Αισιόδοξος πως η ανθρωπότητα πέρα από εμβόλια, «μέσα στους επόμενους έξι με οκτώ μήνες» θα έχει και «ένα ισχυρό όπλο για να ανασταλεί ο πολλαπλασιασμός του ιού από έναν ασθενή», με τη χρήση των φαρμάκων που θα έχουν αναπτυχθεί, διατυπώνει, μιλώντας στο Αθηναϊκό- Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο καθηγητής Φαρμακολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης, Αχιλλέας Γραβάνης.
Ο κ. Γραβάνης δηλώνει αισιόδοξος πως χάρη και στις τεχνολογίες αιχμής που είναι σήμερα εφαρμόσιμες στη Φαρμακολογία και τις συγγενείς επιστήμες, οι επιστήμονες της ειδικότητάς του σε όλο τον πλανήτη, έχουν τη δυνατότητα και δοκιμάζουν εκατομμύρια ουσίες- κλειδιά, που μπορούν να αναστείλουν τη δραστικότητα του ενζύμου πολυμεράση «μιας πρωτεΐνης, η οποία χρησιμοποιείται από τον ίδιο τον ιό για να παράξει τον εαυτό του σε εκατομμύρια αντίγραφα όταν μολύνει ένα κύτταρο του αρρώστου».
Στο πλαίσιο αυτό τονίζει πως «γίνεται αντιληπτό ότι εάν βρούμε τέτοια μόρια -και είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο πως θα τα βρούμε- θα έχουμε ένα ισχυρό όπλο μέσα στους επόμενους έξι με οκτώ μήνες για να αναστείλουμε τον πολλαπλασιασμό του ιού, δίνοντας στον ασθενή αυτά τα φάρμακα».
«Ο νέος ιός μας έδωσε τον τελευταίο μήνα στοιχεία, ότι είναι διαφορετικός από αυτόν που ξέραμε μέχρι στιγμής, που αφορούσε στους κορονοϊούς, τους αρναϊούς ή και στον ιό της γρίπης. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι έχει τη δυνατότητα να επιβιώνει για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, είτε στον αέρα, είτε στις διάφορες επιφάνειες όπου επικάθεται», σημειώνει ο κ. Γραβάνης, επισημαίνοντας ταυτόχρονα πως ο ιός SARS-CoV-2, που έχει σημάνει συναγερμό στην παγκόσμια κοινότητα, έχει τη δυνατότητα να μολύνει με έναν ιδιαίτερο τρόπο τα κύτταρα των ανθρώπων, με αποτέλεσμα να προκαλεί «πολλά προβλήματα στον σχεδιασμό και την ανάπτυξη νέων θεραπειών και εμβολίων, αλλά και γενικότερα για το πώς η κοινότητα πρέπει να αντιμετωπίσει αυτή τη λοίμωξη».
Ο κ. Γραβάνης τονίζει ακόμα ότι σε αυτές τις στιγμές «δεν χρειάζεται ολιγωρία» και σημειώνει πως «η επιστήμη θα κάνει το καθήκον της και είμαι βέβαιος ότι μέσα σε ένα χρονικό διάστημα 12 με 14 μήνες θα έχουμε τη δυνατότητα να βοηθήσουμε τον συνάνθρωπό μας. Η κοινωνία είναι όμως αυτή που θα δώσει τη σημαντική λύση ώστε να μην χάσουμε πολλούς συνανθρώπους μας τους επόμενους μήνες».
