Αυτή είναι η Ελλάδα του σήμερα δυστυχώς. Την ώρα που κυματίζει η ελληνική σημαία -σε μπάνερ- στο κέντρο της πρωτεύουσας προβάλλοντας για μία ακόμη φορά τους στίχους από το πασίγνωστο τραγούδι του Μανώλη Ρασούλη, ακριβώς λίγο πιο κάτω, στην πλατεία Ομονοίας, βρίσκουν καταφύγιο οι άστεγοι.
Κοιμούνται μάλιστα επάνω στους αγωγούς εξαερισμού του Μετρό για να ζεσταίνονται από το κρύο μιας και δεν έχουν (στην πλειοψηφία τους) ούτε μια κουβέρτα για να σκεπαστούν.
Οι περαστικοί από το σημείο τις περισσότερες φορές αδιαφορούν για το θέαμα που αντικρίζουν. Άλλωστε, όπως λένε, αυτές οι εικόνες για τους κατοίκους του κέντρου της πρωτεύουσας και τους καταστηματάρχες, αποτελούν καθημερινό φαινόμενο.
Μόνο που κανείς δεν φανταζόταν ότι θα ήταν αυτή η εικόνα της πρωτεύουσας. Της Ελλάδας δηλαδή που «όλοι θα αγαπούσαμε», ειδικά τέτοιες μέρες μάλιστα που οι άστεγοι δεν έχουν ούτε ένα πιάτο φαγητό και κανέναν να περάσουν το Πάσχα με αποτέλεσμα να κοιμούνται στους δρόμους και να σιτίζονται από τις φιλανθρωπίες των πιο φιλεύσπλαχνων πολιτών.
Ποιος θα φανταζόταν ότι αυτή θα ήταν η Ελλάδα του σήμερα…
