Από απλά σιρόπια, κολλύρια, αλοιφές, σταγόνες, χάπια έως και κολπικά υπόθετα που συνδύαζαν δεκάδες ουσίες, η φαρμακευτική αποτέλεσε από την αρχαιότητα μια ιδιαίτερα λεπτομερή επιστήμη για την αντιμετώπιση σχεδόν όλων των γνωστών ασθενειών.
Τα γραπτά του Ιπποκράτη αναφέρουν περίπου 250 φαρμακευτικά φυτά. Ο Γαληνός, που χαρακτηρίζεται ως ο δεύτερος σπουδαιότερος γιατρός της Αρχαιότητας μετά τον Ιπποκράτη, στις γραφές του περιέγραψε τα περίφημα «Γαληνικά Φάρμακα», μερικά εκ των οποίων περιείχαν έως και 100 διαφορετικές ουσίες έκαστο.
Ακολουθούν μερικά από τα φάρμακα της αρχαιότητας, όπως δημοσιεύονται στην «Καθημερινή»:
– Η «λήμνια γη» βοηθούσε στην επούλωση των πληγών.
– Η σκόνη χρυσού εθεωρείτο ότι θεράπευε τους ρευματισμούς.
– Από τα κούμαρα φτιάχνονταν φάρμακα για τη θρομβοφλεδίτιδα.
– Η φλούδα ιτιάς χρησιμοποιούνταν ως αναλγητικό.
– Χαμομήλι με μέλι και λεμόνι για τον πονόλαιμο.
– Αλοιφή από λάδι, κερί μέλισσας και μαστίχα έσβηνε τις πανάδες από το δέρμα.
– Η αλόη από την αρχαιότητα χρησιμοποιούνταν ως μαλακτικό για το δέρμα.
