Έπειτα από τρία και πλέον χρόνια προσπαθειών και πιέσεων από το «Αρχιπέλαγος», αλιευτικούς και περιβαλλοντικούς φορείς καθώς και από την ίδια την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έγινε επιτέλους το πρώτο βήμα για τον περιορισμό της καταστροφής των ελληνικών θαλασσών με τη θεσμοθέτηση της αλιείας με μηχανότρατα, σε ελάχιστη απόσταση 1,5 ναυτικό μίλι από τη στεριά, αντί του ενός που ίσχυε μέχρι πρόσφατα.
Η νέα απόφαση που υπογράφτηκε από τον κ. Παμπούκη (ΦΕΚ Β΄1884/25/08/2011) εναρμονίζει ουσιαστικά την ελληνική νομοθεσία με τον Ε.Κ. 1967/2006, σε ό,τι αφορά την ελάχιστη απόσταση αλιείας της μηχανότρατας από την ακτή (1,5 ναυτικό μίλι).
Αποτελεί «ανάσα» για τα ταλαιπωρημένα θαλάσσια οικοσυστήματα, αλλά και δικαίωση των προσπαθειών του «Αρχιπελάγους» που από το 2008 προχώρησε σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες (σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο) για την ακύρωση της απόφασης Κοντού (164198/03-03-08), με μοναδικό γνώμονα την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος.
Μετά τις συντονισμένες ενέργειες του «Αρχιπελάγους» καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, τονίζει η Συντονίστρια Έρευνας & Δράσεων Προστασίας του Ινστιτούτου, Αναστασία Μήλιου, και τις διαρκείς συστάσεις και πιέσεις της Επιτρόπου Θαλασσίων Υποθέσεων & Αλιείας κας Δαμανάκη, η ελληνική νομοθεσία εναρμονίζεται για πρώτη φορά πλήρως με τον Ε.Κ. 1967/2006.
Το «Αρχιπέλαγος» αναγνωρίζει ότι το πρώτο βήμα έγινε αλλά επισημαίνει ότι δεν αρκεί μόνο αυτό. Έρευνες έχουν καταδείξει κατά καιρούς τις σοβαρές και μη αναστρέψιμες βλάβες που προκαλεί η ανεξέλεγκτη αλιεία με μηχανότρατα στα παραγωγικά θαλάσσια οικοσυστήματα και τη δραματική υποβάθμιση που προκαλεί στα ιχθυαποθέματα η αλόγιστη λειτουργία της, όπως γίνεται σήμερα στις ελληνικές θάλασσες.
Αποτελεί επιτακτική ανάγκη να παρθούν επιπρόσθετα μέτρα που θα αφορούν την εξαίρεση των ευαίσθητων θαλάσσιων περιοχών από την αλιευτική δεινότητα της «μηχανότρατας» και του «γρι-γρι». Είναι απαραίτητο να γίνει καθορισμός συγκεκριμένων αλιευτικών πεδίων σε κατάλληλα θαλάσσια οικοσυστήματα, σταδιακή μείωση των συγκεκριμένων αλιευτικών στόλων στον αριθμό σκαφών που οι ελληνικές θάλασσες μπορούν να αντέξουν και να υπομείνουν, καθώς και αναβάθμιση των κρατικών ελεγκτικών μηχανισμών που μέχρι σήμερα υπολειτουργούν.
«Τώρα είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να ληφθούν άμεσα και αυστηρά μέτρα για την εξάλειψη κάθε μορφής καταστροφικής και παράνομης αλιείας. Πέρα από τις καταστροφικές πρακτικές αλιείας με μηχανότρατα και «γρι-γρι», πρέπει να εξαλειφθούν άμεσα: η αλιεία με δυναμίτη, η υποβρύχια αλιεία με τη χρήση αναπνευστικών συσκευών και φωτός, αλλά παράλληλα να ληφθούν ουσιαστικά μέτρα για την αύξηση της επιλεκτικότητας της παράκτιας αλιείας. Η κατακόρυφη μείωση των ιχθυαποθεμάτων στις ελληνικές θάλασσες δεν αποτελεί πιθανό ενδεχόμενο, αλλά αναμφισβήτητο γεγονός. Η κατάρρευση της αλιείας και ο αφανισμός πληθυσμών των σπάνιων ειδών που ζουν επί αιώνες στις θάλασσες μας συνιστά μία ρεαλιστική ζωντανή απειλή. Οφείλουμε να τη σταματήσουμε προκειμένου να μην παραδώσουμε μία χρεοκοπημένη φυσική κληρονομιά στις επόμενες γενιές», σημειώνει η κ. Μήλιου.