Μεγάλη είναι η κινητικότητα το τελευταίο διάστημα στα σχολεία της Ελλάδας, με αφορμή το Μακεδονικό ζήτημα, καθώς σε πολλά από αυτά πραγματοποιούνται διάφορες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και καταλήψεις.

Από την πλευρά της, η Ε’ ΕΛΜΕ Ανατολικής Αττικής κάνει λόγο για στοχοποίηση των καθηγητών του 1ου Λυκείου Γέρακα, λέγοντας ότι μια ποινή που δόθηκε σε μαθητές δεν είχε καμία σχέση με το γεγονός αυτό, αλλά με την παραβίαση των κανονισμών του σχολείου.

«Η ανθρωποφαγική δημοσιοποίηση και οι υποκριτικές κραυγές εναντίον του σχολείου, προκειμένου να κερδίσουν λίγα λεπτά τηλεθέασης έχουν ως αποτέλεσμα τη στοχοποίηση  των εκπαιδευτικών, αλλά και των ανήλικων μαθητών από εθνικιστικούς πολιτικούς χώρους με τη Χ.Α να κάνει επερώτηση στη Βουλή. Η στάση αυτή συνοδεύεται από ανώνυμα απειλητικά τηλεφωνήματα στους εκπαιδευτικούς και  αναγραφή δήθεν ‘’πατριωτικών’’ συνθημάτων στους τοίχους του σχολείου. Ταυτόχρονα, εμφανίστηκε ομάδα εξωσχολικών φωνάζοντας συνθήματα, σκορπίζοντας υλικό με απειλητικές αναφορές για τους εκπαιδευτικούς», αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση.

Στην οποία προστίθεται: «Ο Σύλλογος Διδασκόντων ομόφωνα ενήργησε μέσα στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του. Η απόφαση του δεν ποινικοποιοίησε τη γνώμη των μαθητών όπως ψευδώς και δημαγωγικά αναπαράγεται. Οι εκπαιδευτικοί του σχολείου του 1ου ΓΕΛ Γέρακα με αίσθημα παιδαγωγικής ευθύνης  κράτησαν χαμηλούς τόνους προκειμένου να διαφυλαχτεί η παιδαγωγική ηρεμία και λειτουργία του σχολείου και να αποφευχθεί η  στοχοποίηση των ανήλικων μαθητών. Μέτρα αποβολής μαθητών παίρνονται σε πολλά σχολεία της χώρας χωρίς να παίρνουν τη δημοσιότητα που πήρε το συγκεκριμένο περιστατικό.

Όλοι αυτοί που επιτίθενται στο Σύλλογο Διδασκόντων δεν έκαναν καμία προσπάθεια ενημέρωσής τους από το σχολείο για τα πραγματικά γεγονότα, αλλά αντίθετα στοχοποίησαν στο πανελλήνιο τη σχολική κοινότητα. Οι δημόσιες δηλώσεις τους στο όνομα του ενδιαφέροντος για τα παιδιά διασύρουν πρωτίστως τους μαθητές και τις οικογένειές τους στη τοπική κοινωνία και όχι μόνο.

Οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία μέσα σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες και χωρίς υποστηρικτικές δομές, προσπαθούν να φέρουν σε πέρας το παιδαγωγικό τους έργο στην περίοδο όξυνσης των κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων των μαθητών και ό,τι αυτά φέρνουν μαζί τους».