Ένα από τα σημαντικότερα φεστιβάλ της χώρας, το Φεστιβάλ Φιλίππων, επιστρέφει για 67η χρονιά, υπό τη καλλιτεχνική διεύθυνση της καλλιτεχνικής διευθύντριας του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας, Εύας Οικονόμου Βαμβακά.
Από τις 7 Ιουλίου έως τις 7 Σεπτεμβρίου 2024, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει τις σημαντικότερες παραστάσεις και συναυλίες του καλοκαιριού, αλλά και νέες παραγωγές με την υπογραφή του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας, σκηνοθετημένες από σημαντικούς δημιουργούς. Ξεχωριστές παραστάσεις, που με επίκεντρο το Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων, θα απλωθούν και σε διάφορα σημεία της πόλης.
Από τις βασικές φιλοδοξίες του Φεστιβάλ είναι η κατάρτιση των νέων ηθοποιών, με νέα εφόδια. Γι’ αυτό το σκοπό, θα πραγματοποιηθεί και φέτος το 8ο Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος (28/8 – 7/9) με εισηγητές καταξιωμένους σκηνοθέτες.
Η φετινή διοργάνωση φέρει τον τίτλο «Συνάντηση με τον ήλιο» από το ομώνυμο βιβλίο του Βασίλη Βασιλικού (1972), στη μνήμη του οποίου είναι αφιερωμένο το 67ο Φεστιβάλ Φιλίππων. Ο σπουδαίος και παγκοσμίως βραβευμένος συγγραφέας, Βασίλης Βασιλικός, γεννήθηκε το 1933 στην Καβάλα και τιμούσε την πόλη του με κάθε ευκαιρία.
Όπως αναφέρει η Καλλιτεχνική Διευθύντρια, Εύα Οικονόμου – Βαμβακά του ιστορικού Φεστιβάλ: «Το φετινό Φεστιβάλ Φιλίππων αποζήτα -όπως όλοι μας- μια συνάντηση με το φως, με τη λάμψη που θα το ζεστάνει και θα το φωτίσει, διώχνοντας για λίγο τα σκοτάδια της καθημερινότητας. Δανείζεται τον τίτλο του από την ομώνυμη ποιητική συλλογή του Βασίλη Βασιλικού κι έτσι συνδέει και τη σοδειά του με Εκείνον. Με το μεγάλο συγγραφέα που γεννήθηκε στην πόλη μας και μέσα από το έργο του και τη ζωή του, κατάφερε να την ταξιδέψει παντού στον κόσμο.
Και καθώς φέτος αποφάσισε να ταξιδέψει προς το Επέκεινα, δε μπορούμε να μην τον ξεπροβοδίσουμε και σε αυτό το ταξίδι με μια γιορτή δημιουργίας. Τοποθετώντας στο κέντρο το έργο και το πνεύμα του λοιπόν, αφιερώνουμε το φετινό φεστιβάλ στη μνήμη του και τον αφήνουμε να μας εμπνεύσει. Στις έξι νέες παραγωγές του Φεστιβάλ Φιλίππων, τα νέα κείμενα που θα προκύψουν εμπεριέχουν κομμάτια του, ή στέκονται απέναντι και συνομιλούν με αυτά.
Συνεχίζοντας τη συνήθειά του να κάνουμε παραστάσεις Εκτός των Τειχών, οι νέες παραγωγές θα επιχειρήσουν να ξυπνήσουν και φέτος κτήρια της πόλης που κοιμούνται. Ένα πρώην τζαμί, ένα εγκαταλελειμμένο αντλιοστάσιο, το φρούριο μιας άλλης εποχής, ένα ερειπωμένο εργοστάσιο, μια γραφική ταβέρνα και φυσικά ο εμβληματικός αρχαιολογικός χώρος των Φιλίππων, γίνονται οι περιοχές που θα συνθέσουν το φετινό μας χάρτη. Και θα δημιουργήσουν μια διαδρομή στο φως που θα περνάει από 21 ξεχωριστούς σταθμούς, 21 σημεία συνάντησης ανθρώπων και ιστοριών.
Με δύο ατμοσφαιρικές συναυλίες, δεκατρείς σημαντικές φιλοξενίες, έξι δικές του παραγωγές και την παρουσίαση του πειραματικού εργαστηρίου αρχαίου δράματος, το 67ο Φεστιβάλ Φιλίππων φιλοδοξεί να χαράξει τη δική του φωτεινή πορεία».
Αναλυτικά το πρόγραμμα
Κυριακή 7 Ιουλίου
Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων
Συναυλία: Σταμάτης Κραουνάκης/ «Ο Έρωτας πιάνει δουλειά»
Ο Έρωτας κομμάτι της ζωής μας. Πολλά τραγούδια καινούργια και παλιά, του Σταμάτη. Μεγάλες διαχρονικές λαϊκές επιτυχίες που σφράγισαν βράδια και καημούς και ελπίδες, από μια παρέα ανθρώπων που πιστεύουν στο τραγούδι και στην ψυχαγωγική του λειτουργία, και είναι έτοιμοι να οδηγήσουν αυτή τη βραδιά στα ωραιότερα όνειρά μας. Με ηγέτη τον συνθέτη οι καλλιτέχνες.
Συντελεστές:
Σταμάτης Κραουνάκης και μαζί με μια ψυχή, αλφαβητικά:
Πιάνο: Δημήτριος Ανδρεάδης
Τραγούδι: Χρήστος Γεροντίδης
Μπουζούκι, Ισπανικό Λαούτο: Νίκος Κατσίκης
Μπουζούκι, Κιθάρα, Τραγούδι: Κοσμάς Κοκόλης
Τραγούδι: Κώστας Μπουγιώτης
Τραγούδι: Πένυ Ξενάκη
Βιολί, Τραγούδι: Θεολόγος Παπανικολάου
Κοντραμπάσο: Λάμπρος Παπανικολάου
Τραγούδι: Γιώργος Στιβανάκης
Βιολοντσέλο: Γιώργος Ταμιωλάκης
Δευτέρα 8 – Τρίτη 9 Ιουλίου
Παλαιά Μουσική/ «Φωτογραφίες» της Λητούς Τριανταφυλλίδου
Εμπνευσμένο από το μυθιστόρημα του Βασίλη Βασιλικού. Μια ζωντανή δημοπρασία-παράσταση, όπου το κοινό καλείται να κοστολογίσει και να αγοράσει όλα τα υπάρχοντα του Λάζαρου. Κάθε αντικείμενο προς πώληση αντιπροσωπεύει ένα αναμνηστικό από τον πρώτο του έρωτα. Μπορεί πραγματικά ο Έρωτας να ερμηνευθεί ή να αποτυπωθεί με λέξεις; Ή μήπως ο Έρωτας είναι μια φευγαλέα στιγμή που διαρκεί όσο ένα κλικ μιας φωτογραφικής μηχανής;
Συντελεστές
Σκηνοθεσία και Δραματουργική Επεξεργασία: Λητώ Τριανταφυλλίδου
Φωτισμός και Επιμέλεια χώρου: Βασίλης Αποστολάτος
Πρωτότυπη Μουσική Σύνθεση: Αλεξάνδρα Κατερινοπούλου
Διανομή: Ηλέκτρα Φραγκιαδάκη, Δημήτρης Πασσάς
Παρασκευή 12 – Σάββατο 13 Ιουλίου
Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων
«Όρνιθες» του Αριστοφάνη
Τι θα συνέβαινε εάν κάποιος οργάνωνε τα πουλιά, ώστε να γίνουν φορείς μιας νέας πραγματικότητας;
Δυο φίλοι, ο Πεισθέταιρος και ο Ευελπίδης, απογοητευμένοι από τις συνθήκες ζωής στην πόλη τους, αναζητούν έναν νέο τόπο όπου θα μπορέσουν να ζήσουν με ηρεμία και χαρά. Η επαφή τους με τον κόσμο των πουλιών θα τους δώσει την ιδέα να ιδρύσουν μια καινούργια πολιτεία στους αιθέρες, μεταξύ γης και ουρανού.
Ενώ το χτίσιμο της πόλης βρίσκεται σε εξέλιξη, καταφθάνουν απρόσκλητοι επισκέπτες από τον κόσμο των ανθρώπων, διεκδικώντας αυθαίρετα εξουσίες και προνόμια, ενώ παράλληλα απεσταλμένοι των θεών του Ολύμπου διαμαρτύρονται θορυβημένοι για την αμφισβήτηση της θεϊκής κυριαρχίας, καθώς η νέα πόλη εμποδίζει τους καπνούς από τις θυσίες να φτάσουν στον ουρανό.
Με τον ανθρώπινο πολιτισμό να έχει φτάσει σε μια οριακή στιγμή, το πέταγμα των πουλιών μοιάζει με μια τελετή μύησης και επανασύνδεσης του ανθρώπου με το φυσικό κόσμο, καθώς και με την πρωτόγνωρη δύναμη που προκύπτει από αυτή τη σχέση.
Θα καταφέρουν ο Πεισθέταιρος και ο Ευελπίδης, με τη συμβολή των πουλιών, να ολοκληρώσουν το χτίσιμο της Νεφελοκοκκυγίας; Πόσο εύκολο θα είναι να πραγματώσουν τη δική τους ουτοπία;
Συντελεστές
Μετάφραση: Τάσος Ρούσσος
Σκηνοθεσία: Άρης Μπινιάρης
Δραματουργική επεξεργασία – Διασκευή: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου – Άρης Μπινιάρης
Διανομή:
Πεισθέτερος: Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος
Ευελπίδης: Γιώργος Χρυσοστόμου
Έποπας: Κώστας Κορωναίος
Χρησμολόγος – Προμηθέας: Στέλιος Ιακωβίδης
Ποιήτρια – Ίρις: Κωνσταντίνα Τάκαλου
Μέτων – Ηρακλής: Ερρίκος Μηλιάρης
Επίτροπος – Ποσειδώνας: Μάριος Παναγιώτου
Συκοφάντης: Θανάσης Ισιδώρου
Χορός: Μιχάλης Βαλάσογλου, Θανάσης Ισιδώρου, Τάσος Κορκός, Σοφία Κουλέρα, Αυγουστίνος Κούμουλος, Μαρία Κυρώζη, Κυριάκος Σαλής, Αλεξία Σαπρανίδου, Ειρήνη Τσέλλου
Τετάρτη 17 Ιουλίου
Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων
«Ηρακλής Μαινόμενος» του Ευριπίδη
Ο Ευριπίδης στο σπάνια παιζόμενο έργο του «Ηρακλής Μαινόμενος», βάζει στο επίκεντρο τον Ηρακλή. Το μυθικό αυτό πρόσωπο θα κατρακυλήσει στην πιο επώδυνη συντριβή και από ημίθεος θα γίνει μίασμα, μέσα από ένα ανελέητο παιχνίδι των Θεών.
Σ’ αυτό, το πιο σκοτεινό και πιο ανθρώπινο έργο του Ποιητή, τόπος δράσης είναι η Θήβα, που βρίσκεται σε καθεστώς τυραννίας από τον Λύκο, αφότου ο Ηρακλής έφυγε για τον τελευταίο του άθλο. Ο πατέρας και η σύζυγος του Ηρακλή, εξόριστοι και μελλοθάνατοι, δεν έχουν καμία ελπίδα. Το ίδιο και ο Χορός που βρίσκεται ξαφνικά δούλος στο καθεστώς του Τυράννου Λύκου. Όταν ο Ηρακλής έρχεται από τον Άδη, έχοντας καταφέρει όλους τους άθλους, ανατρέπει τον Λύκο και όλα δείχνουν ότι το τέλος τους θα είναι αίσιο. Αλλά η βούληση των Θεών – η Τυραννία του Ηρακλή – βάφει τα χέρια του ήρωα με το πιο νοσηρό αίμα. Το αίμα της γυναίκας και των παιδιών του, που θα σκοτώσει κεντρισμένος από τη μανία της Λύσσας.
Μια τιμωρία για έναν ήρωα (;), ημίθεο (;) ή απλώς έναν άνθρωπο που ξεπέρασε τον κανόνα, βγαίνοντας έξω από το ανθρώπινο και διαταράσσοντας τη δομή και τα προκαθορισμένα όρια;
Συντελεστές:
Μετάφραση: Μαίρη Γιόση
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς
Δραματουργική επεξεργασία: Αντώνης Αντωνόπουλος, Δημήτρης Καραντζάς
Διανομή:
Ηρακλής: Πυγμαλίων Δαδακαρίδης
Αμφιτρύων: Γιώργος Γάλλος
Μεγάρα: Στεφανία Γουλιώτη
Ίρις: Ηρώ Μπέζου
Λύσσα: Άννα Καλαϊτζίδου
Λύκος: Αινείας Τσαμάτης
Θησέας: Νίκος Μήλιας
Χορός | Live Μουσική: Φώτης Σιώτας / Δημήτρης Χατζηζήσης
Χορός: Γιάννης Κλίνης, Γκαλ Ρομπίσα, Μπάμπης Γαλιατσάτος, Θανάσης Ραφτόπουλος, Αντώνης Αντωνόπουλος
Σάββατο 20 Ιουλίου
Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων
«ΑΜΛΕΤ» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ
Ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ, με το κορυφαίο έργο του, Άμλετ, καταθέτει στο παγκόσμιο θέατρο ένα έργο μνημειώδες που -αιώνες τώρα- έχει δημιουργήσει τη δική του μυθολογία. Μια κατάδυση στην ουσία του ανθρώπου και ταυτόχρονα ένα requiem στη σκοτεινή πλευρά του. Μέσα από τον Άμλετ, ο Σαίξπηρ μας περιγράφει την εποχή του, που είναι και δική μας εποχή. Ένα κείμενο υπερχρονικό και βαθιά πολιτικό.
Με όχημα την μεγαλειώδη ποιητική μετάφραση του Γιώργου Χειμωνά, η παράσταση παρακολουθεί το «γκρέμισμα» ενός κόσμου, ανίκανου να υπακούσει σε κανόνες και ηθική. Ένας κόσμος σκοτεινός, αδίστακτος, όπου η φιλία αλλά και οι σχέσεις αίματος δεν σημαίνουν τίποτε. Ένας «ετοιμόρροπος» κόσμος σκοπιμοτήτων και ιδιοτέλειας: η χώρα αυτή ονομάζεται Κτηνωδία. Ο Άμλετ γνωρίζει εξαρχής ότι αυτός ο κόσμος είναι σάπιος και πρέπει να καταστραφεί: καμιά χρήση του κόσμου δεν είναι καλή.
α βουλιάξει! Σε όλη τη διαδρομή του έργου, ο Άμλετ-Σαίξπηρ, με μοναδικό όπλο τη θεατρική μηχανή, δε σταματά να αποκαλύπτει και να καταγγέλλει. Ο Σαίξπηρ αναθέτει στον Άμλετ να «στήσει» μια παράσταση μέσα στην παράσταση, ώστε θεατές και πρωταγωνιστές της τραγωδίας να μπορούν μέσα από το μεγεθυντικό φακό της σκηνής, να βιώσουν το μέγεθος της παρακμής, την οποία είναι νομοτελειακά αδύνατον να αποφύγεις. Γιατί ο κόσμος του υποδείγματος είναι ήδη νεκρός…
Συντελεστές:
Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς
Επεξεργασία κειμένου – Σκηνοθεσία: Θέμης Μουμουλίδης
Διανομή:
Αναστάσης Ροϊλός,Ιωάννα Παππά, Μιχάλης Συριόπουλος, Θοδωρής Σκυφτούλης, Θανάσης Δόβρης
Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου, Τζένη Καζάκου, Άρης Νινίκας, Δημήτρης Αποστολόπουλος
Κυριακή 21 Ιουλίου
Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων
«Ο Εγωιστής Γίγαντας» του Oscar Wilde
«όποιος γίγαντας στον κήπο του φυτέψει
λίγη, τόση δα, καλοσύνη
γιγάντιο δέντρο αιωνόβιο
σε λίγες μέρες θα έχει γίνει!»
Πώς αντιμετωπίζουμε τον θυμό; Τί σημαίνει «δικό μου»;
Ποια είναι τα τείχη που βάζουμε στον εαυτό μας;
Ο Εγωιστής Γίγαντας του Oscar Wilde είναι ένα αποκαλυπτικό παραμύθι για μικρά και για μεγάλα παιδιά. Στη θεατρική διασκευή της ομάδας, o κόσμος του Oscar Wilde μεταφέρεται στον δικό μας σύγχρονο κόσμο με χιούμορ, τρυφερότητα αλλά και με προβληματισμό, αναδεικνύοντας τo -πάντα επίκαιρο- θέμα της ενεργού πολιτότητας, καθώς και με μια προσέγγιση που επικεντρώνεται στη διαχείριση των συναισθημάτων και ειδικότερα του θυμού.
…τα τείχη όταν χτίζονται, γκρεμίζουν…
Στον πανέμορφο κήπο του Γίγαντα, που ανθίζουν κάθε λογής λουλούδια, κάθε μέρα μαζεύονται τα παιδιά και παίζουν, καθώς δεν υπάρχει άλλος ελεύθερος χώρος. Όταν ο Γίγαντας επιστρέφει, θυμώνει και διώχνει τα παιδιά, χτίζοντας έναν πελώριο τοίχο. Ερημιά και Χειμώνας θα επικρατήσει στον κήπο. Μέχρι που μια μέρα… η καρδιά του Γίγαντα θα πλημμυρίσει για πρώτη φορά από αγάπη και ο κήπος θα γεμίσει ξανά από χαρούμενα παιδιά.
Για παιδιά 4+.
Συντελεστές:
Συγγραφέας: Oscar Wilde
Μετάφραση: Δημήτρης – Χρυσός Τομαράς
Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Νικολαΐδης
Θεατρική απόδοση: η ομάδα
Διανομή: Άγγελος Γουγούσης, Μυρσίνη Καρματζόγλου, Βάσω Μάμαλη
Δευτέρα 22 – Τρίτη 13 Ιουλίου
Φρούριο Καβάλας
«Εντός κι εκτός των Τειχών» του Κώστα Παπακωνσταντίνου
Η παράσταση αντλεί το υλικό της από την συλλογή διηγημάτων του Βασίλη Βασιλικού «Οι ρεμπέτες και άλλες ιστορίες» (1977). Με αφετηρία το διήγημα «Το Μπαούλο», δύο ηθοποιοί επί σκηνής, ψαχουλεύουν μέσα σε ένα παλιό μπαούλο, αναζητώντας στοιχεία, φράσεις και αντικείμενα, ώστε να συνθέσουν ήρωες και ηρωίδες από το παρελθόν, και να αφηγηθούν θεατρικά τις ιστορίες τους. Κάθε αντικείμενο που ανασύρουν, ενεργοποιεί κι έναν συνειρμό, που εκφράζεται με έναν στίχο ή μία φράση, μέχρι να έρθει το επόμενο αντικείμενο να το διακόψει.
Αυτό το παιχνίδι των μεταμφιέσεων οδηγεί στην ανάμνηση ενός παιδικού φίλου. Ο Ίνο, ο παιδικός φίλος του συγγραφέα, την ημέρα που φεύγει για το Άουσβιτς, ζητάει από τον φίλο του να προσέχει το σπίτι του μέχρι να γυρίσει. Τα δυο παιδιά δεν μπορούν να διανοηθούν το αδιανόητο και ελπίζουν πως το ταξίδι αυτό, θα έχει γρήγορη επιστροφή.
«Ο φίλος μου ο Ίνο» είναι το διήγημα που αποτελεί το κυρίως κείμενο της παράστασης. Σε αυτό θα σταθούν οι δύο ηθοποιοί μας και θα αφηγηθούν μια ιστορία που θίγει ένα θέμα ταμπού για την ελληνική κοινωνία, τις εβραϊκές περιουσίες και την ιδιοποίηση τους κατά την διάρκεια της κατοχής από τους Ναζί και τη ντόπια μαφία.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Κώστας Παπακωνσταντίνου
Δινομή: Σταύρου Έλενα, Μαριάννα Ντίρου
Τετάρτη 24 Ιούλιου
Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων
«Μαρίκα με είπανε – Μαρίκα με βγάλανε»/ Ιστορίες γυναικών του Λαϊκού Τραγουδιού
Ο Γιώργος Ανδρέου και ο Οδυσσέας Ιωάννου δημιουργούν ένα μουσικοθεατρικό έργο αφιερωμένο στις γυναίκες του Ελληνικού Τραγουδιού, τις ηρωίδες της σκηνής και της ζωής, που με την τέχνη τους και την πίστη τους στο θαύμα, υψώθηκαν σε ηρωίδες του Ελληνικού Πολιτισμού. Οι φωνές τους έχουν σημαδέψει την ιστορική διαδρομή του Ελληνισμού. Τα τραγούδια που ερμήνευσαν, αλλά και οι ζωές που έζησαν αποτελούν πολύτιμη μαρτυρία και πνευματική παρακαταθήκη.
Το έργο των Ανδρέου και Ιωάννου αναφέρεται στην χρονική περίοδο ανάμεσα στο 1920 και το 1960. Σαράντα χρόνια που διαμόρφωσαν το Ελληνικό Λαϊκό Τραγούδι σε όλες του τις εκδοχές: Σμυρναίικο, Ρεμπέτικο, Λαϊκό. Σαράντα χρόνια αριστουργημάτων δίπλα σε θριάμβους και καταστροφές του Ελληνισμού. Σαράντα χρόνια συναρπαστικά, συνταρακτικά, αλησμόνητα.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Αστέριος Πελτέκης
Διανομή:
Κλωθώ: Λίλη Αδρασκέλα
Κόρη: Παναγιώτα Βιτετζάκη
Άτροπος: Ηρώ Δημητριάδου
Χαρτορίχτρα: Εύη Σαρμή
Λάχεσις: Χρύσα Τουμανίδου
Τραγουδίστριες- Ερμηνεύτριες:
Μαρίκα 1: Κορίνα Λεγάκη
Μαρίκα 2: Ελένη Τσαλιγοπούλου
Σάββατο 27 – Κυριακή 28 Ιουλίου
Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων
«Ικέτιδες» του Αισχύλου
Πρόκειται για ένα ποιητικό, αλλά και βαθιά πολιτικό έργο στο κέντρο του σύγχρονου προβληματισμού για την έννοια του ασύλου σε μια δημοκρατική κοινωνία – ιδιαίτερα όταν στη θέση του διωκόμενου βρίσκονται οι γυναίκες.
Στο έργο (που είναι το πρώτο και το μοναδικό που έχει διασωθεί από την τετραλογία του Αισχύλου «Δαναΐδες») πρωταγωνιστεί ένα συλλογικό γυναικείο πρόσωπο: ο Χορός των πενήντα Δαναΐδων που μαζί με τον πατέρα τους, Δαναό, εγκαταλείπουν τη Λιβύη και την Αίγυπτο, και ζητούν άσυλο στην πόλη του Άργους. Σαν την προγόνισσά τους, την Ιώ, που η Ήρα καταδίωκε ανελέητα, στέλνοντάς της μια ενοχλητική βοϊδόμυγα, τον «οίστρο», για να την βασανίζει, οι Δαναΐδες πασχίζουν τώρα να ξεφύγουν από τους πενήντα γιους του Αιγύπτου που απαιτούν να τις παντρευτούν με τη βία. Ο μύθος θέτει το ζήτημα της ταυτότητας και της θέσης της γυναίκας στην κοινωνία, εξιστορώντας παράλληλα το χρονικό της εγκατάστασης και της επικράτησης του ελληνικού φύλου στη χώρα των Πελασγών, των λεγόμενων «Προελλήνων».
Οι Δαναΐδες Ικέτιδες μιλούν για τις ανάγκες που οδηγούν τους ανθρώπους να ξεριζωθούν από τη γη τους, την άγρια μοίρα του πρόσφυγα, την αξία της δικαιοσύνης, τις αρχές της δημοκρατίας. Πάνω απ’ όλα όμως μιλούν για τον αγώνα της Γυναίκας ενάντια στον Άνδρα, που με τη βία ζητά να της επιβληθεί.
Συντελεστές:
Μετάφραση: Ιωάννης Γρυπάρης
Επεξεργασία κειμένου και δραματουργίας – Σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη
Διανομή (αλφαβητικά):
Πελασγός: Λυδία Κονιόρδου
Αμυμώνη: Λουκία Μιχαλοπούλου
Υπερμνήστρα: Λένα Παπαληγούρα
Δαναός: Άκης Σακελλαρίου
Αιγύπτιος Κήρυκας: Γιάννης Τσορτέκης
Κορυφαία χορεύτρια: Χριστίνα Σουγιουλτζή
Κορυφαίες CHÓRES (αλφαβητικά):
Ελένη Βασιλάκη, Κωνσταντίνα Γιαννοπούλου, Γιώτα Δημητρακοπούλου, Φανή Λύκου, Ιόνυ Μοσχοβάκου, Δάφνη Παγουλάτου, Ελένη Πούλιου, Ελίνα Σταμοπούλου, Δανάη Στεργίου, Νικολάια Τριανταφύλλου
Κορυφαίες Δραματικής Σχολής Θεάτρου Τέχνης (αλφαβητικά): Νεφέλη Δοδοπούλου, Μυρτώ Καπώλη, Ρένια Κρητικού, Άννα Μωρόγιαννη
Τετάρτη 31 Ιουλίου
Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων
«Αίας» του Σοφοκλή
Η επιτυχημένη παράσταση σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη με τον Μιχάλη Σαράντη και τον Απόστολο Χαντζαρά, που ενθουσίασε κοινό και κριτικούς, επιστρέφει το καλοκαίρι.
Ο Μιχάλης Σαράντης ερμηνεύει συγκλονιστικά καί τους εννιά ρόλους της τραγωδίας, ενώ ο Απόστολος Χαντζαράς συνομιλεί μαζί του, ζωγραφίζοντας μπροστά στα μάτια των θεατών.
Ο Αίας, ο μεγαλύτερος πολεμιστής στο στρατόπεδο των Ελλήνων, δικαιούται τα όπλα του Αχιλλέα μετά το θάνατο του. Όταν αυτά με δολοπλοκία καταλήγουν στον Οδυσσέα, αποφασίζει να εκδικηθεί. Γίνεται όμως έρμαιο της θεάς Αθηνάς και περίγελος του στρατεύματος των Αργείων.
Ατιμασμένος και απεγνωσμένος, αυτοκτονεί.
Συντελεστές:
Μετάφραση: Νίκος A. Παναγιωτόπουλος
Σκηνοθεσία: Γιώργος Νανούρης
Ερμηνεία: Μιχάλης Σαράντης
Σάββατο 3 Αυγούστου
Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων
«ΠΛΟΥΤΟΣ» του Αριστοφάνη
Ο Χρεμύλος ανησυχεί για το μέλλον του γιου του. Ποιον δρόμο θα πρέπει να επιλέξει στη ζωή του: τον τίμιο, που θα τον αναγκάσει να ζει στη φτώχεια και στην ανέχεια ή τον δρόμο της ατιμίας και της διαφθοράς, που θα τον βοηθήσει να ζήσει άνετα τη ζωή του; Η συνάντηση με τον Πλούτο, που κυκλοφορεί τυφλός και τιμωρημένος από τον Δία, θα τον βοηθήσει να λύσει το πρακτικό του πρόβλημα.
Τι θα γίνει όμως με το ηθικό; Μπορεί να συμβαδίσει ο πλούτος με την αρετή; Ποια η διαφορά των ανθρώπων με λεφτά από τους πραγματικά πλούσιους ανθρώπους; Και ποιο είναι τελικά το συμφέρον των πολιτών; Ο άκρατος ατομικός πλουτισμός ή ένα πλούσιο δημόσιο ταμείο;
Ο Χρεμύλος, το alterego του Αριστοφάνη, βιώνει με τραυματικό τρόπο μια πραγματικότητα όπου οι κοινωνικές αξίες, οι ιδέες και η ηθική στη Νέα Εποχή έχουν δυστυχώς εκπέσει.
Ο ποιητής μας με τον δικό του μοναδικά σατιρικό τρόπο μας δείχνει ένα δρόμο διαχείρισης των υλικών αγαθών, πάντα όμως με γνώμονα το συμφέρον της Πόλης.
Μιας Πόλης με δίκαιους, έντιμους και ενάρετους πολίτες. Ουτοπική σκέψη; Ίσως.
Αλλά ο Αριστοφάνης διατηρεί το δικαίωμα να ονειρεύεται!
Συντελεστές:
Μετάφραση – Ελεύθερη απόδοση κειμένου – Σκηνοθεσία: Γιάννης Κακλέας
Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης
Διανομή:
Χρεμύλος: Μάνος Βακούσης
Πλούτος: Αλέξανδρος Ζουριδάκης
Καρίων: Γιάννης Σύριος
Πενία 1: Πολυξένη Σπυροπούλου
Πενία 2: Χρυσή Μπαχτσεβάνη
Πενία 3: Άννα Ευθυμίου
Πενία 4: Κλειώ – Δανάη Οθωναίου
Παρέα του Καρίωνα: Αναστασία Κελέση, Φαμπρίτσιο Μούτσο, Χριστίνα Μπακαστάθη, Στεφανία Σωτηροπούλου, Γιάννης Τομάζος, Χρήστος Τσάβος
Κλεώνυμος: Δημήτρης Διακοσάββας
Αρχιδάμια: Φαίη Κοκκινοπούλου
Αρτεμίδωρος: Γιάννης Τσεμπερλίδης
Ελπίνωρ: Δημήτρης Μορφακίδης
Ελπινίκη: Αλεξάνδρα Παλαιολόγου
Λευκοθέα: Φωτεινή Τιμοθέου
Θρασύμαχος: Γιάννης Χαρίσης
Καλισθένης: Θάνος Φερετζέλης
Αερόπη: Μαίρη Ανδρέου
Λυσιμάχη: Ελένη Μισχοπούλου
Χορευτές/τριες επί σκηνής: Αναστασία Κελέση, Στεφανία Σωτηροπούλου, Μάριος Χατζηαντώνης, Νικόλας Χατζηβασιλειάδης
Μουσικοί επί σκηνής: Βάιος Πράπας, Τελευταίος Καλεσμένος
Στην Παράβαση του έργου εμφανίζεται η Ιστορικός – Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μαρία Ευθυμίου.
Γείτονες-Μύστες-Χορογραφία Χρεμύλου και Πενίας-Συνδαιτημόνες στο πάρτι: Ο Θίασος
Τετάρτη 7 – Πέμπτη 8 Αυγούστου
«Το Πέταγμα» της Εύας Οικονόμου – Βαμβακά
Σωτήριο έτος 2050.
Η πόλη της Καβάλας έχει καταληφθεί τελείως από αυτό το-κάποτε-συμπαθητικό-και-ακίνδυνο είδος, τους γλάρους. Η αρχικά διακριτική τους παρουσία έχει γίνει πλέον κυρίαρχη. Τα σπίτια και οι δημόσιοι χώροι έχουν μετατραπεί σε εκκολαπτήρια φωλιών, ενώ παντού στους δρόμους μπορείς να δεις τα αυγά τους, που αν κάνεις το λάθος να τα καταστρέψεις, η εναέρια επίθεση είναι ακαριαία και μη αναστρέψιμη. Σε ένα εγκαταλελειμμένο κτήριο, μια συντροφιά επτά -σχεδόν- άγνωστων μεταξύ τους ατόμων προσπαθεί να επιβιώσει. Και αναρωτιέται και η ίδια πώς κατάφερε να φτάσει ως εδώ.
Πρόκειται για ένα νέο, πρωτότυπο κείμενο που συνομιλεί δημιουργικά με την τριλογία της δυστοπίας του Βασίλη Βασιλικού (Το φύλλο – Το πηγάδι – Το αγγέλιασμα) και, επιχειρώντας να συνεχίσει τη σκέψη του, αναρωτιέται ποια θα είναι η κατάληξη των ημερών μας. Πώς θα είναι ο κόσμος μετά; Και ποιο μέσο θα βρει η γη για να μας τιμωρήσει για όλα αυτά που δεν κάναμε, για όλες τις ευκαιρίες που απωλέσαμε. Υπάρχει άραγε μια χαραμάδα που να μας χωράει, ή ο χρόνος μας έχει ήδη παρέλθει;
Συντελεστές:
Κείμενο – Σκηνοθεσία: Εύα Οικονόμου – Βαμβακά
Διανομή: Κωνσταντίνα Βέρρου, Ιάσονας Παπαματθαίου, Παύλος Σταυρόπουλος, Φωτεινή Μελετιάδου
Συμμετέχουν: Σοφία Γιαννακάκη, Φυλαχτός Παλιόγλου, Ανδρονίκη Πολυχρονίδου κ.α.
Σάββατο 10 – Κυριακή 11 Αυγούστου
Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων
«Ο Κατά Φαντασίαν Ασθενής» του Μολιέρου
Στο κωμικό μικροσκόπιο του Μολιέρου μπαίνει ένας αριστοκράτης, ο Αργκάν, ο οποίος ζει μια άνετη ζωή μέσα στον πλούτο και στα προνόμια. Θεωρεί τον εαυτό του το κέντρο του κόσμου και καταδυναστεύει τους γύρω του, απαιτώντας να υπηρετούν τις παραξενιές και τα καπρίτσια του. Παρ’ όλα αυτά, και ο ίδιος ο Αργκάν υποφέρει καθώς νιώθει ότι κάτι του φταίει. Τρομερά υποχόνδριος και αρρωστοφοβικός, είναι πεπεισμένος ότι το πρόβλημά του είναι η πολύ κλονισμένη υγεία του. Γι’ αυτό και έχει καλέσει όλους τους γιατρούς, για να του βρουν θεραπεία. Μάταια όμως. Οι γιατροί -αλλά και κάθε είδους τσαρλατάνοι- δοκιμάζουν πάνω του όλες τις δοκιμασμένες και πειραματικές θεραπείες, με σκοπό να τον απαλλάξουν από την «άγνωστη» ασθένειά του.
Είναι όμως ο Αργκάν πράγματι ασθενής; Και αν ναι, ασθενεί από μια αρρώστια που μπορεί η ιατρική να θεραπεύσει; Ή μήπως είναι ένας ανασφαλής, φοβισμένος άνθρωπος που, ενώ τα έχει όλα, προσπαθεί να βρει τι του φταίει και δεν είναι ευτυχισμένος, και με πρόσχημα την κλονισμένη του υγεία πασχίζει να προκαλέσει το ενδιαφέρον των γύρω του και να σιγουρευτεί ότι νοιάζονται για αυτόν; Και μήπως τελικά ο μολιερικός Αργκάν δεν διαφέρει και πολύ από τον σύγχρονο άνθρωπο που δεν ικανοποιείται με τίποτα και, παρόλο που ζει μια άνετη οικογενειακή ζωή, συνειδητοποιεί τελικά ότι η βαθύτερη και σημαντικότερη ανάγκη του είναι να αγαπηθεί;
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία – Διασκευή: Αιμίλιος Χειλάκης – Μανώλης Δούνιας
Ελεύθερη απόδοση: Μανώλης Δούνιας
Διανομή: Αιμίλιος Χειλάκης, Αθηνά Μαξίμου, Μυρτώ Αλικάκη, Θοδωρής Ρωμανίδης, Νίκος Γκέλια, Βίκυ Διαμαντοπούλου, Γιώργος Ζυγούρης, Δημήτρης Φιλιππίδης
Κυριακή 18 Αυγούστου
Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων
«Το Μαγικό Κλειδί» της Πηνελόπης Δέλτα
Ήταν μια φορά ένας βασιλιάς και μια βασίλισσα που ζούσαν σ’ ένα μεγάλο νησί. Το νησί αυτό δεν ήταν πολύ πλούσιο, όμως αυτός που κυβερνούσε ήταν άξιος. Όλα τα καλά τα είχε ο βασιλιάς, την αγάπη του λαού, τα πλούτη που δίνει η εργασία και μια πολύ καλή βασίλισσα. Όταν μάλιστα απόκτησαν και ένα κοριτσάκι, η ευτυχία τους μεγάλωσε ακόμα πιο πολύ.
Στη βάφτιση κάλεσε όλο το λαό του και έγινε μεγάλο γλέντι. Την ώρα που όλοι γλεντούσαν, οι νεράιδες του νησιού ήρθαν πάνω από την κούνια του μωρού για να του δώσουν ευχές. Η πρώτη του έδωσε ομορφιά, χάρη και ωραία φωνή. Η δεύτερη του έδωσε εξυπνάδα. Η τρίτη όμως, δεν έδωσε τίποτα απ’ όλα αυτά, έσκυψε μόνο στο προσκεφάλι του μωρού και του ψιθύρισε:
-Είμαι η Mοίρα. Εγώ δε θα σου δώσω μία ευχή όπως έκαναν οι άλλες. Εγώ θα σε προστατέψω από την ίδια τη ζωή σου,. Θα ’θελα μικρή μου να μη λυπηθείς και να μην κλάψεις ποτέ!
Χτύπησε ύστερα με το μαγικό της ραβδάκι ελαφρά τη βασιλοπούλα στο στήθος, της πήρε την καρδιά, την έκλεισε σ’ ένα χρυσό κουτάκι και χάθηκε μέσα στη νύχτα χωρίς να μπορέσει κανείς να τη σταματήσει.
Αν ποτέ θελήσει η ίδια η βασιλοπούλα να αποκτήσει πάλι την καρδιά της, τότε μ’ αυτό το κλειδάκι……
Συντελεστές:
Κείμενο: Κάρμεν Ρουγγέρη
Σκηνοθεσία: Χριστίνα Κουλουμπή – Κάρμεν Ρουγγέρη
Διανομή (με αλφαβητική σειρά): Ελίνα Γιαννάκη, Άρης Δελαγραμμάτικας, Μαρία Καμακάρη, Στέφανος Κορρές, Χριστίνα Κουλουμπή, Ελένη Μπουκουβάλα, Γιάννης Νικολάου, Αλεξάνδρα Σκένδρου
Τρίτη 20 Αυγούστου
Αρχαιολογικός Χώρος Φιλίππων Βασιλική Α’
«Ζ Βασίλη Βασιλικού/Ευριπίδου Εκάβη» του Κωνσταντίνου Χατζή
«Οι νεκροί δεν μιλούν πια.
Ντυμένοι με την ωραιότητα του θανάτου.
Έχουν πάρει μαζί τους τόσα μυστικά.
Που καμιά άνοιξη.
Με όσα βλαστάρια.
Δεν μπορεί να μας φανερώσει.» -ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ
Μια φωνητική μουσική παρτιτούρα λόγου για τρία πρόσωπα και έναν αφηγητή.
Η ιστορία του ανθρώπου, η αέναη δίψα του για εξουσία, καταστροφή και πόλεμο, ως σπαρακτικό πορτρέτο του σύγχρονου κόσμου, με όχημα τον λόγο του Ευριπίδη και του Βασίλη Βασιλικού και το πρόσωπο της Εκάβης. Μια μελέτη πάνω στον πόλεμο, την προσφυγιά, τη γενοκτονία, την ελπίδα, το όνειρο, τον εφιάλτη και το σκοτάδι.
Το πρόσωπο. Η μάνα. Η γη. Η πατρίδα. Η Βασίλισσα. Η Εκάβη μέσα από τον κόσμο των νεκρών διασχίζει τον χρόνο σαν κυρτό βέλος. Περιπλανιέται ανάμεσα στα ερείπια, στα νεκρά σώματα, στην λάσπη, στο αίμα. Το γέρικό της σώμα πεσμένο στην «σκληρή, καμένη γη» συνομιλεί με θεούς και ανθρώπους. Αγωνίζεται, αντιστέκεται, σηκώνεται και κοιτάζει κατάματα το τρομερό πρόσωπο του πολέμου. Ο λόγος της αντηχεί εκκωφαντικά μέσα στους αιώνες ξανά και ξανά. Τον ίδιο δρόμο ακολουθεί και η μουσική. Μια «άλλη» περιπλάνηση. Ανθρώπινα βήματα. Ο ρυθμός κάποτε γρήγορος, κάποτε αργός, σταθερός ή ακανόνιστος, βέβαιος ή αβέβαιος αφηγείται την ιστορία κάθε ανθρώπου που περιπλανιέται σε μια άδεια, κατεστραμμένη πόλη. Γρήγορες ανάσες, ρόγχοι, κατακερματισμένοι ψίθυροι.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία, συρραφή κειμένων, απόδοση: Κωνσταντίνος Χατζής
Μουσική: Γιώργος Κουμεντάκης
Δραματουργική Επεξεργασία: Αντιγόνη Καράλη
Τραγούδι: Στέφανος Καλτσής
Πιάνο: Στέφανος Καλτσής – Κωνσταντίνος Χατζής
Διανομή: Κωνσταντίνος Χατζής, Δημήτρης Τσίκλης, Ηλέκτρα Καρτάνου, Στέφανος Καλτσής
*Το τραγούδι της «Κόρης» θα ακουστεί από την Σοφία Χίλλ σε Μουσική Γιώργου Κουμεντάκη και στίχους του Γιάννη Χουβαρδά.
**Τα τραγούδια «Βάρκα» και «Ποτέ μου δεν μπήκα σε καράβι» είναι σε μουσική σύνθεση της Σοφίας Χίλλ.
Σάββατο 24 Αυγούστου
Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων
«Ορέστεια» του Αισχύλου
Tο 458 π.Χ., σε μια εποχή βίαιων κοινωνικών και πολιτικών ανατροπών, o Αισχύλος παρουσιάζει στη γιορτή των Διονυσίων την Ορέστεια (Αγαμέμνων, Χοηφόροι, Ευμενίδες), τη μοναδική σωζόμενη τριλογία αρχαίου δράματος και το τελευταίο σωζόμενο έργο του, που συνέταξε δύο μόλις χρόνια πριν από τον θάνατό του, αντανακλώντας πολλές από τις ραγδαίες μεταβολές της εποχής του.
Κεντρικός άξονας της τριλογίας είναι το τραγικό βραχυκύκλωμα του Ορέστη που διαχέεται σε όλα τα πρόσωπα του δράματος και στον χορό μέσα από διαδοχικά στάδια: από την αποσταθεροποίηση στο αδιέξοδο, στην τρέλα. Την κατάσταση αυτή εκμεταλλεύεται η Αθηνά στο τρίτο μέρος της τριλογίας, για να θεσμοθετήσει τη δημοκρατία με τη βία, μέσω μιας αμφιλεγόμενης σύναψης ειρήνης.
Γιατί η Ορέστεια συνεχίζει να ασκεί τρομακτική έλξη; Μια πιθανή απάντηση θα μπορούσε να είναι επειδή στον άνθρωπο υπάρχει η ανάγκη για μια βαθύτερη σχέση με τον Μύθο. Ο μύθος της Ορέστειας είναι επικίνδυνος, ανήκει στον κόσμο του ανοίκειου και του παράξενου, προκαλεί τον τρόμο, επειδή αποκαλύπτει το ατίθασο, το βίαιο και τους νόμους του βάθους που δεν μπορούν να δαμαστούν. Η Κλυταιμνήστρα μας καλεί να σπάσουμε μαζί τον καθρέφτη, για να γεννηθεί από τα θραύσματά του μια νέα εφιαλτική εικόνα, που ωστόσο θα διατηρεί τις σκοτεινές ρίζες του μύθου.
Θεόδωρος Τερζόπουλος/ Σημείωμα Σκηνοθέτη
Συντελεστές:
Μετάφραση: Ελένη Βαροπούλου
Σκηνοθεσία – Δραματουργική επεξεργασία: Θεόδωρος Τερζόπουλος
Διανομή:
Κασσάνδρα: Έβελυν Ασουάντ
Φύλακας/Προπομπός: Τάσος Δήμας
Πυλάδης: Κωνσταντίνος Ζωγράφος
Τροφός: Έλλη Ιγγλίζ
Ορέστης: Κώστας Κοντογεωργόπουλος
Αίγισθος: Δαυίδ Μαλτέζε
Προφήτις: Άννα Μαρκά Μπονισέλ
Απόλλων: Νίκος Ντάσης
Κήρυκας: Ντίνος Παπαγεωργίου
Αθηνά: Αγλαΐα Παππά
Αγαμέμνων: Σάββας Στρούμπος
Οικέτης: Αλέξανδρος Τούντας
Ηλέκτρα: Νιόβη Χαραλάμπους
Κλυταιμνήστρα/Το Είδωλον της Κλυταιμνήστρας: Σοφία Χιλλ
Χορός: Μπάμπης Αλεφάντης, Ναταλία Γεωργοσοπούλου, Κατερίνα Δημάτη, Κωνσταντίνος Ζωγράφος, Πύρρος Θεοφανόπουλος, Έλλη Ιγγλίζ, Βασιλίνα Κατερίνη, Θάνος Μαγκλάρας, Ελπινίκη Μαραπίδη, Άννα Μαρκά Μπονισέλ, Λυγερή Μητροπούλου, Ρόζυ Μονάκη, Ασπασία Μπατατόλη, Νίκος Ντάσης, Βαγγέλης Παπαγιαννόπουλος, Σταύρος Παπαδόπουλος, Μυρτώ Ροζάκη, Γιάννης Σανιδάς, Αλέξανδρος Τούντας, Κατερίνα Χιλλ, Μιχάλης Ψαλίδας
Κυριακή 25 Αυγούστου
Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων
«Απόψιν τα Μεσάνυχτα»
Στον κόσμο που στροβιλιζόμαστε, η αυταπάτη της αθανασίας είναι αυτή που μας κρατά δυνατούς, είναι και αυτή που μας προκαλεί να πληγώνουμε το μόνο άφθαρτο κομμάτι μας, την ψυχή μας. Κι από κήπος, γίνεται πεδίο μάχης η απατηλή ζωή μας, περνώντας από «βάσανα και πάθια», μέχρι να καταλαγιάσει στη γαλήνη της κάθαρσης.
Μ’ αυτό το θέμα, στην πρωτοποριακή αυτή παράσταση θα παρουσιαστούν σπάνια παραδοσιακά τραγούδια, επιλεγμένα από τον χοροδιδάσκαλο του Λυκείου Ελληνίδων Καβάλας, κο Πολυχρόνη Ιωαννίδη, διασκευασμένα δυτικότροπα από τον Μαέστρο κο Γιάννη Κανάκη, που θα ερμηνευτούν από τους 50 ΣυνΩΔΗπόρους, υπό τη διεύθυνση του μαέστρου τους, ενώ χορευτικά θα αποδίδονται από 50 και πλέον χορευτές του Λυκείου Ελληνίδων Καβάλας και θα συνοδεύονται από ευρωπαϊκή ορχήστρα 5 μουσικών οργάνων. Στα μεταξύ των μουσικών έργων διαστήματα, θα απαγγέλλονται αποσπάσματα από διηγήματα του Παπαδιαμάντη -του κατ’ εξοχήν εκφραστή της ανθρώπινης ψυχής, Έλληνα κλασσικού συγγραφέα- που θα αγκαλιάζουν θεματικά τα τραγούδια. Την απαγγελία των διηγημάτων, θα ντύνουν μουσικά 3 παραδοσιακά όργανα, υπό τη διεύθυνση του κου Μανώλη Παργεντάκη.
Συντελεστές:
Διοργανωτής: Λύκειο Ελληνίδων Καβάλας, σε συνεργασία με το πολυφωνικό σύνολο ΣυνΩΔΗπόροι της Καβάλας.
Χοροδιδάσκαλος: Πολυχρόνης Ιωαννίδης
Μαέστρος: Γιάννης Κανάκης
Ευρωπαϊκή ορχήστρα: Βaca Κristofer (κρουστά), Κατσαβούνη Πωλίνα (σαξόφωνο), Kόζαλης Χρηστος (βιολοντσέλο), Μπαξεβάνη Ελπίδα (πιάνο), Τζιβένης Επαμεινώνδας (βιολί).
Παραδοσιακοί μουσικοί: Ελένη Ορφανίδου, Αγγελική Παπαδοπούλου, Μανώλης Παργεντάκης
Απαγγελίες κειμένων Παπαδιαμάντη: Αυλωνίτου Ελισσάβετ, Βουρβουτσιώτης Απόστολος, Ζαφειρίου Γεώργιος, Ζερβούδη Υρώ, Καμπουρίδου Ευθυμία, Κεσόγλου Μαριάννα, Κουκιάς Ιωάννης, Κουκουζίκας Ναπολέων, Σουσαμλή Καλλιόπη.
Δευτέρα 26 – Τρίτη 27 Αυγούστου
Παλιό Εργοστάσιο Καπνού – κτίριο π. ΕΟΚ
«Υστερόγραφα Όνειρα» της Βαρβάρας Νταλιάνη/Βασισμένο στο έργο «Όναρ Ημερόφαντον» του Β. Βασιλικού
«Υστερόγραφα όνειρα υπάρχουν, προειδοποιητικά, που ανθίζουν στα απόκρημνα του Ολύμπου, ονειροβάτες-σχοινοβάτες μοχθούν να τα φτάσουν χωρίς πάντα να ’ναι γι’ αυτούς μπορετό και ξυπνούν κάθιδροι στον ύπνο τους κραυγάζοντας, ενώ πέφτουν στο κενό του φαραγγιού που το φωτίζει ένα φεγγάρι όνειρο που κατακτήθηκε μα δεν καταργήθηκε, γιατί δεν μπόρεσαν ακόμα να του βρουν τα βιοσυστατικά του.»
Πώς θα’ ταν να ζούμε στα όνειρά μας; Πώς θα’ ταν να ζούμε τα όνειρά μας; Βασισμένο στο «Όναρ Ημερόφαντον» του Βασίλη Βασιλικού, το Yστερόγραφα Όνειρα -σπονδυλωτό έργο σε ονειρική δομή- αναδεύει ανεκπλήρωτα όνειρα και ελπίδες, βασανιστικές αγάπες και διστακτικούς προορισμούς μιας χώρας και των ανθρώπων της, μέσα από μικρές ιστορίες ονειρικής καθημερινότητας και κέντρο της ένα τυπογραφείο εφημερίδας ονείρων.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία – δραματουργία: Βαρβάρα Νταλιάνη και η ομάδα
ΔΙΑΝΟΜΗ:Αναστάσης Γεωργούλας, Πάνος Κούγιας, Δανάη – Αρσενία Φιλίδου
Παρασκευή 30 Αυγούστου
Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων
Συναυλία Ελευθερία Αρβανιτάκη – Ελεονώρα Ζουγανέλη
Η συνάντηση της Ελευθερίας Αρβανιτάκη με την Ελεωνόρα Ζουγανέλη συνιστά μία συνεργασία που απολαμβάνουν τόσο οι ίδιες όσο και το κοινό, που δεν χορταίνει να βλέπει τις δύο χαρισματικές γυναίκες να αλληλοσυμπληρώνονται και να ξεσηκώνουν η μία την άλλη, αλλά και τους θεατές.
Η Ελευθερία ανασύρει από την πλούσια δισκογραφία της μουσικούς θησαυρούς, ενώ στο πρόγραμμά τους το έντεχνο συναντά το λαϊκό τραγούδι και η συγκίνηση συναγωνίζεται τη διάθεση για χορό και ξεφάντωμα. Η χημεία που μοιράζονται οι δύο ερμηνεύτριες φτιάχνει ένα εκρηκτικό κοκτέιλ που ο κόσμος δεν χορταίνει να το συνδυάζει με τα καλοκαίρια του.
Το πάντρεμα των δύο χαρισματικών καλλιτεχνών σε ένα πρόγραμμα γεμάτο ένταση, συγκίνηση, συναίσθημα και αγαπημένα τραγούδια κέρδισε τις καρδιές όλων μας.
Όσοι το είδαν ξέρουν για τι πράγμα μιλάμε – και σίγουρα πολλοί θα θέλουν να το ξαναζήσουν.
Όσοι δεν τα κατάφεραν, σίγουρα θα θέλουν να το δουν.
Μαζί τους μια δεμένη ομάδα από 7 δεξιοτέχνες μουσικούς:
Μιχάλης Καπηλίδης (τύμπανα)
Νίκος Μέρμηγκας (μπουζούκι, λαούτο, λαύτα, μαντολίνο)
Βασίλης Νησσόπουλος (μπάσο)
Δημήτρης Στασινός (ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα)
Δημήτρης Τσάκας (σαξόφωνο)
Στέλιος Φραγκούς (πιάνο, πλήκτρα)
Ντίνος Χατζηιορδάνου (ακορντεόν)
Κυριακή 1 – Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου
Καρνάγιο Καβάλας
«Το Καρνάγιο- Πώς Να Επιστρέψεις Στη Θάλασσα» της Κικής Κέρζελη
«Πλησίασε στην ακτή, κι έγειρε το σώμα του στη νωπή άμμο. Η θάλασσα από εδώ είχε άλλον ήχο, το ίδιο και ο ήλιος, είχε αλλιώτικο φως, κρυμμένος εκεί πίσω από το ύψωμα του κάστρου. Στην καρίνα του φύκια, φύκια και βότσαλα, σκέπαζαν κομμάτια μνήμης και ξύλου, έκαναν τη λαχτάρα του για αναχώρηση να ξεμακραίνει.»
Με έμπνευση από το πρώτο πεζογράφημα του Βασίλη Βασιλικού «Η διήγηση του Ιάσονα», η παράσταση «Το καρνάγιο: πως να επιστρέψεις στη θάλασσα» εξερευνά τα θραύσματα μνήμης ως μηχανισμούς φροντίδας, πριν από μεγάλες και μικρές επιστροφές.
Ένα σμήνος ανθρώπων ακολουθούν, παρατηρούν, «φροντίζουν» και αφηγούνται με το σώμα και τη φωνή τους ιστορίες, εγκιβωτισμένες μέσα στα κουφάρια των πλοίων που γέρνουν το σώμα τους στο καρνάγιο, περιμένοντας την επόμενη αναχώρηση.
Συντελεστές:
Κείμενο: Κική Κέρζελη
Σκηνοθεσία: Κική Κέρζελη & Φωτεινή Μελετιάδου
Διανομή: Δημήτρης Μανδρινός, Ελένη Μόμτσου
*Στην παράσταση συμμετέχει η ομάδα του ομώνυμου βιωματικού εργαστηρίου για ενήλικες άνω των 50 ετών.