Στην ανάληψη της προεδρίας στην Ε.Ε. για το ερχόμενο εξάμηνο από την Ελλάδα, αναφέρεται ο σημερινός γαλλικός Τύπος.
«Η Ελλάδα, πρόεδρος εν μέσω κρίσης» είναι ο πρωτοσέλιδος τίτλος της «Λιμπερασιόν». «Ύστερα από τέσσερα χρόνια ιδιαίτερα σκληρής λιτότητας, η χώρα καταγράφει τα πρώτα αποτελέσματα. Με την προεδρία της, σκοπεύει να επωφεληθεί για να πείσει τους εταίρους της ότι έχει αλλάξει» υπογραμμίζει στον υπότιτλο.
«Ο Έλληνας κακός μαθητής, επικεφαλής στην Ευρώπη» τιτλοφορεί το ολοσέλιδο αφιέρωμά της η συντηρητική «Φιγκαρό». Στον υπότιτλό της, χαρακτηρίζει την κατάσταση «κωμικοτραγική» και εξηγεί: «Στην Αθήνα, όπου το αντιευρωπαϊκό συναίσθημα είναι ισχυρότερο όσο ποτέ άλλοτε, ο λαός ζει συχνά με τεχνάσματα, παραδέρνοντας μεταξύ βοήθειας και μέτρων λιτότητας που αποφασίζουν οι Βρυξέλλες». Παράλληλα, σημειώνει εντός πλαισίου τα λόγια του Θεόδωρου Γιάνναρου, διευθυντή νοσοκομείου: «Οι τεχνοκράτες της τρόικας ξεπουλούν τη χώρα. Από το 2010, έχουμε 4.000 αυτοκτονίες εξ’ αιτίας της κρίσης. Αυτό το σχέδιο διάσωσης είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας».
«Η Ελλάδα διεκδικεί το δικαίωμα να είναι ένα κανονικό κράτος» υπογραμμίζει η οικονομική εφημερίδα «Λεζ Εκό» (Les Echos). Εκτιμά ότι η προεδρία στην Ευρώπη θα μπορούσε να είναι μια ευκαιρία για την ανάκτηση του χαμένου κύρους και την έξοδό της από την κατάσταση υποβοηθούμενου κράτους.
Βασικό μέλημα του Αντώνη Σαμαρά -λέει η συντάκτης- είναι πρώτ’ απ’ όλα να επανατοποθετήσει την Ελλάδα σε ένα επίπεδο ισότητας με τις άλλες χώρες». Θεωρεί ότι αυτό το εξάμηνο ο πρωθυπουργός ρισκάρει «ένα μεγάλο πολιτικό παιγνίδι». Η Ευρώπη του έτεινε χέρι βοήθειας, εγκρίνοντας το 1 δισ. ευρώ στις 17 Δεκεμβρίου, ενώ δεν είχαν ολοκληρωθεί οι διαπραγματεύσεις. Εάν πετύχει να επανακτήσει το κύρος για τη χώρα, θα μπορούσε να προκηρύξει πρόωρες εκλογές. Για την ώρα όμως, οι σφυγμομετρήσεις είναι δυσμενείς, έχει από τη μία την ανερχόμενη ριζοσπαστική αριστερά και από την άλλη την ακροδεξιά.
Δεδομένης της κατάστασης αυτής, «ψιθυρίζεται ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να διευκολύνουν το έργο του Σαμαρά» λέει η συντάκτης, χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα δηλώσεις της Μέρκελ. Με την ευκαιρία των ευχών για το νέο έτος, η Καγκελάριος «θύμισε στους συμπολίτες της ότι οι εθνικές πρόοδοι εξαρτώνται από την πρόοδο της Ευρώπης και ότι στα μέσα του έτους θα πρέπει να επανεξεταστούν οι δυνατότητες μεγαλύτερης βοήθειας για ορισμένες χώρες που δυσκολεύονται».
Η «Λιμπερασιόν» υπογραμμίζει στο κύριο άρθρο της ότι θα «ήταν λάθος και παραπλανητικό το να σταθούμε αποκλειστικά σε μια βελτίωση των στατιστικών. Το κοινωνικό και το ανθρώπινο κόστος των επιβεβλημένων μέτρων λιτότητας είναι εξωφρενικό για τον ελληνικό λαό». Η συμβουλή της «Λιμπερασιόν» προς τους Ευρωπαίους και ιδιαίτερα προς τη Γερμανία είναι: «Αντί να ζητηθούν νέες προσπάθειες από ένα λαό που δεν είναι πλέον σε θέση να τις καταβάλλει, αντί να συνεχίσουν την επιβολή της ίδιας πολιτικής λιτότητας αδιακρίτως, θα πρέπει να ενδιαφερθούν για τη διαφθορά και για το περίπλοκο, “μυρίων επιπέδων”, σύστημα Διοίκησης, που είναι τα βαθιά δεινά που μαστίζουν την κοινωνία και απειλούν τη δημοκρατία».
Στο τετρασέλιδο αφιέρωμα που ακολουθεί, ο ειδικός απεσταλμένος της «Λιμπερασιόν» στην Αθήνα, Ζαν Κατρεμέρ που έχει επανειλημμένα επισκεφθεί τη χώρα, δίνει με τα ρεπορτάζ του, ένα πανόραμα των ελληνικών «δεινών». Μιλάει για τη φτώχεια των ελληνικών οικογενειών, για την αναποτελεσματικότητα του φορολογικού συστήματος παρά την αναδιάρθρωσή του, για τη δύσκολη προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη για την αναδιάρθρωση της Δημόσιας Διοίκησης που συνάδει με τις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων. Αφήνει, τέλος, ανοιχτό το ερώτημα εάν, παρά τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα που παρουσιάζει η χώρα η οποία βρίσκεται μάλλον σε «ανάρρωση», θα κατορθώσει τελικά «να ξεπεράσει την κοινωνική κρίση».