Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 92 ετών, ο ομότιμος καθηγητής Γεωφυσικής Βασίλης Παπαζάχος, ο οποίος συνδέθηκε άρρηκτα με τη Θεσσαλονίκη και τους κατοίκους της με το μεγάλο σεισμό του 1978
«Μας άφησε σήμερα για την Ουράνια Βασιλεία, εκεί που οι σεισμοί είναι ανεπαίσθητοι» έγραψε στο Facebook ο δημοσιογράφος Παντελής Σαββίδης, επισημαίνοντας ότι «άφησε γερό αποτύπωμα στην ελληνική και παγκόσμια σεισμολογική επιστήμη».
Η ανάρτηση
«Μια εμβληματική επιστημονική και κοινωνική φυσιογνωμία, ένα πρόσωπο που σε δύσκολους καιρούς το αισθανθήκαμε κοντά μας, ο Βασίλης Παπαζάχος, μας άφησε σήμερα για την Ουράνιο Βασιλεία. Εκεί που οι σεισμοί είναι ανεπαίσθητοι. Σε ηλικία 92 ετών.
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΔΑΣΚΑΛΕ. Άφησες γερό αποτύπωμα στην ελληνική και παγκόσμια σεισμολογική επιστήμη και στην κοινωνία της Θεσσαλονίκης. Και συνδύασες την επιστημονική γνώση με το ήθος και την αίσθηση κοινωνικής προσφοράς.
Ο Βασίλης Παπαζάχος υπήρξε σπάνιο είδος ανθρώπου. Τον γνώρισα πολύ καλά. Εργαζόμουν στην εφημερίδα “Θεσσαλονίκη” απο το φθινόπωρο του 1977 όταν αρχές της νέας χρονιάς πληροφορήθηκα πως ένας νέος καθηγητής με καλή φήμη εκλέχθηκε να διδάξει γεωφυσική.
Όταν άρχισαν οι προσεισμοί του Ιουνίου του 1978 τον συνάντησα περί τα τέλη Μαίου σε ένα μικρό γραφείο που του παραχώρησαν κοντά στο επιβλητικό του καθηγητή παλαιοντιολογίας Ι. Μελέντη. Μόλις χωρούσες μέσα. Με την συνεχή εργασία του κατάφερε να δημιουργήσει ολόκληρο Εργαστήριο Σεισμολογίας αλλά, κυρίως, εκείνο που άφησε ήταν μια ολόκληρη σχολή νεαρών επιστημόνων. Μεγάλωσαν τώρα και αυτοί, μερικοί βγαίνουν στη σύνταξη. Στη Θεσσαλονίκη θα γίνει μια μικρή τελετή το Σάββατο το μεσημέρι. Θα ταφεί στο χωριό που αγάπησε» έγραψε.
Ποιος ήταν ο Βασίλης Παπαζάχος
Γεννήθηκε το 1930 στο Σμόκοβο Καρδίτσας, όπου τέλειωσε το Δημοτικό Σχολείο και αποφοίτησε από το 9ο νυχτερινό Γυμνάσιο Αθηνών.
Διορίσθηκε βοηθός στο Γεωδυναμικό Ινστιτούτο του Αστεροσκοπείου Αθηνών (1956) και επιμελητής στο ίδιο Ινστιτούτο (1961). Εκλέχτηκε παμψηφεί τακτικός Καθηγητής Γεωφυσικής στο ΑΠΘ (1977), διευθυντής του Τομέα Γεωφυσικής (1983-1996), Πρόεδρος του Τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ (1982-1987) και διετέλεσε Πρόεδρος του Δ.Σ. του Ινστιτούτου Τεχνικής Σεισμολογίας και Αντισεισμικών Κατασκευών – ΙΤΣΑΚ (1983-1999).
Δίδαξε επί σειρά δεκαετιών 14 μαθήματα Γεωφυσικής, συνέγραψε 9 βιβλία πανεπιστημιακού επιπέδου και καθοδήγησε την εκπόνηση 16 διδακτορικών διατριβών. Συγκρότησε τρεις ερευνητικές ομάδες (1964, 1977, 1980) από σημαντικό αριθμό νέων επιστημόνων που κατέλαβαν υψηλές πανεπιστημιακές θέσεις ή στελέχωσαν ερευνητικούς ή άλλους φορείς.
Δημοσίευσε πάνω από 200 πρωτότυπες επιστημονικές εργασίες σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων. Στο επιστημονικό του έργο υπάρχουν πάνω από 1000 αναφορές άλλων επιστημόνων σε διεθνείς δημοσιεύσεις. Πρωτοστάτησε στην ίδρυση του πρώτου Ελληνικού δικτύου σεισμογράφων (1965), του πρώτου τηλεμετρικού δικτύου σεισμογράφων (1981) και του δικτύου επιταχυνσιογράφων του Ινστιτούτου Τεχνικής Σεισμολογίας και Αντισεισμικών Κατασκευών (1981).
Συνέβαλε στον αντισεισμικό σχεδιασμό πολλών μεγάλων τεχνικών έργων, στη διαμόρφωση της αντισεισμικής πολιτικής της χώρας και στην ενημέρωση των Ελλήνων πολιτών πάνω σε θέματα αντισεισμικής προστασίας. Δημοσίευσε σειρά άρθρων πάνω σε γενικότερα θέματα έρευνας και παιδείας, συμμετείχε ενεργά σε συνδικαλιστικά όργανα του κλάδου του και ανέπτυξε ευρύτερη κοινωνική δράση (μέλος διοικητικού συμβουλίου δημοτικής επιχείρησης κ.λ.π.).
