Ανήκει στη νέα γενιά, ταλαντούχων και ιδιαιτέρως εμφανίσιμων ηθοποιών. Μας συστήθηκε ως η τηλεοπτική κόρη του Πέτρου Φιλιππίδη στην τηλεοπτική σειρά «Λάκης ο Γλυκούλης» και επανέρχεται στο κινηματογραφικό προσκήνιο ως «Αλεξάνδρα», στην ταινία «Το ξέσπασμα του φεγγαριού».
Η Κατερίνα Γερονικολού σε περίπου μία εβδομάδα θα βρεθεί μαζί με τους συντελεστές της ταινίας «Το ξέσπασμα του φεγγαριού» στο Ηράκλειο Κρήτης για την πρεμιέρα της ταινίας, στην οποία πρωταγωνιστεί. «Ταξιδέψαμε Λονδίνο, Μυτιλήνη και όπου μπορείτε να φανταστείτε για να βγει μία καλή δουλειά» συνεχίζει. Και προσκαλεί τους λάτρεις του κινηματογράφου να δουν την ταινία διότι, σύμφωνα με την ηθοποιό, πρόκειται για μία ιστορία αγάπης που «στοιχειώνεται» από τη βία και τις βεντέτες που ξεσπούν στην Κρήτη.

Η Κατερίνα Γερονικολού όμως, μεταξύ άλλων, μιλά στο newsbeast.gr για τα όνειρά της, την οικονομική κρίση και τον έρωτα… που της ομορφαίνει τη ζωή.

-Θα ήθελα να μου μιλήσεις για το ρόλο σου στην ταινία «Το ξέσπασμα του φεγγαριού».

«Υποδύομαι την Αλεξάνδρα. Ένα κορίτσι που τελείωσε το σχολείο στην Αγγλία, ένα οικότροφο σχολείο και θέλει να ασχοληθεί με το χορό. Κατάγεται από την Κρήτη, από μία πολύ πλούσια και ισχυρή οικογένεια με ξενοδοχειακές μονάδες αλλά ακριβώς επειδή μεγάλωσε στην Αγγλία ως οικότροφη, δεν γνωρίζει ούτε τόσο τη νοοτροπία τους και τον τρόπο σκέψης που λειτουργούν αλλά κυρίως δεν έχει ζήσει τους ανθρώπους του νησιού. Έτσι λοιπόν, το κορίτσι αυτό που δεν έχει πολλές εμπειρίες, πηγαίνοντας στην Κρήτη για τις καλοκαιρινές της διακοπές, στους γονείς της και την οικογένειά της, για πρώτη φορά αντικρίζει στο βλέμμα του Μάνου, ενός άνδρα που της αρέσει πολύ. Και το συναίσθημα είναι πρωτόγνωρο γι’ αυτήν».

 

-Θυμάσαι να μου πεις κάτι χαρακτηριστικό από τα γυρίσματα;

 «Αυτό το πολύ όμορφο σ’ αυτή την ταινία ήταν το γεγονός ότι γυρίζαμε σε διαφορετικά μέρη διαρκώς. Δηλαδή πήγαμε Λονδίνο, Κρήτη, Μυτιλήνη, Αθήνα, Σούνιο, κ.ά. Ήμασταν μονίμως σε καινούργια μέρη κι αυτό μας έδεσε. Μας έκανε να κάνουμε περισσότερη παρέα. Δηλαδή, πιστεύω ότι είναι μία πολύ παρεΐστικη ταινία, διότι ταξιδεύαμε μαζί. Ήμασταν πολλά εικοσιτετράωρα μαζί για να γίνει αυτή η ταινία».

 

-Μίλησέ μου για τους συμπρωταγωνιστές σου στην ταινία…

 «Είναι ο Ιωσήφ Μαρινάκης και η Τάνια Τρύπη που υποδύονται τους γονείς μου, ο Κώστας Αποστολάκης και η Τζένη Μπότση που υποδύονται τους γονείς του Μάνου, ο Γιάννης Βόγλης η Μπέττυ Λιβανού, ο Κωνσταντίνος Λάγκος, ο Κωνσταντίνος Φάμης, η Πατρίτσια Περιστέρη με την οποία συγκατοικήσαμε μαζί στο Λονδίνο και περάσαμε πολύ όμορφα κ.ά. Είναι πολυπληθές το καστ.

Τον Ιωσήφ τον γνώριζα γιατί ήταν ο θείος μου στο «Λάκη το Γλυκούλη». Η παρουσία του λειτούργησε πολύ θετικά διότι εγώ δεν γνώριζα κανέναν στην ταινία. Ούτε το σκηνοθέτη, ούτε τους μακιγιέρ, κανέναν. Ο Ιωσήφ ήταν ο μοναδικός άνθρωπος που γνώριζα ήδη οπότε η παρουσία του, πέρα από ότι είναι συν για την ταινία, λειτούργησε πολύ θετικά για μένα.

Χάρηκα πάρα πολύ που γνώρισα την Τάνια Τρύπη. Είναι μία υπέροχη και αξιαγάπητη γυναίκα. Στον Κώστα Αποστολάκη και τη Τζένη Μπότση δεν θα αναφερθώ τόσο γιατί δεν είχαμε μαζί γυρίσματα, εξαιτίας των ρόλων. Όσο για τον συμπρωταγωνιστή μου, που είναι ένα νέο παιδί, τον Κώστα Λούκα, πιστεύω ότι είναι ένας πάρα πολύ καλός ηθοποιός». 

-Γιατί κάποιος να πάει στον κινηματογράφο να δει την ταινία;

 «Η ταινία είναι μια τρυφερή ιστορία αγάπης που ξεδιπλώνεται μέσα σ’ ένα βίαιο περιβάλλον. Αυτό το περιβάλλον είναι η βεντέτα, είναι το μίσος, η εκδίκηση. Άνθρωποι λιγότερο ρομαντικοί σε αντιπαράθεση με τους δύο νεαρούς εραστές που βιώνουν κάτι πολύ όμορφο. Το θέμα είναι πανανθρώπινο και αγγίζει όλες τις ηλικίες. Αγγίζει τις πιο ευαίσθητες πτυχές μας, σίγουρα.

Η ταινία για να ξέρετε, βγαίνει στους κινηματογράφους στις 25 Νοεμβρίου. Και θα κάνουμε πρεμιέρα εκτός από την Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και το Ηράκλειο. Στο Ηράκλειο η πρεμιέρα θα γίνει δέκα μέρες πριν κάνουμε την αρχική προβολή στους κινηματογράφους».

 

-Γιατί επέλεξες να γίνεις ηθοποιός; Σπούδασες υποκριτική;

«Ναι, σπούδασα υποκριτική. Αρχικά σπούδασα Νομική. Οπότε, κάποιος θα έλεγε ότι αφού τελείωσα το σχολείο είχα πάρει σωστή κατεύθυνση. Κι αυτό είναι αλήθεια. Απλά όταν πήρα το πτυχίο μου, συνειδητοποίησα ότι δεν είναι κάτι που με εκφράζει για να εγκαταλείψω σε τόσο μικρή ηλικία τα υπόλοιπά μου όνειρα. Έτσι λοιπόν, όταν πήρα το πτυχίο μου, κατευθείαν πήγα και γράφτηκα στη δραματική σχολή και αισθάνθηκα σαν να μπήκα στο δεύτερο σπίτι μου. Μέχρι τώρα, η απόφασή μου, με δικαιώνει. Και δεν το λέω από άποψη επαγγελματικής επιτυχίας. Το λέω γιατί περνάω πολύ όμορφα. Είμαι πολύ ευτυχισμένη. Μαθαίνω πράγματα που ήθελα να μάθω».

 

-Υποδυόσουν την κόρη του Πέτρου Φιλιππίδη στον «Λάκη τον Γλυκούλη». Ήταν το ντεμπούτο σου αυτό στη μικρή οθόνη;

«Στη μικρή οθόνη θα μπορούσε να πει κανείς ότι ήταν το πρώτο επιτυχημένο ντεμπούτο. Υπήρχαν κι άλλες δύο συμμετοχές για μένα. Η μία ήταν σε ένα αυτοτελές επεισόδιο στο «Σε είδα» και παράλληλα με το «Λάκη το Γλυκούλη» ήμουν η κόρη του Κώστα Αποστολάκη, στη σειρά του Βλαδίμηρου Κυριακίδη «Υπάρχουν άνδρες κι άνδρες».

 

-Θα ήθελα να μου μιλήσεις για την εμπειρία σου στο «Λάκη το γλυκούλη». Πώς είναι να συνεργάζεσαι με τον Πέτρο Φιλιππίδη; Πώς είναι σαν άνθρωπος και συνεργάτης ο Πέτρος Φιλιππίδης;

 

«Ο Πέτρος Φιλιππίδης είναι πάρα πολύ σημαντικός στο χώρο του. Είναι πάρα πολύ έξυπνος. Πολύ ταλαντούχος. Μαθαίνεις πάρα πολλά πράγματα δίπλα του. Τον ευχαριστώ πολύ και θα τον ευχαριστώ για πάντα γιατί μου άνοιξε, παίζοντας εγώ δίπλα του, καινούργιους ορίζοντες υποκριτικής».

 

-Είσαι μία πολύ όμορφη κοπέλα. Πιστεύεις ότι η ομορφιά είναι κατάρα ή ευλογία;

 «Η ομορφιά είναι μέσο. Το θέμα είναι πώς χρησιμοποιείς το μέσο. Έχουμε δει πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που η ομορφιά γι’ αυτούς αποτελεί κατάρα. Εγώ θεωρώ ότι άμα χρησιμοποιήσεις σωστά την όποια ομορφιά και εννοώ την όποια λάμψη διαθέτει ο καθένας, ένα όμορφο χαμόγελο για παράδειγμα, είναι καλό για σένα. Σ’ αυτό το επάγγελμα, πιο συγκεκριμένα, επειδή δουλεύουμε με το σώμα και το πρόσωπο, η ομορφιά βοηθάει σε πολλές περιπτώσεις».

–Δηλαδή, σου άνοιξε πόρτες, πιστεύεις;

«Μου άνοιξε αλλά μου έχει κλείσει κιόλας. Δηλαδή, έχω χάσει ρόλο επειδή μου είπαν ότι “δεν γίνεται εσύ να είσαι πιο όμορφη από την πρωταγωνίστρια”. Αυτό βέβαια, μπορεί και να μην ισχύει και μου το είπαν για να αισθανθώ καλύτερα. Αλλά ναι, έχω ακούσει κι αυτή την ατάκα. Ότι δηλαδή δεν κάνεις γι’ αυτό το ρόλο γιατί είσαι ωραία. Απ’ την άλλη πιστεύω, για τη συγκεκριμένη ταινία, επειδή οι ρόλοι είναι τύπου «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» σε μια νεότερη εκδοχή, σίγουρα η Ιουλιέτα πρέπει να πληροί κάποια ελάχιστα στοιχεία ομορφιάς».

 

-Είσαι νέα στο χώρο. Η οικονομική κρίση σε έχει αγγίξει; Έχεις περάσει δυσκολίες μέχρι τώρα στη ζωή σου;

«Εμένα δεν με έχει αγγίξει γιατί βγήκα στη δουλειά εν μέσω οικονομικής κρίσης. Οπότε μπήκα στη δουλειά σε μια πολύ κακή περίοδο. Άρα δεν ήμουν από τα ψηλά στα χαμηλά. Από κει και πέρα όμως, το βλέπω γύρω μου. Και με επηρεάζει ψυχολογικά να βλέπω ότι οι μισθοί των συνανθρώπων μου μειώνονται και να σκέφτομαι ότι μπορεί να μειωθούν και άλλο, στο δικό μου επαγγελματικό χώρο».

-Σκέψεις και όνειρα που κάνεις για το μέλλον; Θα σε δούμε στο θέατρο;

«Το χειμώνα θα πάω για δύο μήνες μία μίνι χειμερινή περιοδεία με τον θίασο της Μιμής Ντενίση… με τον Παναγιώτη Μπουγιούρη και τον κ.Κώστα Βουτσά με το έργο το «Άγχος του κάκτου». Ήδη, να ξέρετε, πήγαμε στην Κύπρο για κάποιες παραστάσεις και πήγε πάρα πολύ καλά. Πέρα από αυτό, θα γίνουν κάποιες εμφανίσεις και βλέπουμε. Όλα καλά πάντως».

–Ερωτευμένη είσαι αυτή την περίοδο;

 «Ναι, είμαι ερωτευμένη».

–Πιστεύεις ότι η σχέση αυτή κρατά σε ισορροπία την προσωπική με την επαγγελματική σου ζωή;

«Χρειάζεται κατανόηση. Όχι ότι οι ηθοποιοί δουλεύουν περισσότερο από άλλους. Εγώ δεν το πιστεύω αυτό. Εκτός πια, αν κάνουν θέατρο, τηλεόραση, κινηματογράφο παράλληλα. Απλά οι ώρες που δουλεύουμε είναι δύσκολες και δεν μπορούμε ίσως να συνυπάρξουμε με κάποιον που δουλεύει ένα εννιάωρο μέσα στην ημέρα. Θέλει προσπάθεια και όρεξη. Η όρεξη καθορίζει τις αντοχές σου. Δηλαδή, να θέλεις να κάνεις πράγματα και να μην αφήνεσαι στον αυτόματο πιλότο».

–Είναι συνεργάτης σου; Είναι ηθοποιός; Περίγραψε μας με λίγα λόγια το σύντροφό σου.

«Το μόνο που θέλω να πω είναι ότι είναι ένας δύσκολος αλλά συνάμα πανέμορφος άνθρωπος. Αλλά κι εγώ είμαι δύσκολη. Οπότε δεν παραπονιέμαι».