Φοιτητές που κατάφεραν να επιβιώσουν από τη σφοδρή σύγκρουση των δύο τρένων στα Τέμπη μίλησαν στην κάμερα του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του STAR, περιγράφοντας την εμπειρία τους στην Κατερίνα Ρίστα και στον Αλέξανδρο Ρήγο.
Το πρώτο παιδί, ο Άγγελος Φανουράκης, ανέφερε χαρακτηριστικά πως θυμάται «έναν πολύ δυνατό θόρυβο και μια λάμψη, και μετά που έγινε το αναποδογύρισμα, εγώ ήμουν στο κάθισμα που πήγαινε μαζί με το τρένο, και βρέθηκα απέναντι». Στη συνέχεια, ο ίδιος αναφέρει πως «με έναν τρόπο, που βοηθήσαμε και όλα τα υπόλοιπα παιδιά, βγήκαμε από ένα παράθυρο, κατεβήκαμε ευτυχώς και όπως μπορούσε ο καθένας, βοηθούσε ο ένας τον άλλο». Ο Άγγελος Φανουράκης λέει πως αυτό που του έμεινε από την εμπειρία είναι πως δεν είναι τόσο άτρωτος όσο νόμιζε.
Η Βασιλική Οικονομάκη, που επίσης βρισκόταν στο μοιραίο τρένο, φανερά τραυματισμένη και κουρασμένη, βρήκε τη δύναμη και λέει πως «θυμάμαι να είναι όλα μαύρα, να έχουν σβήσει τα φώτα. Να είναι όλα μαύρα, να προσπαθούμε να βγάλουμε τα σίδερα από πάνω μας από τα χαλάσματα. Προσπαθούσα να βρω τους ανθρώπους που ήταν μαζί μου. Φώναζα βοήθεια. Θυμάμαι να καίγομαι και βγήκα έξω επειδή καιγόμουν. Έτσι σώθηκα, πήδηξα σε κάτι πράγματα».
Επιπλέον, η ίδια θυμάται πως το βαγόνι του κυλικείου ήταν όλο γεμάτο και δυσκολεύονταν να βρει θέση, ενώ μετά τη σύγκρουση, άνθρωποι καιγόντουσαν ζωντανοί και φωνάζανε.
Ο Δημήτρης Αράπης, επίσης τραυματίας από το τρένο των Τεμπών ανέφερε πως «Ευχαριστώ αυτούς που ήταν εκεί και βοηθούσαν, γιατί υπήρχαν πολλοί που απλώς έπαιρναν τις τσάντες τους και έφευγαν. Και τους φωνάζαμε εμείς που θα πέσουμε. Γιατί τις είχαμε ρίξει κάτω, το δεύτερο βαγόνι γιατί είχαν πέσει οι ρόδες από το βαγόνι και είχε σύρματα και τις ρίχναμε εκεί να μη χτυπήσουμε σε κανένα σύρμα και τις έπαιρναν από εκεί. Αλλά ήταν και μια κοπέλα που είχε σπασμένο χέρι και βοηθούσε».
