«Καλά, δεν θέλω να το μάθω… θέλω να το φάω». Αυτή ήταν η ατάκα του Γιώργου Κωνσταντίνου που έγραψε ιστορία στον ελληνικό κινηματογράφο, όταν προσπάθησε να παραγγείλει ένα προφιτερόλ. Και αυτή η σκηνή από την ταινία, «Χτυποκάρδια στο θρανίο» μας ήρθε στο μυαλό, όταν προσπαθήσαμε να προφέρουμε το όνομα, μιας γερμανικής πόλης.
Ο λόγος για το Quedlinburg (Κβέντλινμπουργκ), την πόλη με το όνομα γλωσσοδέτη που μετά από πολλές προσπάθειες, είπαμε κι εμείς πως δεν θέλουμε να μάθουμε να την προφέρουμε, αλλά να την επισκεφτούμε κάποια στιγμή στη ζωή μας. Γιατί το Quedlinburg είναι ένα μέρος παραμυθένιο.
Η μικρή μεσαιωνική πόλη είναι σχεδόν 1.100 χρόνων με απίστευτους πολιτιστικούς θησαυρούς, ενώ βρίσκεται στο κρατίδιο Σαξονία- Άνχαλτ της Γερμανίας. Η παλιά πόλη του Quedlinburg αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO από το 1994.
Στην ουσία πρόκειται για έναν λαβύρινθο από ρομανικά ημιτελή σπίτια, με κάστρο, εκκλησίες, κήπους, πλατείες και δαιδαλώδη σοκάκια. Στην πόλη υπάρχουν αρκετοί πύργοι που μπορείτε να ανεβείτε, οι οποίοι προσφέρουν εκπληκτική θέα στην πόλη και τις γύρω περιοχές.
Η Marktplatz, η κεντρική πλατεία είναι από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία του Quedlinburg και αποτελεί σημείο αναφοράς για τους επισκέπτες, με τα πολυάριθμα καφέ και εμπορικά καταστήματα, που όλα στεγάζονται σε κτήρια της περιόδου 1300 -1700.
Εδώ θα δείτε και το καλυμμένο από κισσό Δημαρχείο του Κβέντλινμπουργκ, που χτίστηκε το 1310, αναδιαμορφώθηκε το 1616 και συγκαταλέγεται στα παλαιότερα της Γερμανίας.
Μπροστά του, την προσοχή τραβά το άγαλμα ενός ιππότη με υψωμένο το σπαθί του. Είναι ο Ρολάνδος, σύμβολο της ανεξαρτησίας και των προνομίων που απολάμβανε η πόλη.
Το κύριο αξιοθέατο του Quedlinburg είναι, φυσικά, το Κάστρο του, ένα μεσαιωνικό οχυρωμένο φρούριο-αββαείο που βρίσκεται σε έναν λόφο γνωστό ως Schlossberg ή «βουνό του κάστρου». Μέσα στο συγκρότημα, υπάρχει, επίσης, η εκκλησία του Αγίου Σερβάτιου, που χρονολογείται από το 1129 -μία από τις πιο αξιόλογες εκκλησίες της αυτοκρατορίας κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα.
