Επιθυμούσε διακαώς να γίνει ποδοσφαιριστής, λατρεύει την ποίηση, προτάσσει με κάθε ευκαιρία τη γιαννιώτικη καταγωγή του και λατρεύει τους περιπάτους ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας και νυν Πρόεδρος της Βουλής, Κώστας Τασούλας. Μάλιστα αρκετά απογεύματα, όταν του το επιτρέπουν τα θεσμικά του καθήκοντα, οι γείτονές του στην Κηφισιά τον βλέπουν να κάνει μόνος του περιπάτους στο Κεφαλάρι, κρατώντας στο χέρι μια ηπειρώτικη γκλίτσα. «Την έχω για τα σκυλιά», όπως λέει, καθώς ακόμα και στον συγκεκριμένο δήμο, στον οποίο είχε εκλεγεί δήμαρχος το 1994, υπάρχουν στους δρόμους αδέσποτα. Μια άλλη γκλίτσα βρίσκεται μόνιμα στο γραφείο του στο Κοινοβούλιο, την οποία προφανώς θα μεταφέρει τον Μάρτιο στο νεοκλασικό της Ηρώδου Αττικού 19, όπου θα βρίσκεται η βάση του για τα επόμενα πέντε χρόνια.
Ο κ. Τασούλας γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1959. «Θυμάμαι ακόμη την τεράστια βιβλιοθήκη του σπιτιού μας και τα “Ηπειρώτικα Παραμύθια” του Χρηστοβασίλη που μου διάβαζαν όταν ήμουν μικρός. Πιστεύω ότι ο μόνος παράδεισος από τον οποίο δεν μπορεί κανείς να με διώξει είναι οι αναμνήσεις μου. Γιατί συνεπώς να μελαγχολώ, ιδιαίτερα σήμερα που μάλλον μας παρηγορούν αυτοί οι παράδεισοι των αναμνήσεων;» αναρωτιέται.
«Κόντεψα να το πιστέψω ότι θα γίνω ποδοσφαιριστής»
Όταν ήταν μικρός πάντως και τον ρωτούσες τι θέλει να γίνει, απαντούσε χωρίς δεύτερη σκέψη: ποδοσφαιριστής. «Σε ηλικία 12 με 15 ετών κόντεψα να το πιστέψω», θα πει. «Είχαμε φύγει από τα Γιάννενα, μεσολάβησε η Κρήτη (όπου μεγάλωσε, καθώς ο πατέρας του υπηρετούσε ως νομάρχης στο Λασίθι και το Ηράκλειο) και ζούσαμε στην Κηφισιά. Είχαμε μεγάλο έρωτα με τη ΧΑΝ, στα γήπεδα της οποίας ξημεροβραδιαζόμαστε. Μια συζήτηση, όμως, με τον πατέρα μου με ταρακούνησε και άρχισα, κάπως καθυστερημένα, στα 16, να σοβαρεύομαι και να μελετώ. Με στόχο τη Νομική». Όντως, πετυχαίνει την εισαγωγή του στη Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Η θητεία δίπλα στον Ευάγγελο Αβέρωφ
Σε ηλικία 22 ετών έχει την τύχη να θητεύσει στο πλευρό του Ευάγγελου Αβέρωφ – Τοσίτσα ως ιδιαίτερος γραμματέας του. Εμπειρία αν μη τι άλλο πολύτιμη για έναν τόσο νέο νομικό, εάν σκεφτεί κανείς ότι εκείνη την εποχή ο Αβέρωφ είχε εκλεγεί πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και ακολούθως έγινε επίτιμος πρόεδρος της φιλελεύθερης παράταξης. Ήταν προφανές ότι από το 1981 έως το 1990 που έμεινε δίπλα του, γνώρισε εκ των έσω πώς λειτουργεί το κόμμα αλλά και αυτά καθαυτά τα πρόσωπά του. Να σημειωθεί επίσης ότι ο αείμνηστος πολύπειρος πολιτικός εκλεγόταν στα Ιωάννινα, την εκλογική περιφέρεια που κατήλθε αργότερα και ο κ. Τασούλας. Τα χρόνια εκείνα γνώρισε και τον μετέπειτα πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, που ήταν επίσης αβερωφικός.
Τη διετία 1989-1990 ο κ. Τασούλας εργάστηκε ως ειδικός σύμβουλος στα υπουργεία Εθνικής Οικονομίας, Εμπορίου και Γεωργίας, ενώ από τον Οκτώβριο του 1990 έως και τον Σεπτέμβριο του 1993 ήταν πρόεδρος του Οργανισμού Προώθησης Εξαγωγών (Ο.Π.Ε.). Παράλληλα όμως ασχολήθηκε και με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, αφού το 1990 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος στην Κηφισιά, ενώ ακολούθως ανέβηκε ένα ακόμα σκαλοπάτι, αφού έγινε δήμαρχος στην ίδια περιοχή την περίοδο από το 1995 έως το 1998. Ο ίδιος επιλέγει να αναφέρει στο βιογραφικό του σημείωμα ότι τον Ιανουάριο με Φεβρουάριο του 1997 επισκέφθηκε τις Ηνωμένες Πολιτείες, ως προσκεκλημένος της αμερικανικής κυβέρνησης του δημοκρατικού προέδρου Μπιλ Κλίντον, στο πλαίσιο του προγράμματος νέων ευρωπαίων πολιτικών. Τότε ήταν 38 ετών.
Η είσοδος στην κεντρική πολιτική σκηνή
Η κεντρική πολιτική σκηνή ήρθε ως φυσιολογική συνέχεια. Εκλέγεται βουλευτής στην περιφέρεια των Ιωαννίνων για πρώτη φορά το 2000 με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και επανεκλέγεται στις εκλογές του 2004, του 2007, του 2009, τις δύο αναμετρήσεις του 2012, στις επίσης δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 2015, το 2019, καθώς επίσης και στις διπλές κάλπες Μαΐου και Ιουνίου του 2023. Είκοσι πέντε χρόνια βουλευτής, έχοντας κερδίσει 11 φορές σερί εκλογές (σ.σ. τις δύο με λίστα), το λες και επιτυχία.
Στις 7 Μαρτίου 2004, μετά από 8 χρόνια πρωθυπουργίας του ΠΑΣΟΚ υπό τον Κώστα Σημίτη, αναλαμβάνει την εξουσία ο Κώστας Καραμανλής, που δύο χρόνια αργότερα θα τον χρίσει αναπληρωτή κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του κυβερνώντος κόμματος. Το πρώτο χαρτοφυλάκιο θα έρθει το 2007 καθώς ορίζεται υφυπουργός Εθνικής Άμυνας. Η πορεία και τα αξιώματα εναλλάσσονται. Τον Φεβρουάριο του 2010 θα εκλεγεί γενικός γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας λαμβάνοντας 82 ψήφους υπέρ, πέντε λευκά και δύο άκυρα. Εν μέσω χειροκροτημάτων για την εκλογή του θα πει χαριτολογώντας: «Όπως μου έχει πει και ο μικροβιολόγος βουλευτής Κώστας Τσιάρας (σ.σ. ο νυν υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων), κάθε υγιής οργανισμός έχει και τα λευκά του».
Η ώρα της υπουργοποίησης
Τον Ιούνιο του 2013, ο τότε πρόεδρος του κόμματος και καλός του φίλος Αντώνης Σαμαράς θα τον τοποθετήσει στη θέση του προέδρου του Ινστιτούτου Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής», του σημαντικότερου think tank της κεντροδεξιάς. Ήταν θέμα χρόνου να αναλάβει θέση υπουργού. Αυτή θα έρθει στις 9 Ιουνίου 2014 όταν θα αναλάβει το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. Με την ιδιότητα του υπουργού θα συνοδεύσει τον πρόεδρο της κυβέρνησης στην Αμφίπολη και τον τύμβο Καστά, χαρακτηρίζοντας την ανασκαφή «άσκηση υπομονής». Απαντώντας σε όσους αδημονούσαν να μάθουν νέα της ανασκαφής τους έλεγε: «Εδώ περιμέναμε 2.314 χρόνια, δεν μπορούμε να κάνουμε υπομονή δύο με τρεις εβδομάδες ακόμη»;
Ήταν επίσης αυτός που αποφάσισε να ασχοληθεί εκ νέου ενδελεχώς με την υπόθεση επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα στη χώρα μας. Για τον λόγο αυτό ανέθεσε σε ένα από τα μεγαλύτερα νομικά γραφεία (σε αυτό των Ρόμπερτσον και Πάλμερ) να ερευνήσουν τις πιθανές νομικές δυνατότητες. Στην ομάδα που εργάστηκε, καίριο ρόλο διαδραμάτισε η όμορφη βρετανίδα λιβανέζικης καταγωγής, Αμάλ Κλούνεϊ, σύζυγος του αμερικανού ηθοποιού, Τζορτζ Κλούνεϊ, που ήρθε επί τούτου στην Αθήνα και επισκέφθηκε με τον κ. Τασούλα το Μουσείο της Ακρόπολης. Στο υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού έμεινε μέχρι τις εκλογές των αρχών του 2015 που τις κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ, παραδίδοντας τη σκυτάλη στον Νίκο Ξυδάκη.
Όταν διόρθωσε τον Αλέξη Τσίπρα
Πάντως με τα στελέχη της Αριστεράς τα πήγαινε σε γενικές γραμμές αρκετά καλά. Όταν ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, μιλούσε κάποια στιγμή στην αίθουσα της Ολομέλειας της Βουλής για τον τρόπο εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, θα έλεγε μεταξύ άλλων πως «υπάρχουν πολλοί που ευλόγως λένε ότι αυτό μπορεί να προκαλέσει, στον βαθμό που επισυμβεί, μια αλλοίωση του ίδιου του πολιτεύματος. Να έχουμε μια προεδρική κατολίσθηση του προεδρικού μας συστήματος». Αμέσως ακούγεται η φωνή του κ. Τασούλα από τα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να τον διορθώνει: «Διολίσθηση, όχι κατολίσθηση…». «Διολίσθηση, ό,τι θέλετε. Να με διορθώνετε σε αυτά, κ. Τασούλα. Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που σας έχω να με διορθώνετε, σας ευχαριστώ θερμά», θα του απαντήσει ο κ. Τσίπρας χαμογελώντας.
Εξίσου καλές ήταν και οι σχέσεις με τον προκάτοχό του Πρόεδρο της Βουλής, Νίκο Βούτση. Πριν ορκιστεί για να αναλάβει τον θώκο είχε πολύωρη συνάντηση μαζί του, ώστε να κουβεντιάσουν και να του εξηγήσει ποια είναι η κατάσταση και τι θα πρέπει να προσέχει. Στην τελετή παράδοσης – παραλαβής ο κ. Τασούλας ξεκίνησε την ομιλία λέγοντας: «Κύριε Πρόεδρε, κύριε Βούτση, χαίρομαι γιατί με καλωσορίζετε στο αξίωμα που τιμητικότατα και με απλοχεριά η Βουλή μου έδωσε μόλις πριν λίγο. Και χαίρομαι, γιατί ενώ εσείς με καλωσορίζετε, εγώ δεν σας ξεπροβοδίζω, γιατί μπορεί να μην είστε Πρόεδρος της Βουλής, αλλά ο λαός της Αθήνας σας εξέλεξε και πάλι βουλευτή Αθηνών, άρα η Βουλή σας κρατάει μέσα στους κόλπους της. Και θέλω να σας ευχαριστήσω, γιατί όλες αυτές τις μέρες, με τρόπο ενδελεχή, περιεκτικό, ειλικρινή και φιλικό, τολμώ να πω, μου ξεδιπλώσατε όλη την εικόνα των δράσεων της Βουλής, όλων των προσπαθειών που εσείς και οι συνεργάτες σας κάνατε για μια περίοδο πάνω από τέσσερα χρόνια. Και ξέρετε, θεωρώ ότι η διάρκεια την οποία απολαύσατε είναι βασικός παράγων επιδόσεως, πράγμα το οποίο συχνά το ξεχνάμε στη χώρα μας, όπου κυνηγάμε το πρόσκαιρο και το προσωρινό. Αυτή τη διάρκεια την είχατε και μου δείξατε μέσα σ’ αυτήν τη διάρκεια, την πέραν των τεσσάρων ετών, ένα έργο το οποίο αξίζει να συνεχιστεί και να διευρυνθεί».
Αν και τα καθήκοντά του είναι αυξημένα πάντως, ο κ. Τασούλας έχει τον χρόνο να βλέπει τόσο τη σύζυγό του, Φανή Σταθοπούλου, όσο και τα δύο παιδιά τους, τη Μάγδα και τον Αναστάση. Ήταν παρόντες στην τελετή παράδοσης – παραλαβής της Προεδρίας της Βουλής. Δεν ήταν παρόντες όμως στην ορκωμοσία του ως βουλευτή λίγα εικοσιτετράωρα αργότερα. «Εκείνη την ημέρα ήρθα… ανάδελφος» θα πει στους στους κοινοβουλευτικούς συντάκτες.
Η λατρεία για την ποίηση του Καβάφη
Τέλος, δεν χάνει ευκαιρία να επιδεικνύει τη λατρεία που έχει στην ποίηση και ιδιαίτερα στον Κωνσταντίνο Καβάφη. Γνωρίζει απέξω ολόκληρα ποιήματα. Όταν τον Ιανουάριο του 2020 επισκέφθηκε ως Πρόεδρος της Βουλής την Κατερίνα Σακελλαροπούλου προκειμένου να της ανακοινώσει επισήμως ότι το Κοινοβούλιο την εξέλεξε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, επέλεξε να της πει και μια στροφή από το ποίημα «Το Πρώτο Σκαλί» του Αλεξανδρινού ποιητή.
«Εις το σκαλί για να πατήσεις τούτο
πρέπει με το δικαίωμά σου να ’σαι
πολίτης εις των ιδεών την πόλι.
Και δύσκολο στην πόλι εκείνην είναι
και σπάνιο να σε πολιτογραφήσουν.
Στην αγορά της βρίσκεις Νομοθέτας
που δεν γελά κανένας τυχοδιώκτης».
Παλαιότερα, τον Μάιο του 2017, με αφορμή το γεγονός ότι ο τότε πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ετοιμαζόταν να φορέσει γραβάτα ώστε να γιορτάσει το τέλος των μνημονίων, θυμήθηκε ένα άλλο ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη, το οποίο τιτλοφορείται «Μέρες 1909» και θέλησε να του το αφιερώσει. «Μιλάει για έναν νέο που δούλευε σε σιδεράδικο, όχι για Πρωθυπουργό, αλλά εδώ ταιριάζει», σχολίασε με νόημα.
«Το βραδινό, σαν έκλειε το μαγαζί / αν ήταν τίποτε να επιθυμεί πολύ / καμιά κραβάτα κάπως ακριβή / καμιά κραβάτα για την Κυριακή / ή σε βιτρίνα αν είχε δει και λαχταρούσε / κανένα ωραίο πουκάμισο μαβί / το σώμα του για ένα τάλιρο ή δυο πουλούσε…»
«Εσείς πουλήσατε για ένα ή δυο τάλιρα το σώμα σας; Πουλάτε τις απόψεις σας, τις δεσμεύσεις σας, τις υποσχέσεις σας, για δυο, τρεις, τέσσερις, πέντε, έξι μήνες εξουσίες. “Μέρες του 1909” είναι το ποίημα, μέρες του 2017 είναι οι δικές σας ευθύνες», κατέληξε ο κ. Τασούλας στην ομιλία του.
Ακόμη παλαιότερα, τον Νοέμβριο του 2014, δίνοντας το παρών με την ιδιότητα του υπουργού Πολιτισμού στη βιβλιοπαρουσίαση του πονήματος «Δέκα ζωές σε μία» της Τατιάνας Αβέρωφ, κόρης του Ευάγγελου Αβέρωφ και πολιτικού του μέντορα, είχε απαγγείλει ολόκληρο το ποίημα του Καβάφη, «Ιδανικές φωνές και αγαπημένες». Το ποίημα έχει ως εξής:
«Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες
εκείνων που πεθάναν, ή εκείνων που είναι
για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους.
Κάποτε μες στα όνειρά μας ομιλούνε·
κάποτε μες στην σκέψη τες ακούει το μυαλό.
Και με τον ήχο των για μια στιγμή επιστρέφουν
ήχοι από την πρώτη ποίηση της ζωής μας –
σα μουσική, την νύχτα, μακρινή, που σβήνει».
Πάντως σε όσους του επισημαίνουν ότι γνωρίζει άριστα το έργο του Καβάφη, απαντά: «Γνωρίζω και Παλαμά και Καρυωτάκη, γιατί μόνο Καβάφη;».
