Υλικά
Είπες λοιπόν να ψήσεις και αυτή τη φορά τα έκανες όλα στην εντέλεια. Άναψες τη θράκα πολύ πριν φτάσουν οι καλεσμένοι, χρησιμοποίησες κρεατάκι λαχταριστό, φρόντισες να το περιλούσεις και με καρυκεύματα ή εκείνη τη μαρινάτα που ετοίμασες από χθες και όλα πήγαν ρολόι. Θυμήθηκες μάλιστα να μην το ψήσεις κατευθείαν από το ψυγείο και έλεγξες συχνά και τη θερμοκρασία κατά το ψήσιμο, καταλήγοντας με ένα νοστιμότατο κρέας που σε κάνει υπερήφανο. Και τότε το βάζεις στο πιάτο και το σερβίρεις και το βλέπεις να στεγνώνει, προδίδοντάς σε κυριολεκτικά στο photo-finish! Αυτό συνέβη γιατί ξέχασες έναν από τους απαράβατους κανόνες του μπάρμπεκιου, πως αφήνουμε υποχρεωτικά το κρέας να «κάτσει» για μερικά λεπτά πριν το κατασπαράξουμε. Ειδάλλως, μόλις βυθίσεις το μαχαίρι εντός του θα το δεις να βγάζει όλα του τα ζουμιά, καταλήγοντας να γίνει σκληρό και άνοστο. Μόνο αν το αφήσεις να «αναπνεύσει» για μερικά λεπτά αφού το βγάλεις από τη φωτιά θα απορροφήσει τους χυμούς του. Και ο κανόνας λέει εδώ πως το αφήνουμε σε ένα ζεστό σκεύος είτε στην πάνω θέση της ψησταριάς είτε εντελώς μακριά από τη φωτιά, καλύπτοντάς το με ένα αλουμινόχαρτο στο οποίο έχουμε ανοίξει μερικές τρύπες…