Η οξίνιση των θαλασσών (μείωση του pH τους) εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για τη συμπεριφορά πολλών ψαριών, καθώς δείχνουν να χάνουν το ένστικτο της επιβίωσης και της αυτοσυντήρησης, με συνέπεια να πέφτουν πιο εύκολα στο στόμα άλλων ψαριών.
Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας αυστραλο-αμερικανικής επιστημονικής έρευνας, που διαπίστωσε ότι μερικά ψάρια «τρελαίνονται» σε τέτοιο βαθμό, που έλκονται πια από την μυρωδιά των θηρευτών τους, προσφέροντας έτσι τον εαυτό τους κυριολεκτικά… στο πιάτο.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Φίλιπ Μάντεϊ του αυστραλιανού Πανεπιστημίου Τζέημς Κουκ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κλιματικής αλλαγής «Nature Climate Change», σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, μελέτησαν τις αλλαγές στη συμπεριφορά των ψαριών που ζουν σε κοραλλιογενείς υφάλους στα ανοιχτά της Παπούα Νέας Γουινέας. Στην περιοχή αυτή τα νερά είναι από τη φύση τους όξινα, καθώς αναβλύζουν μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα από υποθαλάσσια ηφαίστεια.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι σε αυτά τα όξινα νερά η συμπεριφορά των ψαριών γίνεται ριψοκίνδυνη. Έτσι συμπέραναν ότι, καθώς οι ωκεανοί απορροφούν ολοένα περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα και γίνονται πιο όξινοι, στο μέλλον ανάλογα «τρελή» συμπεριφορά μπορεί να αποκτήσουν πολύ μεγαλύτεροι πληθυσμοί ψαριών.
«Τα ψάρια, υπό φυσιολογικές συνθήκες, αποφεύγουν την μυρωδιά ενός θηρευτή, πράγμα απόλυτα δικαιολογημένο. Όμως έχουν αρχίσει να έλκονται από αυτή την μυρωδιά. Επίσης κολυμπούν πλέον πιο μακριά από το καταφύγιό τους και είναι γενικά πιο κινητικά, κολυμπώντας πέρα-δώθε πιο συχνά. Αυτή η συμπεριφορά είναι πολύ πιο επικίνδυνη για τα ίδια, καθώς είναι πιθανότερο να πέσουν θύμα επίθεσης από κάποιον θηρευτή», δήλωσε ο Φίλιπ Μάντεϊ.
Περίπου το 30% του διοξειδίου του άνθρακα, που απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα, καταλήγει στις θάλασσες του πλανήτη, κάνοντας τες σταδιακά όλο και πιο όξινες. Η οξίνιση αναμένεται να λάβει παγκόσμιες -και ανησυχητικές- διαστάσεις έως το τέλος του 21ου αιώνα.
Οι ερευνητές εκτιμούν, με βάση τα νέα ευρήματα, πως τα ψάρια δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στα όξινα νερά, ακόμη κι όταν έχουν ζήσει σε αυτά όλη τη ζωή τους. Ενώ το αυξημένο διοξείδιο στο νερό δεν επηρεάζει τις μεταβολικές και «αθλητικές» επιδόσεις των ψαριών, που γίνονται ακόμη πιο κινητικά, φαίνεται αντίθετα να έχει επιπτώσεις στη συμπεριφορά τους.