Την ώρα που το μεθάνιο απελευθερώνεται ακόμα και από τον βυθό του Αρκτικού Ωκεανού, οι ποσότητές του είναι κατά πολύ λιγότερες από όσες προκύπτουν από την ανθρώπινη δράση.
Σε αυτό θέλει να δώσει λύση το θαυματουργό υλικό που αποκαλούμε γραφένιο. Το μεθάνιο παράγεται από βιολογικές και γεωλογικές διαδικασίες, κυρίως από αναερόβια βακτήρια, που διασπούν την οργανική ύλη απουσία οξυγόνου. Οι μονάδες επεξεργασίας λυμάτων των πόλεων, ας πούμε, παράγουν κάπου 25 εκατ. τόνους μεθανίου ετησίως.
Γι’ αυτό και είναι αποφασιστικής σημασίας η σύλληψη και η καύση αυτού του μεθανίου πριν φτάσει στην ατμόσφαιρα, μιας και είναι πολύ ισχυρότερο αέριο του θερμοκηπίου από το διοξείδιο του άνθρακα. Ως χρήση βιοκαύσιμου, βιοαέριο δηλαδή, δεν είναι για την ώρα ιδανικό, καθώς περιέχει ακαθαρσίες, όπως το διοξείδιο του άνθρακα, που περιορίζουν έτσι τη χρήση του.
Σε αυτό θέλει να απαντήσει ο δρ Rakesh Joshi και η ομάδα του από το αυστραλιανό Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας με τη χρήση μεμβράνης από γραφένιο, καθώς έδειξαν πως αυτή μπορεί να διαχωρίσει το μεθάνιο από τα άλλα αέρια πολύ πιο αποτελεσματικά από τις υπάρχουσες τεχνικές. Κάνοντας έτσι βιώσιμη τη χρήση του ως βιοκαύσιμο.
Ο Joshi πειραματίστηκε με τις μονάδες επεξεργασίας νερού του Σίδνεϊ και βρήκε πως η μεμβράνη από γραφένιο μπορεί να αφαιρέσει το 99% των ακαθαρσιών του μεθανίου που αφήνουν πίσω τους οι σημερινές τεχνικές. Τι άλλο είναι η δική του μέθοδος; Πολύ φτηνότερη από όλες όσες χρησιμοποιούνται σήμερα για το φιλτράρισμα του βιοαερίου!
Μέχρι στιγμής, η μέθοδός του έχει ελεγχθεί εργαστηριακά, η επιχείρηση ύδρευσης του Σίδνεϊ σκοπεύει ωστόσο να την εφαρμόσει πιλοτικά, καθώς οι προοπτικές της είναι ελπιδοφόρες για το περιβάλλον.
