Ένα άλμα στο μέλλον κάνει η ιταλική Dainese (συμφερόντων εν μέρει και του Valentino Rossi), η οποία ως τώρα ήταν γνωστή για τον προστατευτικό ρουχισμό που κατασκευάζει για όσους οδηγούν μοτοσυκλέτα στο δρόμο και τους αγώνες, αλλά και όσους ασχολούνται με άλλα σπορ υψηλής έντασης (MBK, ιππασία, θαλάσσια και χειμερινά, μηχανοκίνητα και μη).
Η Dainese κατασκευάζει επίσης προηγμένα κράνη και διαθέτει ένα από τα πρώτα συστήματα προστασίας με αερόσακο ενσωματωμένο στις αγωνιστικές της φόρμες, αλλά και στον εξοπλισμό του καθημερινού αναβάτη.
Συχνά τα προϊόντα της καλούνται να προστατεύσουν ανθρώπους που… εκτοξεύονται από τα οχήματά τους. Με αυτήν την έννοια ήταν μάλλον αναμενόμενη η δημιουργία ειδικού ρουχισμού που καλείται να προστατεύσει το ανθρώπινο σώμα μετά την εκτόξευσή του στο διάστημα.
Σωστά διαβάσατε. Η Dainese έχει αναλάβει να κατασκευάσει δύο διαστημικές φόρμες για αστροναύτες, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία ESA.
Αν και η αρχική ιδέα πάει πίσω στο 2000, το πρότζεκτ άνοιξε τα φτερά του για πρώτη φορά το 2015, όταν ο δανός αστροναύτης Andreas Mogensen (εικονίζεται να φορά την μπλε ολόσωμη φόρμα) δοκίμασε κατά την παραμονή του στον διαστημικό σταθμό το πρώτο SkinSuit, κατασκευασμένο από την Dainese.
Η δημιουργία του ήταν το επιστέγασμα μια πολυετούς συνεργασίας του Ιατρικού Γραφείου της ESA, του Κέντρου Επιστημών Ανθρώπινης και Αεροδιαστημικής Φυσιολογίας του King’s College, του Τμήματος Αεροναυτικής και Αεροναυτικών και Μηχανολογικών Συστημάτων του ΜΙΤ και της Φαρμακευτικής Σχολής του University College στο Λονδίνο.
Η κατασκευή ενός SkinSuit είναι αυστηρά… προσωπική υπόθεση. Απαιτούνται κάπου 150 ειδικές μετρήσεις του ανθρώπινου σώματος για την κατασκευή του καθενός στα μέτρα του αστροναύτη που θα το φορέσει. Η διαδικασία απαιτεί τρομακτική ακρίβεια και γι’ αυτό επιλέχτηκαν οι «ράφτες» της Dainese ως οι πλέον κατάλληλοι για τη διεκπεραιώσουν.
Σήμερα, ένα δεύτερο SkinSuit δοκιμάζεται από τον γάλλο αστροναύτη Thomas Pesquet, ο οποίος εργάζεται στον διαστημικό σταθμό από τις 17 Νοεμβρίου 2016.
Το συγκεκριμένο «ένδυμα» διαστήματος είναι στην ουσία μια διαστημική φόρμα που έχει σχεδιαστεί ώστε να καταπολεμά την υπερέκταση της σπονδυλικής στήλης, από την οποία πλήττονται οι αστροναύτες κατά τη διάρκεια πολύμηνων παραμονών στο διάστημα και η οποία προκαλείται από την έλλειψη βαρύτητας.
Είναι φτιαγμένο με τρόπο που να μην παρεμποδίζει την κίνησή τους, παρέχοντας μόνον «κάθετη» συμπίεση στη σπονδυλική στήλη, με κατεύθυνση από τους ώμους προς τα πόδια. Μιμείται δηλαδή το αποτέλεσμα της γήινης βαρύτητας στο σώμα!
Σαν αποτέλεσμα της συνεργασίας της ESA με το Κέντρο Έρευνας και Εξέλιξης της Dainese, η ιταλική εταιρεία εξελίσσει και ένα ακόμα σχέδιο ειδικού ρουχισμού, το οποίο ονομάζεται BioSuit.
Πρόκειται για ένα σχέδιο που αποσκοπεί στην κατασκευή μιας στολής για χρήση σε πολυετείς διαστημικές αποστολές όπως η ήδη σχεδιαζόμενη Mars Landing, με την οποία η NASA σκοπεύει να προσγειώσει ανθρώπους στον Άρη ως το 2030.
Η στολή επιδείχτηκε πρόσφατα από την Dainese σε ένα συμπόσιο, όπου παρέστησαν ως προσκεκλημένοι η Dava Newman, αναπληρώτρια διαχειρίστρια της ΝΑΣΑ (εικονίζεται να φορά το λευκό BioSuit), η αστροναύτις της NASA και μηχανικός Nicole Scott και πολλοί Ευρωπαίοι αστροναύτες, καλλιτέχνες και σχεδιαστές.
Η στολή BioSuit μοιάζει να έχει βγει από χολιγουντιανό μπλοκμπάστερ επιστημονικής φαντασίας. Σχεδιάστηκε για να προστατεύει και διατηρεί τη φυσική κατάσταση του ανθρώπινου σώματος κατά τη διάρκεια μακροσκελών ταξιδιών στο κενό του διαστήματος και στόχος της εταιρείας είναι να φορεθεί κατά την πρώτη επανδρωμένη πτήση προς τον Άρη. Αντί των ελαστικών ελασμάτων, η στολή αυτή εφαρμόζει πίεση στο σώμα με μηχανικά μέσα, χωρίς να δυσκολεύει την ελεύθερη κίνηση του αστροναύτη.
Συνήθως από τα προηγμένα προϊόντα εταιρειών σαν την Dainese η πανάκριβη τεχνολογία περνά σιγά-σιγά και στην καθημερινή χρήση, με ωφελημένους τους απλούς μοτοσυκλετιστές.
Ίσως είναι νωρίς ακόμα να φανταστούμε πώς θα ωφεληθούμε εμείς εδώ πάνω στη γη από την τεχνολογία προστασίας από την έλλειψη βαρύτητας. Μπορούμε όμως να είμαστε σίγουροι πως τελικά, τα ίδια λαμπρά μυαλά που έφτασαν στη δημιουργία της τεχνολογίας αυτής, θα βρουν και τον τρόπο να γίνει χρήσιμη υπό συνθήκες βαρύτητας.
Στο κάτω-κάτω, πόσοι από εμάς δεν μεγαλώσαμε ονειρευόμενοι να γίνουμε αστροναύτες.
