν και πάλι με το ίδιο σενάριο αφού του βγήκε την πρώτη φορά; Θυμάται άραγε κανείς ότι όλο το πρόγραμμα της Θες/κης εξαφανίστηκε ευθείς αμέσως μετά τον ερχομό των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην εξουσία;
Προφανώς, στο ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν ότι οι πολίτες έχουν κοντή μνήμη. Προφανώς, πιστεύουν ότι εύκολα και πάλι μπορούν να τους ξεγελάσουν με πυροτεχνήματα και ατελείωτο «τάξιμο». Πώς άραγε μπορεί να δικαιολογηθεί η επίθεση αγάπης προς τη μεσαία τάξη που επί 4,5 χρόνια κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ όχι απλά εξουθένωσε αλλά κόντεψε κατά κυριολεξία να αφανίσει μέσω της φορολογίας; Πώς άλλωστε μπορεί να δικαιολογηθεί η επίθεση αγάπης στους συνταξιούχους όταν επί 4,5 χρόνια είχε βάλει τις συντάξεις τους στην κατάψυξη;
Αυτός είναι όμως ο ΣΥΡΙΖΑ. Λέει και όταν δεν το βολεύει ξελέει. Αλλάζει τα ΝΑΙ σε ΌΧΙ, προσπαθεί να κερδίσει τις εντυπώσεις ψαρεύοντας σε θολά νερά μόνο και μόνο για να ανέβει μερικές μονάδες.
Υπομονετικά, σχεδόν «φωναχτά», περιμένει τις εξελίξεις στην περίπτωση του κόμματος Κασιδιάρη. Καρτερικά περιμένει την απόφαση του Αρείου Πάγου ελπίζοντας είτε στο να εκτεθεί η κυβέρνηση και έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ να δημιουργήσει ένα ακόμα αντικυβερνητικό επιχείρημα είτε να το αποκλείσει το κόμμα Κασιδιάρη και να ευελπιστούν σε μία χούφτα ψήφους και λίγες ακόμα μονάδες.
Η αλήθεια είναι ότι πως μπορείς να εμπιστευθείς τον ΣΥΡΙΖΑ που το 2015 άλλα έλεγε και άλλα έκανε; Πώς να εμπιστευθείς σήμερα τον ΣΎΡΙΖΑ που με αυτοκαταστροφική προσήλωση συνεχίζει την ίδια πολιτική και ξέρεις μέσα σου ότι αν υπάρχει μία πιθανότητα να κερδίσει τις εκλογές είναι βέβαιο μετά ότι δεν μπορέσει να εφαρμόσει τίποτα από όσα προεκλογικά είχε δεσμευτεί και είχε τάξει.
Είπαμε και προηγουμένως, το σενάριο είναι γνωστό και δοκιμασμένο. Τάξιμο, χάιδεμα αυτιών και μία ολοκληρωμένη πολιτική υποσχέσεων. Αυτό είναι το μόνο σενάριο που ο ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει να παίξει, είναι αυτό που έπαιξε από το 2008 και κατάφερε το 2015 να πάρει την εξουσία και με αυτό το σενάριο πορεύτηκε και κατά την κυβερνητική του θητεία χωρίς ίχνος ντροπής και χωρίς καμία απολύτως μετάνοια. Είναι το μόνο κόμμα που δε διδάσκεται από τα λάθη του και δεν έχει σκοπό να μάθει από αυτά. Είναι το κόμμα που ποντάρει στην κοντή μνήμη των ψηφοφόρων και που πιστεύει ότι μπορεί να συσπειρώσει ψηφοφόρους που ονειρεύονται μία χώρα απομακρυσμένη και απομονωμένη από το διεθνές γίγνεσθαι.
Οι πολίτες όμως και μνήμη έχουν και ξέρουν να επιβραβεύουν την ειλικρινή και καθημερινή προσπάθεια. Γνωρίζουν καλά τα όσα επιτεύχθηκαν τα τελευταία 4 χρόνια για ένα καλύτερο αύριο για εμάς για τα παιδιά μας. Γνωρίζουν ότι υπάρχει συνέχεια, υπάρχουν πράγματα που πρέπει να γίνουν. Γνωρίζουν ότι όσα υποσχέθηκε ο Πρωθυπουργός μας Κυριάκος Μητσοτάκης υλοποιήθηκαν. Τίποτα λιγότερο κάτι όμως περισσότερο.
- Ιάσωνας Φωτήλας, Βουλευτής Αχαΐας ΝΔ
