Η μαρτυρία θέλει την παροιμία Χιώτικη με ένα ναυτικό που πρώτη φορά έκανε εμπόριο των μπαχαρικών. Το καράβι του ήταν φορτωμένο με την ινδιάνικη πραμάτεια και άραξε στη Χίο.
Με το αρίβο του, ο τελώνης του νησιού άνοιξε τ’ αμπάρι, εξέτασε το φορτίο, είδε απάνω-απάνω την κανέλα και κατάλαβε. Ρώτησε αθώα τον καπετάνιο: «Από πού έρχεσαι;» Κι εκείνος απάντησε: «Από την Πόλη». Ο τελώνης τότε γέλασε, γύρισε στους άλλους και είπε «Ορίστε, από την Πόλιν έρχομαι και στη κορφή κανέλα».
Με λίγα λόγια ο καπετάνιος για να γλιτώσει το τελώνιο της εισαγωγής από το εξωτερικό την έπαθε Χιώτικη. Ο Ι. Βαλαβάνης προσπάθησε να εξηγήσει την παροιμία αυτή πλάθοντας ολάκερο μύθο πώς τάχα ένα παλικάρι γυρίζοντας από τα ξένα έγραψε στην αγαπημένη του τα λόγια αυτά «Από την Πόλιν έρχομαι και στην κορφή καν’ έλα».
Αυτή η ανοησία η καλαμπούρικη θυμίζει την άλλη, που άλλος λογιότατος θέλοντας να εξηγήσει τη φράση «και πράσινα άλογα», έπεσε κι αυτός στο λάκκο του καλαμπουριού εξηγώντας («πράσιν άλογον»).