Η σειρά τεσσάρων επεισοδίων «Εφηβεία» που προβάλλεται μέσω του Netflix, έχει δημιουργήσει τεράστια αίσθηση σε πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων και αυτή στην οποία γυρίστηκε, τη Μεγάλη Βρετανία, όπου ο πρωθυπουργός έκανε αναφορά της σειράς στη Βουλή. Εκτός από το ιδιαίτερα ενδιαφέρον θέμα της σειράς, εύσημα έχει κερδίσει και ο σκηνοθέτης για τον αριστοτεχνικό τρόπο που κατάφερε να χειριστεί τη σειρά που είναι γυρισμένη σε τέσσερα μονόπλανα, χωρίς να χάνει απολύτως τίποτα από τη ζωντάνια της. Αυτό βέβαια μόνο εύκολο δεν ήταν να συμβεί ενώ χρειάστηκε αρκετές καινοτομίες από το συνεργείο των γυρισμάτων.

Πολλές από αυτές τις λεπτομέρειες έχουν δημοσιοποιηθεί στα social media και έχουν γίνει ήδη viral. Μιλώντας στον Guardian συντελεστές της σειράς αποκάλυψαν μια σειρά από δυσκολίες που αντιμετώπισαν και πώς κατάφεραν τελικώς να τις ξεπεράσουν δίνοντας στο κοινό ένα άρτιο αποτέλεσμα.

Όλα ξεκίνησαν ως μια χάρη

Πριν το «Adolescence» ήταν το «Boiling Point», μια μικρού μήκους ταινία με τον Στίβεν Γκρέιαμ – πρωταγωνιστή και του Adolescence- που γυρίστηκε και αυτή σε μονόπλανο από τον Φίλιπ Μπαραντίνι. «Έτσι ξεκίνησαν όλα» ανέφερε ο Γκρέιαμ σε συνέντευξή του. «Ο Φιλ είπε ότι ήθελε να είναι ο σκηνοθέτης» και του είπα «Εντάξει».

Έπειτα με ρώτησε: «Θα είσαι στην πρώτη μου ταινία;» και του απάντησα «Όχι. Πήγαινε και δείξουμε τι μπορείς να κάνεις. Αν είναι καλή, θα μιλήσουμε για την επόμενη». Ο Μπαραντίνι έκανε ακριβώς αυτό και η δεύτερη ταινία του ήταν το Boiling Point, στο οποίο ο Γκρέιαμ πρωταγωνίστησε. «Έκανα αυτή την ταινία μικρού μήκους σαν χάρη για έναν φίλο» ανέφερε ο ηθοποιός οπότε «ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τι πρόκειται να συμβεί».

Ο νεαρός πρωταγωνιστής και η αντιμετώπισή του από την παραγωγή

Δεδομένου και του θέματος της ταινίας, η παραγωγή προσπάθησε πολύ για να δημιουργήσει τις καλύτερες συνθήκες για τον νεαρό Όουεν Κούπερ, τον πρωτοεμφανιζόμενο πρωταγωνιστή της σειράς. «Είχαμε πάρε πολλά μέτρα για να είναι καλά» ανέφερε ο σκηνοθέτης της σειράς, Μπαραντίνι. «Υπήρχε ένας παιδοψυχολόγος σε κάθε γύρισμα αλλά και συνοδούς. Τον προσέχαμε ιδιαίτερα. Όμως νομίζω ότι ανησυχούσαμε περισσότερο από ό,τι εκείνος.

Στο τέλος κάθε λήψης, είναι αρκετά συναισθηματικά, όλοι έχουν περάσει έντονες εναλλαγές συναισθημάτων κι εγώ κάθε φορά πήγαινα στον Όουεν και τον ρωτούσα «Είσαι καλά;». Τότε εκείνος θα μου απαντούσε: «Ναι, έχω μαζί μου εξοπλισμό για να παίξω swingball με τον συνοδό μου. Μπορώ να πάω;». Και ο σεναριογράφος της σειράς, Τζακ Θορν, επιβεβαιώνει: «Το μόνο που ήθελε να κάνει ήταν να παίζει swingball».

Αν κοιτάξει κανείς καλά θα δει τον οπερατέρ σε σκηνή της ταινίας

Στις τελευταίες σκηνές του δεύτερου επεισοδίου, υπάρχει ένα συγκλονιστικό πλάνο, κατά το οποίο η κάμερα με κάποιον μαγικό… τρόπο από εκεί που βρίσκεται στο ύψος των ηθοποιών, απογειώνεται και φτάνει να κάνει πανοραμικό πλάνο πριν προσγειωθεί και πάλι κοντά στον Γκρέιαμ. Πώς περιέγραψε τη σκηνή ο Μπαραντίνι: «Καθώς ο Άσλεϊ (σ.σ. βασικός αστυνομικός της σειράς) απομακρύνεται με το αμάξι του, έχουμε μια ομάδα που ακολουθεί πίσω από τον Ματ (σ.σ. τον κινηματογραφιστή Μάθιου Λιούις), η οποία «κουμπώνει» την κάμερα σε ένα drone με ένα γάντζο. Έπειτα η κάμερα πετά πάνω από την πόλη.

Στο μεταξύ, ο Ματ μπαίνει σε ένα βαν. Οδηγεί μέχρι το σημείο στο οποίο είναι να προσγειωθεί η κάμερα, πιάνει το drone και τότε δύο άνθρωποι την «ξεκουμπώνουν» από το drone και κινούνται με αυτήν προς το πρόσωπο του Στίβεν. Όπως αποκάλυψε ο σκηνοθέτης όλα έπρεπε να γίνουν με ακρίβεια δευτερολέπτου: «Αν το δείτε ξανά, θα δείτε το βαν να μπαίνει στο πάρκινγκ καθώς το drone προσεγγίζει το έδαφος».

Αρχικά το πλάνο ήταν διαφορετικό

Το απίστευτο αυτό πλάνο δεν ήταν προγραμματισμένο να γίνει έτσι εξ αρχής. «Η πρώτη ιδέα ήταν το drone να απογειωθεί και να συνεχίσει να πετά πάνω από τον «τόπο του εγκλήματος», και έπειτα να συνεχίσει την πτήση του» αναφέρει ο Μπαραντίνι. «Αυτό υποτίθεται πως θα ήταν το τέλος του επεισοδίου. Όμως μετά από το πρώτο γύρισμα, ο Τόμπι Μπέντλεϊ, σύμβουλος του Netflix, είπε: «Δεν θα ήταν τέλειο αν μπορούσαμε να έχουμε τον Στίβεν στο τέλος;».

Παραλίγο να μην συμβεί

«Τα γυρίσματα για κάθε επεισόδιο διαρκούσαν περίπου μια εβδομάδα. «Θα κάναμε ένα γύρισμα το πρωί και ένα το απόγευμα κάθε μέρα» αναφέρει ο Γκρέιαμ. «Την Τετάρτη, ο Τόμπι είχε την ιδέα που προαναφέρθηκε. «Ωχ, αυτό μας αφήνει μόνο την Πέμπτη και την Παρασκευή για να το πετύχουμε. Την Πέμπτη οι άνεμοι ήταν πολύ δυνατοί.

Το πρωί της Παρασκευής οι άνεμοι ήταν καλοί, όμως το drone ταλαντεύτηκε και έπεσε». Το plan B σχεδιάστηκε γρήγορα και δεν περιλάμβανε το drone. Το επεισόδιο θα τελείωνε με ένα κοντινό στον Γκρέιαμ κοντά στον τόπο όπου συνέβη η δολοφονία. «Το απόγευμα της Παρασκευής ήταν η τελευταία μας ευκαιρία» αναφέρει ο Γκρέιαμ. «Είναι η τελευταία λήψη. Ας δούμε τι θα συμβεί. Βρισκόμαστε όλοι στην ίδια σελίδα. Είμαστε όλοι αφοσιωμένοι σε αυτό. Και η τελευταία λήψη είναι η λήψη την οποία βλέπετε».

Η αναζήτηση των σημείων

Το Boiling Point γυρίστηκε σε μια μόνο τοποθεσία, ένα ρεστοράν, οπότε ο Μπαραντίνι μπορούσε να προγραμματίσει τις κινήσεις της κάμερας όσο δούλευε το σενάριο. Όμως η «Εφηβεία» έχει πολύ περισσότερα κινούμενα αντικείμενα και κάθε επεισόδια γυρίστηκε σε διαφορετικές τοποθεσίες. «Ο Ματ και εγώ είχαμε τον χάρτη της περιοχής και από εκεί ξεκινήσαμε να σχεδιάζουμε» δήλωσε ο Μπαραντίνι. «Πριν ακόμα οι ηθοποιοί έρθουν στο σετ, θα είχαμε χαρτογραφήσει όλο το επεισόδιο με τις κάμερες».

Το μεγαλύτερο μέρος του πρώτου επεισοδίου λαμβάνει χώρα σε ένα αστυνομικό τμήμα. Πρόκειται όμως για ένα σκηνικό και όχι για πραγματικό αστυνομικό τμήμα. «Βρήκαμε ένα σημείο στο Pontefract». Όμως το σπίτι στο οποίο έγινε η έφοδος της Αστυνομίας πριν τη σύλληψη, είναι πραγματικό σπίτι. «Χρειαζόταν να βρούμε ένα σπίτι σε απόσταση τριών λεπτών οδήγησης από το στούντιο. Χρειάστηκε αρκετό σχεδιασμό».

Παραλίγο να τους προδώσει η φωνή του πρωταγωνιστή

Το τρίτο επεισόδιο, είναι ένα τετ – α – τετ του 13χρονου πρωταγωνιστή με την παιδοψυχολόγο Έριν Ντόχερτι. Με δεδομένο ότι πρόκειται για την πρώτη δουλειά του νεαρού πρωταγωνιστή, το εγχείρημα ήταν ιδιαίτερα δύσκολο. Υπήρξαν πάρα πολλές λήψεις του επεισοδίου. «Σ’ αυτή που τελικά χρησιμοποιήθηκε ο Όουεν είχε πολύ άσχημο βήχα» λέει η Ντόχερτι.

«Όμως ο Φιλ το λάτρεψε» συμπληρώνει η ίδια. Από την πλευρά του ο πρωταγωνιστής αναφέρει: «Ούρλιαζα και φώναζα σε κάθε λήψη, δύο φορές την ημέρα. Οπότε καταλαβαίνετε, ο λαιμός μου είχε πρόβλημα. Όμως στην τελική λήψη, ακουγόμουν λες και κάπνιζα για 30 χρόνια».