Με επικράτηση των θέσεων του Αλέξη Τσίπρα αλλά και ενισχυμένες τις δυνάμεις της εσωκομματικής αντιπολίτευσης που ζητούν τήρηση των κόκκινων γραμμών στο ακέραιο απέναντι στους δανειστές έκλεισε τις εργασίες της η συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ.
Με οριακή πλειοψηφία 11 ψήφων και με ποσοστά 56% έναντι 44% καταψηφίστηκε η τροπολογία που κατέθεσε η Αριστερή Πλατφόρμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη και η ΚΟΕ του Ρούντι Ρινάλντι, η οποία ζητούσε στάση πληρωμών προς τους δανειστές και άφηνε ανοιχτή ακόμα και την έξοδο από τη νομισματική ένωση του ευρώ, σε περίπτωση που οι δανειστές συνεχίσουν να πιέζουν για πλήρη υποχώρηση – υποταγή της κυβέρνησης.
Το διήμερο έντονου διαλόγου και σκληρής εσωκομματικής κριτικής στην Κεντρική Επιτροπή επιβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση επιχειρεί να τηρήσει τις λεπτές ισορροπίες μεταξύ ενός συμβιβασμού υπό την ασφυκτική πίεση των δανειστών και των κόκκινων γραμμών που έχουν τεθεί ήδη από το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Ωστόσο, η απάντηση στο μεγάλο ερώτημα για το κατά πόσο μία συμφωνία που θα έρθει στη Βουλή μπορεί να συναντήσει την αντίθεση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ δεν απαντήθηκε. Έτσι, το ανοιχτό ενδεχόμενο διαφωνίας μερίδας του ΣΥΡΙΖΑ συντηρεί το ενδεχόμενο πρόωρης προσφυγής στις κάλπες μέσα στον Ιούλιο, μετά την υπερψήφιση της διαφαινόμενης συμφωνίας και από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, καθώς θα διεξαχθούν με λίστα, γεγονός που θα δώσει τη δυνατότητα στον Αλέξη Τσίπρα να σχηματίσει μία στιβαρή κυβέρνηση, αποκλείοντας από τα ψηφοδέλτια υποψήφιους διαφωνούντες…
Την ίδια ώρα πάντως συνομιλητές του Αλέξη Τσίπρα από το στενό του περιβάλλον σημειώνουν με νόημα ότι ο συσχετισμός δυνάμεων που καταταγράφηκε στην ΚΕ δεν ανταποκρίνεται σε καμία περίπτωση στον αντίστοιχο που υπάρχει στην κοινοβουλευτική ομάδα, στην οποία οι δυνάμεις της Αριστερής Πλατφόρμας είναι σαφώς περιορισμένες και δεν ξεπέρασε το «ταβάνι» που καταγράφει σταθερά.
Στο σχέδιο της πολιτικής απόφασης τονίζεται -με την πάγια αριστερή φρασεολογία που χρησιμοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ- ότι «η κυβέρνηση δεν πρόκειται να υπογράψει μνημονιακή συμφωνία» και επισημαίνεται ότι τέσσερις μήνες τώρα «αρνούμαστε τα ιταμά τελεσίγραφα».
Ουσιαστικά η πολιτική απόφαση η οποία υπεγράφη περιορίζει το εύρος των κινήσεων και των υποχωρήσεων που μπορεί να κάνει η κυβέρνηση έναντι των δανειστών, ως «δικλείδα ασφαλείας»του κόμματος και των διαφωνούντων με τους διαπραγματευτικούς χειρισμούς.
Ωστόσο, όπως αναφέρεται στην πολιτική απόφαση, το ότι η κυβέρνηση απορρίπτει τα τελεσίγραφα δεν σημαίνει ότι δεν επιδιώκει μια αμοιβαία επωφελή λύση, δείχνοντας έτσι την πρόθεση του Μαξίμου να υπαναχωρήσει σε συγκεκριμένα θέματα προκειμένου να υπάρξει συμφωνία. Παράλληλα σημειώνεται ότι η κυβέρνηση όλο αυτό το διάστημα έχει καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να αρθεί το αδιέξοδο.
Για μία ακόμη φορά αποτυπώνονται στην πολιτική απόφαση τα αποδεκτά χαρακτηριστικά της συμφωνίας που είναι χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα, κόκκινες γραμμές σε περικοπές μισθών και συντάξεων, αναδιάρθρωση του χρέους ώστε να καταστεί βιώσιμο και σημαντικό αναπτυξιακό – επενδυτικό πακέτο. Επιπλέον αποτελεί εκ των ων ουκ άνευ η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και η σταδιακή αύξηση του βασικού μισθού στα 751 ευρώ.
Στο κείμενο της πολιτικής απόφασης της Κεντρικής Επιτροπής είναι εμφανής η ενίσχυση των «σκληρών» εσωκομματικών δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς αφήνεται – πιο ήπια βέβαια – ανοιχτό ακόμα το ενδεχόμενο ρήξης και παύσης πληρωμών. «Αν συνεχιστεί η πιστωτική ασφυξία και τα πράγματα οδηγηθούν σε οριακό σημεία, ας μην έχει κανείς αμφιβολία ότι η πληρωμή μισθών και συντάξεων έχει απόλυτη προτεραιότητα έναντι των δόσεων των δανείων. Οι άνθρωποι είναι πάνω από το χρέος» αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται και κατά των μιντιακών συμφερόντων, τα οποία κατακεραύνωσε ο Αλέξης Τσίπρας στην εναρκτήρια ομιλία του το Σάββατο, κάνοντας λόγο για «ολιγαρχία που ευνοήθηκε και ισχυροποιήθηκε την τελευταία 25ετία, και που είδε την εξουσία της να αυξάνεται κατακόρυφα με τις πολιτικές ακραίας λιτότητας και απορρύθμισης της αγοράς εργασίας, της μνημονιακής πενταετίας».
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ απέρριψε τρεις ακόμη τροπολογίες που κατέθεσε ο Ανδρέας Καρίτζης που επί της ουσίας ζητούσε την αποχώρηση της κυβέρνησης από το Brussels Group,συνέχιση των διαπραγματεύσεων μόνο σε υψηλό πολιτικό επίπεδο και αν είναι αναγκαία την διεξαγωγή δημοψηφίσματος.
Διαβάστε το πλήρες κείμενο της απόφασης της Κεντρικής Επιτροπής
«Από τις 25 Γενάρη η κυβέρνηση δίνει μια πρωτοφανή πολιτική μάχη. Μια μάχη για την οριστική έξοδο της χώρας από το μνημονιακό τέλμα· για την ανακούφιση αυτών που βρίσκονται στο όριο της επιβίωσης λόγω των πολιτικών που ακολουθήθηκαν την τελευταία πενταετία· για την επανεκκίνηση της οικονομίας σε μια τροχιά βιώσιμης και κοινωνικά δίκαιης ανάπτυξης· για τον τερματισμό του φαύλου κύκλου του χρέους και της λιτότητας. Μια μάχη της ελπίδας όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για όλη την Ευρώπη. Γιατί η αντιπαράθεση με τις συντηρητικές δυνάμεις που επιμένουν στις χρεοκοπημένες πολιτικές της λιτότητας, αποτελεί έναν πανευρωπαϊκής εμβέλειας αγώνα. Από την έκβαση του δεν εξαρτάται μόνο το μέλλον της Ελλάδας. Αν νικήσουμε, ένα νέο παράδειγμα θα έχει γεννηθεί και θα δείξει το δρόμο σε όλους τους λαούς της Ευρώπης. Γι’ αυτό κι επιχειρείται να στραγγαλιστεί εν τη γενέσει της η ελπίδα που εκπροσωπούν ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας. Γι’ αυτό έχει ξεσηκωθεί εναντίον μας η διεθνής κι εγχώρια Ιερή Συμμαχία της Λιτότητας. Γι’ αυτό και η μάχη που δίνουμε είναι ιστορικής σημασίας για το μέλλον της Ευρώπης.
Σε όλη του την πορεία ο ΣΥΡΙΖΑ επισήμαινε ότι ο αγώνας ενάντια στον Ιερή Συμμαχία της Λιτότητας δεν θα είναι ένας ευχάριστος περίπατος. Λέγαμε ότι η μάχη θα διαρκέσει πολύ και θα είναι σκληρή. Δυστυχώς η εξέλιξη των πραγμάτων μας δικαίωσε. Η Αριστερά όμως είναι για τα δύσκολα.
Σε όλη του την πορεία ο ΣΥΡΙΖΑ επέμενε επίσης ότι δεν είναι ένα κόμμα σαν τα άλλα. Λέγαμε ότι είμαστε το κόμμα των σύγχρονων λαϊκών συμφερόντων και των διαχρονικών αξιών της Αριστεράς. Τέσσερις μήνες τώρα, αποδεικνύουμε μέρα με τη μέρα την αδιάρρηκτη σχέση μας με τον λαϊκό πόθο για δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια. Τέσσερις μήνες τώρα, αρνούμαστε τα ιταμά τελεσίγραφα. Αντιστεκόμαστε στην επιχείρηση στραγγαλισμού της οικονομίας και της κοινωνίας. Αψηφούμε τη διεθνή εκστρατεία λάσπης. Κλείνουμε τα αυτά στις σειρήνες της ενσωμάτωσης και της υποταγής.
Τέσσερις μήνες τώρα, μέρα με τη μέρα επιμένουμε στις κόκκινες γραμμές που χάραξε ο ίδιος ο λαός στις 25 Γενάρη. Η κυβέρνηση δεν πρόκειται να υπογράψει μνημονιακή συμφωνία.
Το ότι απορρίπτουμε τα τελεσίγραφα δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν επιδιώκουμε μια αμοιβαία επωφελή λύση. Όλο αυτό το διάστημα έχουμε καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να αρθεί το αδιέξοδο. Η διαλλακτικότητα που επιδείξαμε, δεν ήταν έκφραση αδυναμίας ή αφομοίωσης σε κυρίαρχες αντιλήψεις. Ήταν πράξη ευθύνης απέναντι στην ελληνική κοινωνία καθώς και στους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης. Επιδιώξαμε και συνεχίζουμε να επιδιώκουμε μια συμφωνία που θα οδηγήσει έξω από το φαύλο κύκλο χρέος-λιτότητα-περισσότερο χρέος. Επιδιώξαμε και συνεχίζουμε να επιδιώκουμε μια συμφωνία που θα ενισχύσει τη συνοχή των ευρωπαϊκών λαών. Αντίπαλοι της συνοχής των ευρωπαϊκών λαών είναι οι φανατικοί της λιτότητας που υπονομεύουν τη διαδικασία της διαπραγμάτευσης υιοθετώντας αδιάλλακτες στάσεις κι επιχειρώντας τον πιστωτικό στραγγαλισμό της ελληνικής οικονομίας. Όσοι πιστεύουν ότι θα ταπεινώσουν την Ελλάδα, παίζουν παιχνίδι με τη φωτιά.
Ο δύσκολος συμβιβασμός της 20ης Φλεβάρη κατέγραψε σημαντικό μέρος των θέσεων μας κι επέτρεψε στην κυβέρνηση να αποφύγει την παγίδα θανάτου που είχαν στήσει διεθνείς κι εγχώριοι κύκλοι. Γίνονται λοιπόν κατανοητοί οι λόγοι της οργανωμένης επιχείρησης υπονόμευσης της. Από την επαύριον κιόλας της 20ης Φλεβάρη ξεκίνησε συστηματική η προσπάθεια αναίρεσης βασικών σημείων της συμφωνίας της 20ης Φλεβάρη με σκοπό τη σταδιακή μετατροπή της 5ης αξιολόγησης του δεύτερου Μνημονίου σε σημείο αναφοράς της διαπραγμάτευσης. Η διολίσθηση στην 5η αξιολόγηση δεν έγινε και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από την ελληνική πλευρά.
Παρά την υπονόμευση της συμφωνίας της 20ης Φλεβάρη από κύκλους των δανειστών, η κυβέρνηση την τήρησε. Επιπλέον, ενώ η κυβέρνηση απέδειξε έμπρακτα την πολιτική δέσμευσή της να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της χώρας τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό, η ελληνική οικονομία υφίσταται έναν πρωτοφανή πιστωτικό στραγγαλισμό με προφανή πολιτικά αίτια. Αν συνεχιστεί η πιστωτική ασφυξία και τα πράγματα οδηγηθούν σε οριακό σημείο, ας μην έχει κανείς αμφιβολία ότι η πληρωμή μισθών και συντάξεων έχει απόλυτη προτεραιότητα έναντι των δόσεων των δανείων. Οι άνθρωποι είναι πάνω από το χρέος.
Ο αντίπαλος όμως δεν είναι μόνο στο εξωτερικό, αλλά κι εντός των τειχών. Πρόκειται για την ολιγαρχία που ευνοήθηκε και ισχυροποιήθηκε την τελευταία 25ετία, και που είδε την εξουσία της να αυξάνεται κατακόρυφα με τις πολιτικές ακραίας λιτότητας και απορρύθμισης της αγοράς εργασίας, της μνημονικής πενταετίας. Από την έκβαση του αγώνα εναντίον της θα κριθεί τόσο η νέα κυβέρνηση όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο αγώνας αυτός εντέλει αποσκοπεί στην προώθηση ενός ριζικά διαφορετικού κοινωνικού και οικονομικού μοντέλου, που θα βασίζεται στην αναδιανομή του πλούτου, στην προώθηση της ισότητας, στην αλληλεγγύη, στο σεβασμό της δημόσιας περιουσίας, στην στήριξη των κοινών αγαθών, στην στήριξη της μισθωτής εργασίας, στο σεβασμό του περιβάλλοντος. Για αυτό και βρίσκει λυσσαλέα αντίδραση. Το σύμπλεγμα εξουσίας των ολιγαρχών έχει αφήσει εδώ και καιρό τις μάσκες της αμεροληψίας να πέσουν και έχει αναλάβει την αντιπαράθεση με την κυβέρνηση χωρίς πολιτικούς διαμεσολαβητές και χωρίς προσχήματα. Δεν είναι καθόλου τυχαία η καθημερινή επίθεση που δεχόμαστε από τα ΜΜΕ της διαπλοκής, έντυπα και ηλεκτρονικά.
Ωστόσο, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδείξει πολλές φορές στο παρελθόν και αποδεικνύει και σήμερα εμπράκτως, ότι δεν λογαριάζει τη φαιά προπαγάνδα και τον εκφοβισμό. Γιατί έχει εμπιστοσύνη στη κρίση του ελληνικού λαού. Οι ολιγάρχες, λοιπόν, ας το καταλάβουν : Ήρθε η ώρα να βάλουν το χέρι στη τσέπη. Ήρθε η ώρα να πληρώσουν φόρους, να πληρώσουν τα δάνειά τους στις τράπεζες, να πληρώσουν τις τηλεοπτικές συχνότητες που χρησιμοποιούν τζάμπα, να πληρώσουν όπως ακριβώς ορίζει ο νόμος και όπως πληρώνει από το υστέρημά του και ο τελευταίος έλληνας πολίτης. Ήρθε η ώρα να πληρώσουν ότι δεν πλήρωσαν τόσα χρόνια. Παρά τη φαιά προπαγάνδα που εξαπολύουν εναντίον μας, το δίκιο θα το επιβάλουμε είτε έτσι είτε αλλιώς. Έχουμε μπροστά μας τέσσερα χρόνια παρά τέσσερις μήνες διακυβέρνησης για να το κάνουμε.
Μπαίνοντας στην τελική ευθεία της διαπραγμάτευσης, οφείλουμε να επισημάνουμε τα βασικά χαρακτηριστικά ενός αποδεκτού από εμάς συμβιβασμού:
Α) χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα,
Β) καμία νέα περικοπή σε μισθούς και συντάξεις,
Γ) αναδιάρθρωση του χρέους,
Δ) ισχυρό πακέτο για δημόσιες επενδύσεις, ιδίως στις υποδομές και τις νέες τεχνολογίες.
Επιπλέον, αποτελεί εκ των ων ουκ άνευ η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και η σταδιακή αύξηση του βασικού μισθού στα 751 ευρώ. Είναι εξίσου απαραίτητο οι όποιες αλλαγές στη φορολογική πολιτική να προωθούν την κοινωνική δικαιοσύνη, ελαφραίνοντας τους οικονομικά ασθενείς και υποχρεώνοντας επιτέλους να πληρώσουν οι έχοντες που συστηματικά φοροδιαφεύγουν
Η Κεντρική Επιτροπή εκτιμά ότι η υιοθέτηση νομοθετικών πρωτοβουλιών όπως άμεση ψήφιση του νομοσχεδίου για τις εργασιακές σχέσεις θα στείλει ηχηρό πολιτικό μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις και θα ενισχύσει τη θέση της κυβέρνησης.
Το μέχρι τώρα νομοθετικό έργο της κυβέρνησης αποτελεί το καλύτερο τεκμήριο των επιδιώξεων της για τη διαπραγμάτευση. Υπό καθεστώς λοιπόν πιστωτικού στραγγαλισμού, η κυβέρνηση προχωράει με σταθερό βήμα στην υλοποίηση του Προγράμματος της Θεσσαλονίκης. Επισημαίνουμε:
Την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης με το πρόγραμμα για την παροχή σίτισης-στέγασης-ρεύματος, την ιατροφαρμακευτική κάλυψη όλων των ανασφάλιστων και την κατάργηση του 5ευρω στα νοσοκομεία.
Το πρώτο βήμα για την επανεκκίνηση της οικονομίας μέσα από την εξαιρετικά πετυχημένη ρύθμιση των 100 δόσεων για χρέη προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Την επαναπρόσληψη 4.500 δημοσίων υπαλλήλων (καθαριστριών, σχολικών φυλάκων, καθηγητών κ.α.) που είχαν απολυθεί παράνομα από τις μνημονιακές κυβερνήσεις.
Τη μη εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος που θα οδηγούσε σε κόψιμο των επικουρικών συντάξεων.
Τις προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού που θα δώσουν ανάσα στο ΕΣΥ.
Την έναρξη αποκατάστασης των δημοκρατικών ελευθεριών με την επανασύσταση της ΕΡΤ, την ανθρωπιστική μεταρρύθμιση του σωφρονιστικού συστήματος, τη χορήγηση ιθαγένειας στα ελληνόπουλα μεταναστευτικής καταγωγής, την επαναφορά της ώρα του πρωθυπουργού στη Βουλή και της ενημέρωσης των δημοσιογράφων από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο.
Τη αντιμετώπιση της Διαπλοκής και της ασυδοσίας των ολιγαρχών με τη φορολόγηση των τριγωνικών συναλλαγών, τον επανέλεγχο όλων των λιστών φοροδιαφυγής, το σπάσιμο του αποστήματος στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, τη φορολόγηση για πρώτη φορά των καναλιών, τη ρύθμιση του χαοτικού ραδιοτηλειπτικού τοπίου.
Τη χάραξη πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής και την σχέδιο για τη μετατροπή της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο.
Μέσα σε τέσσερις μήνες έχουν γίνει πολλά και μπορούν να γίνουν ακόμα περισσότερα αν κερδίσουμε τη μάχη της διαπραγμάτευσης. Προφανώς έχουν γίνει και λάθη τα οποία δεν μπορούν να κρύβονται κάτω από το χαλί, αλλά να συζητιούνται ανοιχτά για να διορθώνονται. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στις επιλογές προσώπων για τη στελέχωση του κρατικού μηχανισμού. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επιδιώκει ούτε τη συγκρότηση ενός κομματικού κράτους ούτε την αναβάπτιση ενός φθαρμένου πολιτικού προσωπικού.
Στην ιστορική μάχη που δίνει η κυβέρνηση αυτή τη στιγμή, δύο είναι οι βασικοί σύμμαχοι της:
Ο πρώτος είναι το κόμμα μας. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μόνο η συλλογική πολιτική έκφραση των εργαζομένων, των νεολαίων, των κινημάτων. Στην ιδιαίτερη συγκυρία που διανύουμε, αποτελεί ταυτόχρονα το θεματοφύλακα του προγράμματος και του αξιακού φορτίου της Αριστεράς, την ασπίδα της κυβέρνησης απέναντι στον βρώμικο πόλεμο που διεξάγεται εναντίον της, καθώς και τον άγρυπνο σκοπό που επισημαίνει έγκαιρα παρεκτροπές και ολισθήματα με σκοπό την άμεση διόρθωσή τους. Ο ρόλος του κόμματος είναι πιο σημαντικός από ποτέ. Είναι απαραίτητο λοιπόν να επιταχυνθούν οι διαδικασίες αναδιοργάνωσης του που έχουν ήδη ξεκινήσει. Τι επόμενες μέρες οι Οργανώσεις Μελών πρέπει να συζητήσουν την απόφαση της ΚΕ και την πορεία της διαπραγμάτευσης. Ταυτόχρονα, τα μέλη του κόμματος πρέπει να εργαστούν εντατικά για να οργανωθεί η λαϊκή κινητοποίηση ενάντια στους εκβιασμούς σε βάρος της κυβέρνησης.
Ο δεύτερος, και καθοριστικός, σύμμαχος της κυβέρνησης είναι ο ίδιος ο λαός. Απέναντι στα οργανωμένα συμφέροντα, την Ιερή Συμμαχία της Λιτότητας, την εξουσία του πλούτου, τη Διαπλοκή και τους ολιγάρχες, η κυβέρνηση υπολογίζει στην ενεργητική στήριξη των πολλών. Των πολλών που βλέπουν σε αυτήν την κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας μια κυβέρνηση από το λαό, με το λαό, για το λαό. Των πολλών που θέλουν να δοθεί επιτέλους τέλος στη λιτότητα και να χαράξει η χώρα μια νέα πορεία. Των πολλών που απορρίπτουν τα ιταμά τελεσίγραφα και ζητάνε από τη κυβέρνηση να μην κάνει πίσω και να επιμείνει στις κόκκινες γραμμές της. Των πολλών που είναι να βγουν στο δρόμο για να διεκδικήσουν το αναφαίρετο δικαίωμά τους στην αξιοπρέπεια και τη δικαιοσύνη. Για να νικήσει η ελπίδα στην Ελλάδα και την Ευρώπη».
