Για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας εν μέσω κορονοϊού τοποθετήθηκε ο Αλέκος Φλαμπουράρης.
«Όσο η επιδημία του κορονοϊού εξαπλώνεται, τόσο η οικονομία συρρικνώνεται και γι’ αυτό πρώτιστο καθήκον αναδεικνύεται η ανάπτυξη, η αναβάθμιση και ισχυροποίηση του δημόσιου συστήματος υγείας, αλλά και η ταυτόχρονη λήψη οικονομικών μέτρων, απαραίτητων για να διατηρείται σταθερή η εργασία, να συνεχίζεται η παραγωγή και να λειτουργεί η οικονομία», σημειώνει σε άρθρο του στο Έθνος ο βουλευτής Επικρατείας ΣΥΡΙΖΑ και συντονιστής των ΕΠΕΚΕ της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.
Ο κ. Φλαμπουράρης επισημαίνει ότι «η μεγάλη δυσκολία της κυβέρνησης της Ν.Δ, βρίσκεται στο γεγονός ότι είναι αναγκασμένη να αποδεχτεί και μάλιστα να συμβαδίζει με το βασικό ιδεολογικό της αντίπαλο, το δημόσιο τομέα στο χώρο της υγείας. Αυτή η πραγματικότητα εμποδίζει τη Ν.Δ. να προχωρήσει στη λήψη συνολικών ριζικών μέτρων τώρα και όχι σταδιακά και κυρίως μετά το τέλος της κρίσης, όπως διατείνεται ότι είναι το σχέδιό της» κι έτσι δεν υλοποιεί «την καθολική διαπίστωση ότι μόνο ένα Δημόσιο σύστημα υγείας αναβαθμισμένο, με ικανή στελέχωση σε προσωπικό και εξοπλισμό, μπορεί να αποκρούσει τη δολοφονική επίθεση της πανδημίας».
Ο βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ τονίζει πως «ταυτόχρονα με τη μάχη στο πεδίο της δημόσιας υγείας, πρέπει να δοθεί και εξίσου μεγάλη μάχη και να επιδιωχθεί η ανάσχεση των καταστροφικών συνεπειών στην οικονομική ζωή της χώρας» με:
-Παροχή ρευστότητας, δηλαδή ζεστό χρήμα στην αγορά
-Πλήρη εισοδηματική κάλυψη των εργαζομένων που έχουν απολυθεί ή μπαίνουν σε διαθεσιμότητα ή αναγκάζονται σε μείωση του χρόνου εργασίας τους
-Προστασία της εργασίας με απαγόρευση των απολύσεων
-Οικονομική ενίσχυση των μακροχρόνια ανέργων
-Προστασία των ευάλωτων ομάδων
Ο κ. Φλαμπουράρης ασκεί έντονη κριτική στην κυβέρνηση αναφέροντας ότι «οι ως σήμερα παρεμβάσεις της διακρίνονται για την ατολμία και ανεπάρκεια που υπολείπεται, όχι μόνο των αναγκών της οικονομίας, αλλά κυρίως της κοινωνίας με χαρακτηριστικό παράδειγμα στο πεδίο της αγοράς εργασίας όπου η κυβέρνηση προχωρά σε επιλογές που στηρίζονται σε δύο άξονες: τη διευκόλυνση των απολύσεων και τη συρρίκνωση του εισοδήματος των εργαζομένων» καθώς και στην οικονομία όπου «απουσιάζει ηχηρά ένα ισχυρό πρόγραμμα εγγυήσεων προς τις επιχειρήσεις, ώστε να διασφαλιστεί η ρευστότητα, που είναι βασική προϋπόθεση για τη βιωσιμότητα της οικονομίας».
Τέλος ο κ. Φλαμπουράρης ζητά να υπάρξει «επιθετική πολιτική απέναντι στις συντηρητικές δυνάμεις της Ε.Ε., ώστε άμεσα, αξιοποιώντας όλα τα μέσα και κυρίως την ΕΚΤ, που αυτή τυπώνει χρήμα, να ενισχύσουν τη ρευστότητα των χωρών, χωρίς μνημόνια που συνοδεύονται από μέτρα, πρακτική που αποδείχτηκε λανθασμένη και αναποτελεσματική».
